خرگوشها از جمله گونههایی هستند که خانوادههای معدودی از آنها در ایران شناسایی شده است. بر اساس اطلاعات سازمان حفاظت محیط زیست به هفت نکته درباره این گونه میپردازیم:
* از راسته خرگوشها تاکنون دو خانواده و سهگونه در ایران شناسایی شده است.
* در گذشته خرگوشها را یکی از زیر راستههای جوندگان محسوب میداشتند ولی تحقیقات مرفولوژی و خونشناسی روشن کرد که این جانوران به سمداران نزدیکی بیشتری دارند.
* یکی از وجوه تمایز خرگوشها از جوندگان، داشتن دو جفت دندان پیشین در فک بالا است یعنی دو دندان بزرگتر در جلو و جفت کوچکتر در پشت آنها قرار گرفتهاند. در صورتی که در جوندگان فقط یک جفت دندان پیشین وجود دارد. دندانهای پیشین همانند جوندگان در تمام طول عمر حیوان در حال رشد است.
* خرگوشها برخلاف جوندگان برای گرفتن غذا از دستها استفاده نمیکنند.
* اعضاء این راسته گیاهخوارند و مانند نشخوارکنندگان بهسرعت معده خود را از غذا پر میکنند، پس از رفتن به جای امن، غذای خورده شده را بهصورت گلولههای نرمی از مخرج بیرون میدهند و پس از جویدن کامل، آنها را دوباره فرو میدهند.
* گاهی اوقات پیش میآید که حیواناتی مثل خرگوش، همستر، گربه یا سگ، توله خود را میخورند زیرا در حین زایمان دچار ضعف میشوند و چون چیزی برای خوردن ندارند ناچار میشوند برای زندهماندن خودشان و بچههای دیگر بچهای را که از همه ضعیفتر است، بخورند اما این اتفاق به ندرت پیش میآید.
* خرگوشها یکی از اهداف شکارچیان هستند. اخبار مختلفی درباره شکار این راسته از جمله خرگوش وحشی منتشر شده است.