رسول رکنیزاده در نشست تخصصی"بررسی راهکارها و چالشهای احیای زایندهرود" که در دانشگاه پیام نور استان اصفهان و همچنین از طریق فضای مجازی برگزار شد، افزود: سعی دانشگاههای اصفهان این است که نقش خود را در جهت احیای زایندهرود ایفا کنند، اما از یک جا به بعد انتظار میرود بخش حکمرانی از این ظرفیتها بهرهبرداری کند که باید با سرمایهگذاریهای حرفهای همراه باشد.
وی با تاکید بر اینکه مسائل و چالشهای اصلی کشور باید با سرمایهگذاری حرفهای برطرف شود، اظهار داشت: تحقیقات علمی پُرثمرترین بخشهای سرمایهگذاری است و در دوران بحران، بودجه مراکز علمی و پژوهشی باید افزایش یابد نه اینکه قطع شود، زیرا این نتایج تحقیقات است که بصورت عملیاتی میتوان آنها را برای رفع بحرانها بکار برد.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه اصفهان، نیاز امروز کشورمان را "تدوین برنامههای اقدام مدیریتی" خواند و گفت: تاکنون تحقیقات زیادی در دانشگاهها انجام شده، اما اکنون نوبتِ این است که با استفاده از این تحقیقات، برنامههای اقدام مدیریتی تدوین شود تا مدیران را در زمینههای مختلف مانند تخصیص بودجه و ارتباط با مردم راهنمایی کند.
وی با بیاناینکه در این زمینه دچار ضعف هستیم، تصریح کرد: در سازمانهای دولتی با کمبود افراد واجد توانایی نوشتن "برنامه اقدام" مواجهیم و دانشگاهها هم هنوز برای این کار آمادگی ندارند، زیرا از آنها خواسته نشده است که در این زمینه کاری انجام دهند.
رکنیزاده با تاکید براینکه مدیران ما، مدیر دوران بحران هستند یعنی در این دوران توجه آنها به مسائل اصلی و اساسی جلب میشود، افزود: خشکی زایندهرود بحرانهایی را ایجاد و نظر مدیران ما را به سمت تحقیقات حرفهای جلب کرده است که این کار در دانشگاهها امکانپذیر است.
رییس دانشگاه پیام نور اصفهان نیز در این نشست گفت: نشست تخصصی احیای زایندهرود با همدلی و عزم بخشهای مختلف اجرایی، علمی، صنعتی و تعامل استانداری و نمایندگان مجلس اصفهان برگزار شد و ویژگی مهم آن، رویکرد تخصصی و بهرهگیری از ظرفیتهای علمی و پژوهشی دانشگاههاست.
محمدرضا جلالی با تاکید براینکه دانشگاهها باید مشکلات ملی و شهری را حل کنند، افزود: احیای زاینده رود، موضوعی فرا استانی است و ابعاد گوناگون دارد و لازم است نتایج این نشست مورد استفاده همگان قرار گیرد.
نشست تخصصی"بررسی راهکارها و چالشهای احیای زایندهرود "توسط کنسرسیوم مراکز علمی پژوهشی اصفهان در حوزه محیط زیست به میزبانی دانشگاه پیام نور استان و از طریق فضای مجازی برگزار شد.
این نشست بمنظور انجام مسوولیت اجتماعی مراکز علمی و پژوهشی استان برای رفع دغدغه چندساله شهروندان کلانشهر اصفهان و همزمان با هفته پژوهش با حضور اساتید، متخصصان، نمایندگان صنایع، نمایندگان مجلس و مسوولان برگزار و به پرسشهای شرکتکنندگان پاسخ داده شد.
در نشست تخصصی مذکور مسائلی مانند احیای زایندهرود و بررسی راهکارهای عملیاتی حل مسائل این حوضه آبی، مساله شناسی حکمرانی آب در حوضه زایندهرود، اثرات زیست محیطی برداشت بیرویه از منابع آب زیرزمینی، احیای رودخانه زایندهرود، واکاوی راهکارهای بهبود هماهنگی بین بخشی و بین منطقهای، روند تغییرات خشکسالی در حوضه زایندهرود، ارزش اقتصادی رودخانه زایندهرود و تالاب گاوخونی مطرح شد.
کنسرسیوم مراکز علمی پژوهشی اصفهان در حوزه محیط زیست بهمن سال ۱۳۹۹ بین هفت دانشگاه و مرکز علمی و پژوهشی این استان شامل دانشگاههای اصفهان، صنعتی اصفهان، علوم پزشکی اصفهان، پیام نور استان اصفهان، آزاد اصفهان، کاشان و شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان تشکیل شد.
استان اصفهان حدود پنج میلیون و ۳۰۰ هزار نفر جمعیت دارد و در سالهای اخیر با چالشهای زیست محیطی بسیاری مواجه شده است بطوریکه فرونشست زمین بسیاری از دشتهای آن را تهدید میکند، میزان بارشها بسیار کاهش یافته است، رودخانه زاینده رود بصورت دورهای جریان دارد و اصفهان بعنوان آلودهترین کلانشهر کشور شناخته میشود.
زایندهرود به طول افزون بر۴۰۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوههای زاگرس مرکزی بویژه زردکوه سرچشمه میگیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش میرود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان میریزد.
این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی مؤثر در کشاورزی و اقتصاد منطقه مرکزی کشورمان و هستی تالاب گاوخونی داشته در دهههای اخیر بدلیل کمبود بارشها، خشکسالیهای متوالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت در پایین دست بویژه در فصول گرم با خشکی مواجه است.
دانشگاه اصفهان آذر امسال با انتشار گزارشی با عنوان "احیای زایندهرود و بررسی راهکارهای عملیاتی حل مسائل این حوضه آبی" اعلام کرد: این دانشگاه بمنظور انجام ماموریت مُحوله از سوی مرکز استراتژیک ریاست جمهوری برای تهیه و ارسال پیشنهادها در راستای احیای زایندهرود اقدام به فراخوان و جمعآوری دیدگاه صاحبنظران این حوزه کرد.
بر اساس نتایج فراخوان و جمعآوری دیدگاه صاحبنظران توسط دانشگاه اصفهان، مواردی مانند مداخلات سیاسی برای بارگذاری صنایع آببَر و طرحهای بزرگ کشاورزی، نبود مدیریت یکپارچه و بروز رقابت برای استفاده هرچه بیشتر از منابع آب از عوامل بروز مشکلات در حوضه آبریز زایندهرود است.