تومورهای مغزی از نوع گلیوبلاستوم یکی از گونههای بسیار مرگبار سرطان شمرده میشود میانگین مدت زنده مانده بیمار از هنگام تشخیص اولیه ۱۲ تا ۱۵ ماه و پس از عود تومور چهار تا شش ماه است.
به گزارش هلثدی نیوز با وجود سالها پژوهش و پیشرفتها در جراحی، شیمیدرمانی و پرتوتابی میزان بقای بیماران مبتلا به این نوع سرطان مغز چندان افزایش نیافته است و فقط ۵ تا ۱۰ درصد از بیماران بیش از پنج سال زنده میمانند.
اکنون دانشمندان آمریکایی که یافتههایشان را در زورنال Clinical Cancer Research منتشر کردهاند، میگویند استفاده از یک ویروس تبخال یا «هرپس سیمپلکس» تغییر ژنتیکیداده شده به نام G۲۰۷ ممکن است باعث پیشرفت در درمان گلیوبلاستوم شود.
بررسیهای قبلی نشان دادهاند که ویروس G۲۰۷ به طور مستقیم به سلول های توموری مغز حمله میکند و آنها را میکشد، اما توانایی آلوده کردن سلولهای سالم مغزی را ندارد.
اکنون معلوم شده است که این ویروس با یک شیوه دیگر هم سلولهای سرطانی مغز را از بین میبرد- این ویروس باعث میشود سلولهای سرطانی گلیوبلاستوم توانایی گریز از شناسایی بوسیله دستگاه ایمنی را از دست بدهند. به این ترتیب سلولهای سرطانی آلوده شده با این ویروس مورد شناسایی و حمله دفاعهای طبیعی بدن قرار میگیرند.
به گفته این دانشمندان، به این ترتیب این ویروس از دو طریق باعث نابود شدن سلولهای توموری میشود- یک اثر مستقیم کشنده و یک اثر غیرمستقیم از طریق دستگاه ایمنی.
در برسی این پژوهشگران در شش بیمار مبتلا به گلیوبلاستوم که تومورشان با جراحی خارج شده بود و اغلبشان شیمیدرمانی و پرتودرمانی شده بودند، این ویروس هرپس به طور مستقیم به محل تومورها تزریق شدند.
بررسی بعدی نمونههای برداشتهشده از این بیماران نشان داد که آلوده شدن سلولهای تومور با این ویروسها باعث جلب توجه سلولهای ایمنی به محل شده است. به نظر میرسید که عفونت ویروسی یک «پیام خطر» ایجاد کرده است که توجه دستگاه ایمنی را به سرطان جلب میکند.
این پژوهشگران همچنین در بررسی ژنهایی که با بقای بیشتر افراد مبتلا به این سرطان ارتباط دارند، ژنهایی را یافتند که با فعال شدن سلولهای ایمنی مرتبط سهتند و دستگاه ایمنی را وا میدارند که به مقابله با سرطان کمک کنند.
این پژوهشگران امیدوار هستند که با استفاده از این اطلاعات بتوانند پیشبینی کنند کدامیک از بیماران مبتلا به این نوع سرطان مغز بهترین پاسخ را به این شیوه درمانی جدید میدهند.