مهندس مهدی فریور تشریح کرد؛
اخلاق حرفه‌ای و حرفه‌ای مندی در ایران باستان
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: مهندس مهدی فریور در مباحث خود با عنوان «اخلاق حرفه‌مندی و پیشه‌وری در ایران باستان»، اخلاق حرفه ای در ایرانیان را بر اشائه فرهنگ ایرانی در دنیا و گرایش دیگر ملت‌ها به آئین پارسی موثر دانست.
به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی آفتاب، مهندس مهدی فربور که در همایش «اخلاق حرفه‌ای در تمدن ایران و اسلام» سخنرانی می کرد؛ اخلاق حرفه‌ای را مجموعه آموزه‌هایی دانست که در دو مقوله «پاسداشت زندگی» و «جدال با شر» خلاصه می‌شود.
از نظر او از زمان داریوش بزرگ به بعد انجمن‌های گوناگون حرفه‌مندان و پیشه‌وران با الگوی اتحاد به بنایان آزاد، که پیشتر در مصر و فلسطین تشکیل شده بودند، در سراسر امپراطوری ایران شکل گرفت و با تحولات اجتماعی و اقتصادی همساز شد و بعد از اسلام نیز به صورت جرگه‌های فتیان و اصناف تداوم یافت.
در ایران باستان شغل برای هر کسی خویش‌کاری او تلقی می‌شد و پیشه‌ور راستین باید کار خود را هم راستای ذات نیکوی انسانی انجام می داد. چنین پیشه‌وری را «جوانمرد» می‌خواندند.
این صاحب نظر مبحث اخلاق حرفه ای، با اشاره به پیچیدگی روابط اجتماعی و کار در ایران متذکر شد: «با گسترش روابط اجتماعی پیشه‌وران از کشاورزان جدا شده و به شهرها مهاجرت کردند ولی همچنان بار اصلی مالیات را برعهده داشتند .منظور از حرفه در آن دوران هرگونه فعالیت تولیدی و آبادگرانه‌ای بود که به ازای مزد نقدی یا جنسی بامیل و اراده آزاد مشتری و حرفه‌مند صورت می‌گرفت».
از نظر فریور در ایران باستان پیشه‌وری به استقلال درونی منتج شد و در این خلال رفتار درونی توده‌ها شکل گرفت و کماکان رفتار بیرونی از سوی حاکمان مشخص می‌گردید و جنبه اخلاقی حرفه مربوط به استقلال درونی فرد بود.
وی در پایان سخنان خود با اشاره به اینکه اخلاق حرفه‌ای در ایران رنگ و خوی دینی دارد، امکان بازتولید پاره‌ای از خصوصیات اخلاقی را که ماندگار هم هست قابل صورت‌بندی و استفاده مجدد دانست.
آفتاب: مهندس مهدی فریور در مباحث خود با عنوان «اخلاق حرفه‌مندی و پیشه‌وری در ایران باستان»، اخلاق حرفه ای در ایرانیان را بر اشائه فرهنگ ایرانی در دنیا و گرایش دیگر ملت‌ها به آئین پارسی موثر دانست. به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی آفتاب، مهندس مهدی فربور که در همایش «اخلاق حرفه‌ای در تمدن ایران و اسلام» سخنرانی می کرد؛ اخلاق حرفه‌ای را مجموعه آموزه‌هایی دانست که در دو مقوله «پاسداشت زندگی» و «جدال با شر» خلاصه می‌شود.
از نظر او از زمان داریوش بزرگ به بعد انجمن‌های گوناگون حرفه‌مندان و پیشه‌وران با الگوی اتحاد به بنایان آزاد، که پیشتر در مصر و فلسطین تشکیل شده بودند، در سراسر امپراطوری ایران شکل گرفت و با تحولات اجتماعی و اقتصادی همساز شد و بعد از اسلام نیز به صورت جرگه‌های فتیان و اصناف تداوم یافت.
در ایران باستان شغل برای هر کسی خویش‌کاری او تلقی می‌شد و پیشه‌ور راستین باید کار خود را هم راستای ذات نیکوی انسانی انجام می داد. چنین پیشه‌وری را «جوانمرد» می‌خواندند.
این صاحب نظر مبحث اخلاق حرفه ای، با اشاره به پیچیدگی روابط اجتماعی و کار در ایران متذکر شد: «با گسترش روابط اجتماعی پیشه‌وران از کشاورزان جدا شده و به شهرها مهاجرت کردند ولی همچنان بار اصلی مالیات را برعهده داشتند .منظور از حرفه در آن دوران هرگونه فعالیت تولیدی و آبادگرانه‌ای بود که به ازای مزد نقدی یا جنسی بامیل و اراده آزاد مشتری و حرفه‌مند صورت می‌گرفت».
از نظر فریور در ایران باستان پیشه‌وری به استقلال درونی منتج شد و در این خلال رفتار درونی توده‌ها شکل گرفت و کماکان رفتار بیرونی از سوی حاکمان مشخص می‌گردید و جنبه اخلاقی حرفه مربوط به استقلال درونی فرد بود.
وی در پایان سخنان خود با اشاره به اینکه اخلاق حرفه‌ای در ایران رنگ و خوی دینی دارد، امکان بازتولید پاره‌ای از خصوصیات اخلاقی را که ماندگار هم هست قابل صورت‌بندی و استفاده مجدد دانست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
ناشناس
| 
۱۱:۴۶ - ۱۳۸۹/۰۹/۲۳
پاسخ
بسيار مطلب مفيد و جامعي است . من كه استفاده كردم 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید