آفتابنیوز :
آفتاب: مسئله غریزه جنسی از سن بلوغ تا زمان ازدواج ابعاد وسیعی دارد كه فقط با حل مشكلات اقتصادی و توصیه به ازدواج حل نمیشود و باید برای پیدا كردن راهكاری اصولی برای آن همایشها و نشستهای علمی گستردهای در كشور برگزار شود.
به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی آفتاب، محمود گلزاری، دبیر اولین همایش اسلام و آسیب های اجتماعی امروز با اعلام این مطلب در نشست خبری این همایش در محل سازمان بهزیستی افزود: «معمولاً بین زمان بیداری غریزه جنسی و سن ازدواج یك فاصله حداقل 10 ساله وجود دارد، اینكه هر نوع بیداری غریزه جنسی با توصیه به ازدواج حل شود، عملی نیست، راهكار شتابزده و سطحی نیز نمیتوان در این مورد داد بلكه باید با برگزاری نشستهای مفصل و بررسی ابعاد علمی، اجتماعی و مذهبی آن راهكاری برای حل این مسئله پیدا كرد».
وی گفت: «راهكارهای شتابزدهای كه برای حل این مسئله ارائه میشود، تاكنون جوابگوی این مسئله نبوده است، رفع مشكلات اقتصادی صرف برای ازدواج جوانان نیز همه مشكل را حل نمیكند، از آن طرف البته بزرگنمایی و اغراق موضوع و مربوط كردن همه آسیبهای اجتماعی، همه طلاقها، اعتیادها، خودكشی و مانند آن به مسائل جنسی نیز درست نیست، اكثر آسیبهای اجتماعی زنان و دختران مانند فرار از خانه مسئله اولیهاش مشكلات جنسی نیست، اما باید ابعاد پنهان و آشكار این مسئله طی بررسیهای علمی با حضور صاحبنظران در یك همایش علمی گسترده بررسی شود تا به جمعبندی برسیم».
وی افزود: «اینكه تا چه اندازه توصیه به ازدواج موقت میتواند راهكار این موضوع باشد، محل تردید است به خصوص اینكه در این مورد باید به چند روایت تكیه كنیم در حالی كه مثلاً در مورد نماز بیش از 2 هزار روایت معتبر و ترجمه شده به فارسی داریم».
وی گفت: « بیشتر بحثهایی كه تاكنون در مورد مباحث جنسی در كشور شده است، در مورد اختلالات جنسی بوده است و كمتر در مورد تربیت جنسی و راهكارهای تطبیق این مسئله با فرهنگ ایرانی - اسلامی ما بحث شده است».
دبیر علمی همایش اسلام و آسیبهای اجتماعی كه 10 و 11 تیر در سالن اجتمالات وزارت كشور با حضور رئیس قوه مقننه و وزیر رفاه برگزار میشود
اضافه كرد: « تعریف ما از آسیب اجتماعی این است كه مسئلهای كه موجب سقوط ارزشهای اخلاقی در شعاع گسترده در جامعه بشود، هنجارهای قانونی و عرفی را زیرپاگذارد و آسیبهای اجتماعی دیگری را در خود فرد یا اطرافیان به دنبال داشته باشد، آسیب اجتماعی است، بنابراین تعریف، اعتیاد و طلاق آسیب اجتماعی است اما افسردگی در این تعریف قرار نمیگیرد.آسیب اجتماعی میتواند بحرانهای بزرگ اقتصادی و اجتماعی در پی داشته باشد و حتی در مواقعی امنیت یك كشور را هم به خطر اندازد».
گلزاری ادامه داد: «مشكل ما با اصحاب رسانه این است كه بیشتر دنبال آمار و رقم هستند، این كه مثلاً آمار معتادان 3 میلیون نفر است یا 5 میلیون نفر، آمار مشكل ما را حل نمیكند، ضمن اینكه ما در كشور یك سیستم منطقی برای تهیه آمار آسیبهای اجتماعی نداریم، رسانه ها از آمارهای بالا استقبال میكنند و گاهی سیاه نمایی میشود و حتی ممكن است حساسیت جامعه نسبت به یك موضوع از بین برود. از آن طرف مسئولان اجرایی گاهی آمار را پایین اعلام میكنند كه ممكن است بی خیالی و بیتوجهی به یك آسیب اجتماعی را باعث شود.
وی گفت: خیلی از آمارهایی كه اعلام میشود نیز اساساً علمی نیست، اینكه مثلاً 80درصد طلاقها ریشه در مشكلات جنسی خانواده دارد، یكی از این آمارهاست، در حالی كه مشاهدات ما در طلاق گروههای خاص از جمله معتادانی كه به زندان رفتهاند چنین موضوعی را ثابت نكرده است».
گلزاری افزود: «در تعریف ما از آسیبهای اجتماعی فقر جزء آسیبهای اجتماعی نیست بلكه ریشه بسیاری از آسیبهاست كه مانند نداشتن اعتماد به نفس در اكثر آسیب دیدگان اجتماعی دیده میشود، البته در مورد برخی آسیبهای اجتماعی مانند آسیبهای ناشی از تجهیزات مدرن مانند اینترنت، موبایل و مانند آن آسیب بیشتر در افراد مرفهتر دیده میشود».
وی گفت: «در مورد فرار از خانه دختران، ملاقاتی كه من با چند نفر از آنها در اورژانس اجتماعی داشتم نشان داد كه بسیاری از آنها فرزند خوانده یك خانواده هستند و مشكلات عاطفی دارند، در برخی از این خانوادهها بین فرزنده خوانده و فرزند اصلی خانواده تبعیض روا میشود، اگر ما این مسئله را از قبل میدانستیم، حتماً بهزیستی هنگام واگذاری بچههای بی سرپرست به جز مسائل اقتصادی، مسائل عاطفی و آموزش این خانواده ها را نیز مورد توجه قرار میداد».
دبیر علمی همایش اسلام و آسیبهای اجتماعی افزود: «ما برای پیدا كردن راهكار كنترل آسیبهای اجتماعی نباید مدل كشورهای غربی را مد نظر قرار دهیم، باید به فرهنگ بومی و اسلامی خودمان توجه كنیم در بسیاری از موارد، استفاده از یك روایت اسلامی تاثیری بسیار عمیقتر از اصول مشاورههای علمی در خانوادههای ایرانی دارد».
وی گفت: «متاسفانه بیشتر مقالات اولین همایش اسلام و آسیبهای اجتماعی سطحی بود و از 200 مقاله رسیده به سختی 45 مقاله قابل ارائه در همایش تشخیص داده شد».
آيا صرف طرح يك مسپله به صورت كلي و تكراري دردي را دوا كرده است؟آيا قرار است نتيجه اين همايش پاسخ ملموس روشن و صريح ارايه كند؟
خبر جالبي بود من هم با ايشان موافقم