این بنا تنها اثر بازمانده از معماری دوره غزنویان در خاک کنونی ایران و قدیمیترین مناره آجری و ابنیه باقی مانده از دوران اسلامی در خراسان است.
این مکان در محل قدیم پل ارتباطی بین مناطق و شهرهای تاریخی و مهم همچون نیشابور، هرات و طوس بوده است، به همین دلیل منزلی مهم در کنار جاده معروف ابریشم تلقی میشده است.
این بنا از بناهای قرون اولیه اسلام در خراسان است که به صورت چهارطاقی تبدیل به هشت ضلعی شده و سپس گنبد آجری زیبایی از یک نوع پوشش و فراز آن قرار گرفته است.
فضای داخلی با رنگهای مختلف و نقوش هندسی کتیبه کوفی و گچبری زینت یافته است و گوشواره مشبک با کار گنبد و آجر، چینی خفته و راسته بنا و خط کوفی معقلی در زیر گنبد و در آن از ویژگیهای این بناست.