عباس بهترین سروده دفتر عشق...
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: ویژگیهای خاص حضرت ابوالفضل(ع) هر انسانی را به تکریم و بزرگداشت وامی‌دارد. علاوه بر قهرمانیهای شـگـفـت آور، آن حضرت نـمـونـه کـامل شهامت، نجابت، وفادارى، همدردى و بزرگ منشی است.
زندگى حضرت ابوالفضل(ع) دائرة المعارفى است که چگونه زیستن و آگاهانه رفتن را مىآموزد و فرصت دستیابى به مقام آدمیت را هموار مىسازد.
پرورش در آغوش امامت و دامان عصمت، شالوده اى پاک و مبارک براى ایام نوجوانى و جوانى عباس فراهم کرد تا در آینده نخل بلند قامت استقامت و سنگربان حماسه و مردانگى باشد.
گاه که على(ع) با نگاه بصیرت خود آینده عباس را نظاره مىکرد، با لبخندى رضایت آمیز، سرشک غم جارى و در مورد علت آن می گفت: «دستان عباس در راه یارى حسین(ع) قطع خواهد شد».
حضرت عباس(ع) انسانى آسمانى بود که عظمتش کنیه هاى بسیارى براى او رقم زند. «ابوالفضل» مشهورترین کنیه اوست. این کنیه برخى از صاحبنظران را بر آن داشت تا شعاع چشمگیر شخصیت عباس را بستر این واژه بدانند. ویژگیهاى دوران کودکى و شکوهمندى روح افزاى نوجوانى او نشان از بزرگى مقام وى داشت. بسیارى از فرهیختگان و شعرا بهره مندى از فضایل فراوان را علت این لقب دانسته اند.
«ابوالقاسم» کنیه اى دیگر است. مورخان، با دقت در واژههاى معرفت آفرین زیارت اربعین، این کلمه را کنیه آن حضرت دانسته اند. آنجا که جابر انصارى خطاب به این رادمرد الهى مىگوید: «السلام علیک یا اباالقاسم، السلام علیک یا عباس بن على ؛ سلام بر تو، اى پدر قاسم؛ سلام بر تو، اى عباس بن على».
القاب تابناک:
قمر بنىهاشم : بهره مندى بسیار عباس از جمال و جلال و سیماى سپید و زیبا و سیرت سبز و نورانى، زمینه ساز این لقب است.
باب الحوائج : کریمى از دودمان کریمان که چون حاجتمندى سوى او روى کند، خواسته هایش را برآورده مىسازد.
طیار : بیانگر مقام و عظمت حضرت عباس(ع) در فضاى عالم قدس و بهشت جاودان است.
الشهید: شهادت، که نشان نمایان ابوالفضل(ع) است و در چهره حیات او درخشندگى بسیار دارد، زمینه ساز این لقب است.
سقا : دلاورى عباس در صحنه هاى حیرت آور آبرسانى به تشنگان، سبب این لقب شد.
عبد صالح : لقبى که حضرت صادق(ع) در زیارت عموى گرانقدرش بدان اشاره دارد: السلام علیک ایها العبد الصالح.؛ سلام بر تو، اى بنده صالح خدا.
سپهسالار: صاحب لواء یا سپهسالار لقب بزرگترین شخصیت نظامى است و عباس در روز عاشورا این لقب را از آن خود ساخت.
پرچمدار و علمدار: یادآور دلاورى و حفظ لشکر در برابر دشمن است. علمدارى عباس(ع) این لقب را برایش به ارمغان آورد.
ابوقربه (صاحب مشک)، عمید ( یاور دین خدا)، سفیر( نماینده حجت خدا)، صابر( شکیبا)، محتسب ( به حساب خدا گذارنده تلاشها)، مستعجل ( تلاشگرى مهربان در برآوردن حاجات دیگران) از دیگر لقبهاى ابوالفضل است.
آفتاب: ویژگیهای خاص حضرت ابوالفضل(ع) هر انسانی را به تکریم و بزرگداشت وامی‌دارد. علاوه بر قهرمانیهای شـگـفـت آور، آن حضرت نـمـونـه کـامل شهامت، نجابت، وفادارى، همدردى و بزرگ منشی است. زندگى حضرت ابوالفضل(ع) دائرة المعارفى است که چگونه زیستن و آگاهانه رفتن را مىآموزد و فرصت دستیابى به مقام آدمیت را هموار مىسازد.
پرورش در آغوش امامت و دامان عصمت، شالوده اى پاک و مبارک براى ایام نوجوانى و جوانى عباس فراهم کرد تا در آینده نخل بلند قامت استقامت و سنگربان حماسه و مردانگى باشد.
گاه که على(ع) با نگاه بصیرت خود آینده عباس را نظاره مىکرد، با لبخندى رضایت آمیز، سرشک غم جارى و در مورد علت آن می گفت: «دستان عباس در راه یارى حسین(ع) قطع خواهد شد».
حضرت عباس(ع) انسانى آسمانى بود که عظمتش کنیه هاى بسیارى براى او رقم زند. «ابوالفضل» مشهورترین کنیه اوست. این کنیه برخى از صاحبنظران را بر آن داشت تا شعاع چشمگیر شخصیت عباس را بستر این واژه بدانند. ویژگیهاى دوران کودکى و شکوهمندى روح افزاى نوجوانى او نشان از بزرگى مقام وى داشت. بسیارى از فرهیختگان و شعرا بهره مندى از فضایل فراوان را علت این لقب دانسته اند.
«ابوالقاسم» کنیه اى دیگر است. مورخان، با دقت در واژههاى معرفت آفرین زیارت اربعین، این کلمه را کنیه آن حضرت دانسته اند. آنجا که جابر انصارى خطاب به این رادمرد الهى مىگوید: «السلام علیک یا اباالقاسم، السلام علیک یا عباس بن على ؛ سلام بر تو، اى پدر قاسم؛ سلام بر تو، اى عباس بن على».
القاب تابناک:
قمر بنىهاشم : بهره مندى بسیار عباس از جمال و جلال و سیماى سپید و زیبا و سیرت سبز و نورانى، زمینه ساز این لقب است.
باب الحوائج : کریمى از دودمان کریمان که چون حاجتمندى سوى او روى کند، خواسته هایش را برآورده مىسازد.
طیار : بیانگر مقام و عظمت حضرت عباس(ع) در فضاى عالم قدس و بهشت جاودان است.
الشهید: شهادت، که نشان نمایان ابوالفضل(ع) است و در چهره حیات او درخشندگى بسیار دارد، زمینه ساز این لقب است.
سقا : دلاورى عباس در صحنه هاى حیرت آور آبرسانى به تشنگان، سبب این لقب شد.
عبد صالح : لقبى که حضرت صادق(ع) در زیارت عموى گرانقدرش بدان اشاره دارد: السلام علیک ایها العبد الصالح.؛ سلام بر تو، اى بنده صالح خدا.
سپهسالار: صاحب لواء یا سپهسالار لقب بزرگترین شخصیت نظامى است و عباس در روز عاشورا این لقب را از آن خود ساخت.
پرچمدار و علمدار: یادآور دلاورى و حفظ لشکر در برابر دشمن است. علمدارى عباس(ع) این لقب را برایش به ارمغان آورد.
ابوقربه (صاحب مشک)، عمید ( یاور دین خدا)، سفیر( نماینده حجت خدا)، صابر( شکیبا)، محتسب ( به حساب خدا گذارنده تلاشها)، مستعجل ( تلاشگرى مهربان در برآوردن حاجات دیگران) از دیگر لقبهاى ابوالفضل است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید