میلاد سیدالساجدین مبارک
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: مردی می‌آيد که دستانش بوی کرامت، پيشانی‌اش بوی بندگی و گام هايش، ندای ايستادگی سر می‌دهد.بهار به حيرت می‌ايستد، باد سجده می‌کند و خورشيد، شکرانه می‌دهد.
امام علی بن حسين بن علی بن ابيطالب عليه السلام مشهور به سجاد، چهارمين امام شيعيان بنا به قولی مشهور، در پنجم شعبان سال 38 هجری قمری متولد شدند. امام زين العابدين فرزند امام حسين (ع) و شهربانو، دختر يزگرد سوم پادشاه ايران، بود که در زمان فتح ايران توسط مسلمين به اسارت گرفته شدند و سپس بر اساس انتخاب خودشان به عقد حسين ابن علی (ع) در آمدند. امام زين العابدين عليه السلام زمانی ديده به جهان گشود كه زمام امور در دست جد بزرگوارش امام علی بن ابيطالب عليه السلام بود. آن حضرت 3 سال از خلافت علوی و حكومت چند ماهه امام حسن عليه السلام را درك كرد. امام سجاد عليه السلام در عاشورای سال 61 هجری قمری حضور داشت و در آن واقعه به صورتی معجزه آسا نجات يافت و پس از شهادت پدرش امام حسين عليه السلام مسئوليت زمامداری شيعيان از جانب خدا بر عهده او گذاشته شد.
رسالتها در عصر امام سجاد عليه السلام:
مردم مسلمان عصر امام عليه السلام به علت تبليغات و فعاليتهای سياسی و فرهنگی حكومتهای نامشروع در برابر حقايق سياسی و مذهبی در نهايت جهالت و بی دينی به سر می بردند. بدعتها و عقايد گمراه كننده و باطل به عنوان احكام و عقايد مذهبي، مورد اعتقاد و عمل مسلمانان قرار گرفته بود. در چنين شرايطي، بزرگترين و مهمترين مسئوليت امام سجاد عليه السلام، احيای مجدد اسلام ناب محمدی (ص)، تبيين جايگاه امامت و رهبری اهل بيت عليه السلام، مبارزه با جهالت سياسی و مذهبی مردم و تربيت مجاهدان واقعی بود. امام عليه السلام می بايد در برابر حقايق سياسی اسلام روشنگری می كردند بويژه كه درباره امامت و رهبری و افشاگری عليه حكومتهای غاصب و ظالم و ترويج فرهنگ جهاد و شهادت لازم بود كه شيعيان و مسلمانان را برای مبارزه و جهاد عليه ظلم، بدعت و گمراهی آماده می ساختند. آن حضرت موفق شدند كه در سخت ترين شرايط و با استفاده از ظريفترين شيوه های تبليغاتی و مبارزاتي، در اهداف خويش موفق و پيروز شوند.
نقش امام سجاد در تربيت موالی:
«موالی» يعنی: عده ای از ايرانيان كه به عراق آمده و در آنجا با تشيع آشنا شده. همچنين از جمله موضوع شايع در قرن اول و دوم هجری تربيت موالی بود. اين افراد عمدتاً به علت داشتن استعداد مناسب و نيز آمادگی كسب علم و نيز با احساس ضعفی كه ايشان در برابر عرب ها داشتند و درصدد بودند كه آن را جبران كنند، به خوبی در زمينه حديث كار كردند و در نتيجه توانستند در مدت زمانی كوتاه از فقها و محدثين مراكز عمده اسلامی شوند. اين افراد در خانواده های مختلف عرب، تربيت شده بودند كه طبعاً انگيزه های سياسی و مذهبی جاری و مرسوم در آن قبايل و عشيره ها، به اينان نيز سرايت كرده بود، به ويژه كوفه، بيشتر گرايش شيعی داشت و «موالی» آن نيز چنين بودند، از اين رو اهل بيت عليهم السلام نيز از اين ويژگی برای تربيت موالی استفاده كردند. در اين ميان، سياست علی بن الحسين عليه السلام شايان توجه بسيار است. امام می كوشيد تا در مدينه، با تربيت طبقه «موالی»، راه را برای آينده باز كند. و اسلام صحيح و سليم را به آنان (كه زمينه كافی داشتند) انتقال دهد، پس با شخصيتی كه امام داشت به شايستگی می توانست در روحيه موالی اثر بگذارد و احساسات شيعی را به آنان انتقال دهد.
آفتاب: مردی می‌آيد که دستانش بوی کرامت، پيشانی‌اش بوی بندگی و گام هايش، ندای ايستادگی سر می‌دهد.بهار به حيرت می‌ايستد، باد سجده می‌کند و خورشيد، شکرانه می‌دهد. امام علی بن حسين بن علی بن ابيطالب عليه السلام مشهور به سجاد، چهارمين امام شيعيان بنا به قولی مشهور، در پنجم شعبان سال 38 هجری قمری متولد شدند. امام زين العابدين فرزند امام حسين (ع) و شهربانو، دختر يزگرد سوم پادشاه ايران، بود که در زمان فتح ايران توسط مسلمين به اسارت گرفته شدند و سپس بر اساس انتخاب خودشان به عقد حسين ابن علی (ع) در آمدند. امام زين العابدين عليه السلام زمانی ديده به جهان گشود كه زمام امور در دست جد بزرگوارش امام علی بن ابيطالب عليه السلام بود. آن حضرت 3 سال از خلافت علوی و حكومت چند ماهه امام حسن عليه السلام را درك كرد. امام سجاد عليه السلام در عاشورای سال 61 هجری قمری حضور داشت و در آن واقعه به صورتی معجزه آسا نجات يافت و پس از شهادت پدرش امام حسين عليه السلام مسئوليت زمامداری شيعيان از جانب خدا بر عهده او گذاشته شد.
رسالتها در عصر امام سجاد عليه السلام:
مردم مسلمان عصر امام عليه السلام به علت تبليغات و فعاليتهای سياسی و فرهنگی حكومتهای نامشروع در برابر حقايق سياسی و مذهبی در نهايت جهالت و بی دينی به سر می بردند. بدعتها و عقايد گمراه كننده و باطل به عنوان احكام و عقايد مذهبي، مورد اعتقاد و عمل مسلمانان قرار گرفته بود. در چنين شرايطي، بزرگترين و مهمترين مسئوليت امام سجاد عليه السلام، احيای مجدد اسلام ناب محمدی (ص)، تبيين جايگاه امامت و رهبری اهل بيت عليه السلام، مبارزه با جهالت سياسی و مذهبی مردم و تربيت مجاهدان واقعی بود. امام عليه السلام می بايد در برابر حقايق سياسی اسلام روشنگری می كردند بويژه كه درباره امامت و رهبری و افشاگری عليه حكومتهای غاصب و ظالم و ترويج فرهنگ جهاد و شهادت لازم بود كه شيعيان و مسلمانان را برای مبارزه و جهاد عليه ظلم، بدعت و گمراهی آماده می ساختند. آن حضرت موفق شدند كه در سخت ترين شرايط و با استفاده از ظريفترين شيوه های تبليغاتی و مبارزاتي، در اهداف خويش موفق و پيروز شوند.
نقش امام سجاد در تربيت موالی:
«موالی» يعنی: عده ای از ايرانيان كه به عراق آمده و در آنجا با تشيع آشنا شده. همچنين از جمله موضوع شايع در قرن اول و دوم هجری تربيت موالی بود. اين افراد عمدتاً به علت داشتن استعداد مناسب و نيز آمادگی كسب علم و نيز با احساس ضعفی كه ايشان در برابر عرب ها داشتند و درصدد بودند كه آن را جبران كنند، به خوبی در زمينه حديث كار كردند و در نتيجه توانستند در مدت زمانی كوتاه از فقها و محدثين مراكز عمده اسلامی شوند. اين افراد در خانواده های مختلف عرب، تربيت شده بودند كه طبعاً انگيزه های سياسی و مذهبی جاری و مرسوم در آن قبايل و عشيره ها، به اينان نيز سرايت كرده بود، به ويژه كوفه، بيشتر گرايش شيعی داشت و «موالی» آن نيز چنين بودند، از اين رو اهل بيت عليهم السلام نيز از اين ويژگی برای تربيت موالی استفاده كردند. در اين ميان، سياست علی بن الحسين عليه السلام شايان توجه بسيار است. امام می كوشيد تا در مدينه، با تربيت طبقه «موالی»، راه را برای آينده باز كند. و اسلام صحيح و سليم را به آنان (كه زمينه كافی داشتند) انتقال دهد، پس با شخصيتی كه امام داشت به شايستگی می توانست در روحيه موالی اثر بگذارد و احساسات شيعی را به آنان انتقال دهد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید