آفتابنیوز : آفتاب- سرویس علم و فنآوری: چهرهشناسی، هنر یا علم گمانهزنی سیرت باطنی از روی فرم ظاهری، در طول زمان فراز و نشیبهای خود را داشته است.
یک قرن پیش، این باور که شخصیت یک فرد در چهره او مشهود است کاملاً پذیرفتهشده بود. سپس، همزمان با رواج عقاید مارکسیستی درباره انعطافپذیری و کمالپذیری بشر، و این باور که رفتارها متاثر از ژنهای ما است، محبوبیت آن کم شد.
این علم امروزه، روند احیا را طی میکند. برای مثال، یافتهها نشان میدهد زنان از چهره یک مرد میتوانند میزان علاقمندی او را نسبت به کودکان تشخیص دهند.
قابلاعتماد بودن و برتری اجتماعی نیز خودشان را در چهره نشان میدهند. در این زمینه، به تازگی مقالهای علمی در نشریه Proceedings of the Royal Society توسط «جاستین کرره» و «شریل مککورمیک» از دانشگاه «بروک» در «انتاریو» کانادا منتشر شده است. این مقاله اظهار میکند با نگاهکردن به چهره مردان میتوان میزان تمایل به پرخاشگری در آنان را پیشبینی کرد.
بر اساس این تز ارائهشده توسط آقای «کرره» و دکتر «مککورمیک»، پرخاشگری بر اساس نسبت عرض صورت فرد به طول صورتاش قابل پیشبینی است. دلیل انتخاب این عامل برای بررسی این مطلب به این برمیگردد که این نسبت در آقایان و خانمها اصولاً متفاوت است (مردان صورت پهنتری دارند)، و این تفاوت از زمان بلوغ، یعنی زمانی که هورمونهای زنانه و مردانه دستبهکار تغییرات ظاهری در افراد میشوند، شکل میگیرد. مسبب این امر، ظاهراً هورمون مردانه تستوسترون بوده، که نقشی ثابت شده در پرخاشگری افراد دارد. ازاینرو، این محققان وجود رابطه بین این دو پدیده- پرخاشگری و فرم چهره افراد- را محتمل دانسته و این موضوع را برای بررسی انتخاب کردند.
برای آزمون این فرض، این دو پژوهشگر ورزش هاکی روی یخ را که به خاطر خشونت موجود در آن شهرت دارد، انتخاب کردند. قوانین این بازی، خشونت را بسیارعادی و محتمل دانسته و مثلاً جریمهای که برای خطای یک بازیکن بابت شکاندن دندان بازیکنی دیگر با ضربه چوب هاکیاش مقرر شده، تنها گذراندن چند دقیقه بیرون از زمین است.
این دو پژوهشگر، با جمعآوری عکس بازیکنان چندین تیم حرفهای و دانشگاهی هاکی روی یخ، و اندازهگیری نسبت یادشده چهره آنان، و همچنین جمعآوری پیشینه کامل خطاهایی که در حین بازیها مرتکب شده بودند، و مقایسه این دو دریافتند، طبق انتظار آندسته از بازیکنان با صورتهای پهنتر سابقه خطای بیشتری داشتهاند.
هاکیروییخ، به طور کلی ورزشی مردانه است (خانمها ممکن است اظهار کنند که برای چنین ورزشی بیش از حد حساساند، اما قابل ذکر است تیم خانمهای کانادا مدال طلای المپیک زمستانی گذشته را تصاحب کرد).
برای آزمودن صحت این قضیه در مورد خانمها، این محققین جامعه آماری دانشجویان لیسانس دانشگاه را مورد آزمایش قرار دادند. آنها از چندین ده نفر از هر دو جنس- مرد و زن- خواستند تا بازیای را در برابر رقیبی در اتاق مجاورشان –که در واقع کامپیوتر بود- انجام دهند. معیارهای متنوع سنجش پرخاشگری نشان داد مردان در محیطهای مختلف واکنش یکسانی از خود نشان میدهند. نتیجه این بود که پیشبینی پرخاشگری در خانمها- حداقل از روی فرم چهره- امکانپذیر نیست.
بنابراین، طبق شواهد به نظر میرسد نسبت عرض به طول چهره مردان علامت بیولوژیکی قابل اتکایی از تمایل به پرخاشگری است.
علامتهای بیولوژیکی قابلاتکا، خصوصیاتی هستند مانند دم پرشکوه طاووس نر، که توسط دیگرانی که برای کسب منافع آن بهدنبال شبیهسازی آن هستند، قابل تقلید نیستند.
در مبحث پرخاشگری، فایده این خصوصیت برای موجوداتی که دارای آن هستند این است که برای اثبات قدرتمندی و سلطه خود، مجبور به جنگ نیستند تا برتریشان را نشان دهند بلکه احساس رعب و وحشتی که با چهره خود در رقیب ایجاد میکنند کافی است. فرضیه فعلی موضوع را اینگونه بیان میکند. اگرچه راه برای اثبات آن هنوز باز است.