حوالی سال ۱۳۷۹ بود که اصغر همت مدیر گروه تئاتر وقت دانشگاه سوره خبر از حضور امین تارخ به عنوان استاد کلاس بازیگری (بازیگری برای دوربین) داد اتفاقی که برای ما در آن دوره بسیار خوشایند بود و در کنار حضور بزرگانی، چون استاد حمید سمندریان، استاد عباس جوانمرد، استاد مهدی فتحی و... حضور امین تارخ یک اتفاق ویژه محسوب میشد. اولین و مهمترین درسی که استاد تارخ در این کلاس برای دانشجویانش داشت دربارهی پلک زدن بازیگر در مقابل دوربین بود و معتقد بود بازیگری که مقابل لنز دوربین روی اندام صورتش به خصوص چشمانش مدیریت نداشته باشد یک نقص محسوب میشود.
امین تارخ به عنوان استادی که تعداد زیادی دانشجو و بازیگر این حرفه را آموزش داده بود و یکی از اساتید کاربلد در استعدادیابی و شناخت توانمندیهای بازیگر محسوب میشد معتقد بود بازیگری که جلوی لنز دوربین پلک میزند در واقع تعدادی از فریمهای عکسهایش را جلوی دوربین با چشم بسته به نمایش میگذارد. در واقع در این شرایط بازیگر برای ثانیههایی با چشم بسته در حال ایفای نقش است که این یک نقیصه محسوب میشود.
تارخ در مدت زمان حضورش در دانشگاه سوره به نکات مهمی در خصوص بازیگری مقابل دوربین اشاره داشت و به جرئت میتوان گفت جزو معدود اساتیدی بود که بدون هیچ خست تمام داشتههایش را در اختیار هنرجویانش میگذاشت و محصول این همه وسواس در تدریس بازیگرانی بود که این روزها از او به یادگار ماندهاند و خاطرهاش را روی صحنههای تئاتر، در مجموعههای تلویزیون، پلتفرمها و البته روی پردهی نقرهای ماندگار میسازند.