«شرکتکنندگان جوان در این مطالعه همچنین علائم شدیدتری از اضطراب، افسردگی و آنچه دانشمندان مشکلات درونی مینامند یعنی احساس غم و اندوه، اعتمادبهنفس پایین، ترس و مشکل در تنظیم احساساتشان پس از سال اول همهگیری گزارش کردند.
دهها مطالعه نشان داده که سلامت روان کودکان و نوجوانان در طول این همهگیری آسیب دیده است. آنها از مدرسه خارج شدهاند، به دور از دوستان و ساختارهای پشتیبانی آشنا و مجبور بودند با عدم اطمینان و ترس ناشی از ویروس کرونا زندگی کنند. بسیاری از والدین شغل خود را از دست دادند. میلیونها کودک و نوجوان، والدین و پدربزرگها و مادربزرگهایشان را به دلیل کووید-۱۹ از دست دادند.
پژوهشگران دریافتند نوجوانانی که در سال اول همهگیری زندگی کرده بودند، سن مغزشان بیشتر از سن تقویمی آنها بود. مغز این نوجوانان در ناحیهای که میتواند به تنظیم ترس و استرس به نام «آمیگدال» و در «هیپوکامپ» ناحیهای از مغز که میتواند دسترسی به خاطرات را کنترل کند، بیشتر رشد کرده است. قشر بافتها نیز در بخشی از مغز که عملکرد اجرایی را کنترل میکند، نازکتر شده است. این مطالعات نشان داده است افرادی که در اوایل زندگی در معرض خشونت، غفلت، فقر و مشکلات خانوادگی قرار میگیرند، سریعتر پیر میشوند و ممکن است بعدا با سلامت روان خود دچار مشکل شوند.»