آفتابنیوز : بنابراين مي توان گفت كه آن پيام و اين سفر حاوي اين نكته است كه مسكو و كييف از مواضع خود عقب نشسته اند، مواضعي كه اين ارزيابي را به همراه داشت كه بايد در انتظار سردي ديپلماتيك در روابط روسيه و اوكراين بود.
در حقيقت سخنان و مواضعي كه طي هفته هاي گذشته ميان مقام هاي روسيه و در رأس آنها، پوتين و ستاد انتخاباتي يوشچنكو و شخص او رد و بدل شده حكايت از آن داشت كه دو كشور هم نژاد كه تاريخ مشتركي نيز دارند، روزهاي دشواري را در پيش رو خواهند داشت.
از يك سو يوشچنكو با هواداري از سياست نگاه به غرب اين تحليل را كه در صورت پيروزي اوكراين را به آغوش غرب (به ويژه آمريكا) خواهند انداخت، در اذهان روس ها تقويت مي كرد. اين تحليل هنگامي جدي جلوه مي كرد كه ميليون ها دلار كمك از سوي آمريكا و اسرائيل براي ستاد انتخاباتي يوشچنكو هزينه شد و اين موضوع، اعتراض آشكار پوتين را نيز به همراه داشت.
كرملين نيز در مقابل، سياست حمايت از «ويكتور يانوكوويچ» نخست وزير اوكراين را در دستور كار قرار داد زيرا برنامه انتخاباتي وي نكته مهم تشكيل يك اتحاديه ميان اوكراين، روسيه، بلاروس و قزاقستان بود، اتحاديه اي كه در صورت تحقق مي توانست ضمن جامه عمل پوشيدن به روياي پان اسلاوها، موضع روسيه را در مواردي چون گسترش ناتو به سوي شرق و توسعه اتحاديه اروپا تقويت كند. اين موضوع به نوبه خود، باعث شد كه رئيس جمهور روسيه طي سفري به كييف- پيش از برگزاري دور نخست انتخابات رياست جمهوري اوكراين- حمايت خود را از يانوكوويچ ابراز دارد.
البته نبايد فراموش كرد كه اين پيامدهاي الحاق اوكراين به جبهه غرب بود كه پوتين را واداشت همانند انتخابات رياست جمهوري آمريكا كه از جورج بوش حمايت كرد، پشتيباني خود را از يانوكوويچ اعلام كند، سياستي كه با توجه به شرايط داخلي اوكراين در حمايت گسترده خارجي از يوشچنكو، محكوم به شكست ارزيابي مي شد. (در مورد پيامدهاي الحاق اوكراين به جبهه غرب، بايد به محروميت از بازار اقتصادي و نظامي اوكراين، اشراف ناتو و غرب به قلب روسيه، تضعيف مواضع مسكو در تعاملاتش با ناتو و اتحاديه اروپا اشاره كرد كه طي اين مدت در رسانه هاي خبري بدان ها پرداخته شده است).
در همين حال بايد گفت كه تاكنون شواهدي دال بر عقب نشيني استراتژيك از سوي هر يك از طرفين مشاهده نشده است. اما موضوع مهم، توافق نانوشته مسكو و كييف درخصوص يافتن نقاط مشترك و ناديده انگاشتن نقاط اختلاف است. ضمن آن كه يوشچنكو در زمينه هايي چون جلوگيري از محدوديت در استفاده از زبان روسي و تعامل مثبت با روس زبان هاي شرق و جنوب اوكراين گام هايي را برداشته است. در همين باره، مي توان اشاره كرد كه در شرايط كنوني، وظيفه مبرمي كه پيش روي رئيس جمهوري جديد اوكراين قرار گرفته، حفظ تماميت ارضي اين كشور است. لازم به يادآروي است كه در روزهايي كه مخالفان با به راه انداختن جنبش اعتراضي خود (موسوم به انقلاب نارنجي) براي لغو نتايج دور دوم انتخابات رياست جمهوري و در نتيجه، لغو پيروزي يانوكوويچ مي كوشيدند، اهالي شرق و جنوب اوكراين تهديد كردند كه در صورت موفقيت جناح يوشچنكو، به برگزاري همه پرسي در مورد خودمختاري (به عبارت آشكارتر، استقلال اوكراين) اقدام خواهند كرد، اقدامي كه انجام آن، پيامدهاي بسيار وخيمي را براي آن كشور به ارمغان خواهد داشت.
اين موضوع، يوشچنكو را ترغيب كرد تا با فرستادن پيامي به مردم اوكراين در روز شنبه، خواهان پايان يافتن اختلافات ميان مناطق گوناگون كشور شد.
به كار گرفتن سياست تحبيب قلوب اهالي روس زبان از سوي يوشچنكو، سياستي هوشمندانه بود. آن هم پس از آن كه پوتين در اقدامي براي فراموش كردن گذشته در ذهن رئيس جمهوري جديد اوكراين، پيام دوستانه اي را براي وي ارسال كرده بود. اين اقدام پوتين را نيز بايد در اين ارتباط مورد سنجش قرار داد كه او به اين ترتيب، خواسته است تا زمينه را براي امكان كار كردن با يوشچنكو به طور كامل از بين نرود، چرا كه به خوبي متوجه نتايج همگرايي اوكراين با آمريكا (غرب) براي روسيه است. مهمترين نتايج اين همگرايي، تحكيم كمربند امنيتي اي است كه آمريكا براي ايجاد آن به دور روسيه تلاش مي كند موضوعي كه محدود شدن اين كشور در مرزهايش را در پي خواهد داشت.
حال با سفر امروز ويكتور يوشچنكو بايد در انتظار آن بود كه او بكوشد تا ضمن دادن براي ضمانت ها به پوتين، درصدد برآيد تا اطمينان حاصل كند كه كرملين از كارت روس زبان هاي اوكراين بر ضد او بهره نجويد. از همين رو، مي توان پيش بيني كرد كه يوشچنكو و پوتين به رغم داشتن مذاكراتي دشوار و پرفراز و نشيب، در مقابل خبرنگاران و تصويربرداران، لبخند بر لب از دوستي دو كشور و لزوم همكاري مسكو- كييف سخن بگويند.