سالگرد شهادت آيت‌الله صدر و بنت الهدی صدر
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: روز 18 رجب 1399، خانه آيت‌الله صدر و کوچه‌های اطراف آن از اول صبح تا پاسی از شب، مملو از جمعيتی بود که ديروز برای آزادی رهبرشان دست به تظاهرات اعتراض آميز زده بودند و امروز آمده بودند تا بار ديگر با او بيعت کنند.
رژيم صدام از تجديد پيمان امت مسلمان عراق با مرجع و رهبرشان، سخت به وحشت افتاد و برای قطع رابطه مردم با آيت الله صدر، نيروی امنيتي را در سر کوچه آيت‌الله صدر و کوچه‌های اطراف، مستقر کردند. بدين گونه محاصره خانه آيت‌الله صدر آغاز شد.
در مدت نه ماه محاصره، رژيم با فرستادن مأموران و مزدوران خود به نزد آيت‌الله صدر، سعی کرد او را از راهی که در پيش گرفته، منصرف کند، ولی آيت‌الله صدر ثابت و استوار ايستاد و همچنان از انقلاب اسلامی ايران و امام و مردم انقلابی ايران حمايت کرد و هرگز به خواسته‌های رژيم صدام، گردن ننهاد. تا اينکه در بعد از ظهر گرم و سوزان روز شنبه 19 جمادی الاول 1400 (16 فروردين 1359)، « ابو سعيد» رئيس سازمان امنيت نجف، با عده‌ای از مزدوران امنيتی، آيت‌الله صدر را دستگير و به سرعت از نجف به بغداد منتقل کرد. آيت‌الله صدر اين بار می‌دانست که ديگر بر نخواهد گشت، چون وقتی ابوسعيد جنايتکار گفت: «آماده باشيد به بغداد برويم!» به آرامی گفت:
_ «من خيلی وقت است که آماده شهادتم!»
فردای آن روز، حکومت بغداد، اقدام به دستگيری بنت الهدی کرد چون بيم داشت مبادا بنت الهدی بار ديگر مردم را به اعتراض و تظاهرات دعوت کند و رژيم را رسوا نمايد!
برزان ابراهيم، برادر ناتنی صدام و رئيس سازمان امنيت کشور، در زندان از آيت‌الله صدر خواست که فقط چند کلمه بر ضد امام خمينی و انقلاب اسلامی بنويسد، تا آزاد شود، و گرنه کشته خواهد شد! آيت‌الله صدر اين خواسته را رد کرد و گفت:
«من آماده شهادتم، هرگز خواسته‌های غير انسانی و ضد دينی شما را قبول نخواهم کرد و راه من همان است که انتخاب کردم!....»
وقتی که مزدوران بعثی، از منصرف کردن آيت‌الله صدر و خواهرش مأيوس شدند، آن دو علوی پاک نژاد مظلوم را در روز سه شنبه 23 جمادی الاول 1400 (19 فروردين 1359) زير شکنجه به شهادت رساندند. جنازه آن دو شهيد در جوار مرقد امام علی (ع)، در آرامگاه خانوادگی «شرف‌الدين» به خاک سپرده شد.
امام خمينی، در پيامی که به مناسبت شهادت مظلومانه آن دو شهيد داد، سوگمندانه نوشت:
«...... مرحوم آيت الله شهيد سيد محمد باقر صدر و همشيره مکرمه مظلومه او که معلمين دانش و اخلاق و مفاخر علم و ادب بود، به دست رژيم منحط بعث عراق با وضع دلخراشی به درجه رفيعه شهادت رسيده‌اند. شهادت ارثی است که امثال اين شخصيتهای عزيز از مواليان خود برده‌اند.....»
آفتاب: روز 18 رجب 1399، خانه آيت‌الله صدر و کوچه‌های اطراف آن از اول صبح تا پاسی از شب، مملو از جمعيتی بود که ديروز برای آزادی رهبرشان دست به تظاهرات اعتراض آميز زده بودند و امروز آمده بودند تا بار ديگر با او بيعت کنند. رژيم صدام از تجديد پيمان امت مسلمان عراق با مرجع و رهبرشان، سخت به وحشت افتاد و برای قطع رابطه مردم با آيت الله صدر، نيروی امنيتي را در سر کوچه آيت‌الله صدر و کوچه‌های اطراف، مستقر کردند. بدين گونه محاصره خانه آيت‌الله صدر آغاز شد.
در مدت نه ماه محاصره، رژيم با فرستادن مأموران و مزدوران خود به نزد آيت‌الله صدر، سعی کرد او را از راهی که در پيش گرفته، منصرف کند، ولی آيت‌الله صدر ثابت و استوار ايستاد و همچنان از انقلاب اسلامی ايران و امام و مردم انقلابی ايران حمايت کرد و هرگز به خواسته‌های رژيم صدام، گردن ننهاد. تا اينکه در بعد از ظهر گرم و سوزان روز شنبه 19 جمادی الاول 1400 (16 فروردين 1359)، « ابو سعيد» رئيس سازمان امنيت نجف، با عده‌ای از مزدوران امنيتی، آيت‌الله صدر را دستگير و به سرعت از نجف به بغداد منتقل کرد. آيت‌الله صدر اين بار می‌دانست که ديگر بر نخواهد گشت، چون وقتی ابوسعيد جنايتکار گفت: «آماده باشيد به بغداد برويم!» به آرامی گفت:
_ «من خيلی وقت است که آماده شهادتم!»
فردای آن روز، حکومت بغداد، اقدام به دستگيری بنت الهدی کرد چون بيم داشت مبادا بنت الهدی بار ديگر مردم را به اعتراض و تظاهرات دعوت کند و رژيم را رسوا نمايد!
برزان ابراهيم، برادر ناتنی صدام و رئيس سازمان امنيت کشور، در زندان از آيت‌الله صدر خواست که فقط چند کلمه بر ضد امام خمينی و انقلاب اسلامی بنويسد، تا آزاد شود، و گرنه کشته خواهد شد! آيت‌الله صدر اين خواسته را رد کرد و گفت:
«من آماده شهادتم، هرگز خواسته‌های غير انسانی و ضد دينی شما را قبول نخواهم کرد و راه من همان است که انتخاب کردم!....»
وقتی که مزدوران بعثی، از منصرف کردن آيت‌الله صدر و خواهرش مأيوس شدند، آن دو علوی پاک نژاد مظلوم را در روز سه شنبه 23 جمادی الاول 1400 (19 فروردين 1359) زير شکنجه به شهادت رساندند. جنازه آن دو شهيد در جوار مرقد امام علی (ع)، در آرامگاه خانوادگی «شرف‌الدين» به خاک سپرده شد.
امام خمينی، در پيامی که به مناسبت شهادت مظلومانه آن دو شهيد داد، سوگمندانه نوشت:
«...... مرحوم آيت الله شهيد سيد محمد باقر صدر و همشيره مکرمه مظلومه او که معلمين دانش و اخلاق و مفاخر علم و ادب بود، به دست رژيم منحط بعث عراق با وضع دلخراشی به درجه رفيعه شهادت رسيده‌اند. شهادت ارثی است که امثال اين شخصيتهای عزيز از مواليان خود برده‌اند.....»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید