آفتابنیوز : آفتاب: مهندس میرحسین موسوی گفت: «بزرگترین سرمایه ما در 30 سال گذشته برای مقابله با تهدیدات، تکیه نظام بر مردم بوده است».
به گزارش سرویس سیاسی آفتاب به نقل از پایگاه خبری "کلمه"، نخست وزیر دوران دفاع مقدس در دیدار با جمعی از آذریهای مقیم مرکز، تاکید کرد: «وقتی این سرمایه کاهش پیدا کند، بداخلاقیها افزایش مییابد و امنیت به خطر میافتد».
وی با اشاره به حضور خود در عرصه انتخابات خاطرنشان کرد: «بنده بعد از سال 68 قصد ورود به کار سیاسی در این سطحی که الان وارد شدهام را نداشتم؛ چرا که به نظر من اگر قواعد رعایت میشد، فرقی نمیکرد که افرادی از راست یا چپ بیایند؛ این گرایشها میتوانستند مکمل همدیگر باشند. آنچه مرا به صحنه کشاند، به هم خوردن این قواعد است که ممکن است اگر ادامه پیدا کند به کشور آسیب جدی وارد شود».
موسوی، یکی از مهمترین مصادیق بر هم خوردن این قواعد را مساله قانونشکنی و قانونگریزی دانست و افزود: «کشوری که در آن، قانون حاکم نباشد، رستگاری نخواهد داشت و حتی اگر بخواهیم به سمت قوانین بهتر پیش برویم باید از راه قانونی وارد شویم. در ضمن باید توجه داشته باشیم که ما اصول مترقیای در قانون اساسی خود نیز داریم. ما موارد متعددی از قانونگریزی را شاهد بودهایم و من، احساس کردم اگر این تبدیل به رویه شود، احتمال اینکه بتوانیم مشکلات خود را حل کنیم، بسیار کم میشود و این را اگرچه حتی ممکن است ظاهری از خیرخواهی داشته باشد، یک حرکت رو به قهقرا میدانم».
وی همچنین با بیان اینکه نظام تصمیمگیری، مسالهای نیست که یک دولت ایجاد کرده باشد بلکه بیش از 100 سال برای ایجاد این ساختارها زحمت کشیده شده است، اظهار کرد: «وقتی به این ساختارها بیاعتنایی کنیم و مراکز برنامهریزی را تضعیف کنیم و در یک شب صدها شورا را که هزاران ساعت برای آنها کار شده است، از بین ببریم، معلوم نیست که در آینده چطور میتوانیم تک تک اینها را احیا کنیم».
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام اضافه کرد: «18 عدد از این شوراها را مجلس تصویب کرد که به حالت عادی خود برگردند و بعد مشکلی با شورای نگهبان پیدا کردند و نزدیک به یک سال در مجمع تشخیص مصلحت نظام کار کارشناسی شد و در نهایت بجز 3 نفر، بقیه رای دادند که این شوراها باید احیا شود ولی از مهرماه که این مساله تصویب شده، تا کنون چنین اتفاقی نیفتاده است».
موسوی، وجود شوراها و نظام تصمیمگیری را موجب عقلانی شدن تصمیمات دانست و گفت: «این شوراها موجب عقلانیتر شدن تصمیمات میشود و از اینکه به تصمیمگیریهای فردی برگردیم، جلوگیری میکند. یک فرد با همه استعدادهای خود هیچگاه نمیتواند خود را جایگزین شوراها کند. آیا این رفتارها نوعی برگشت به دوران ناصرالدین شاهی نیست»؟
وی در ادامه، ارایه شدن آمارهای نادرست را یکی دیگر از مشکلات امروز کشور عنوان کرد و با تاکید بر اینکه پایهی هر تصمیم درست، اطلاعات درست است، افزود: «متاسفانه در این کشور به وضعی رسیدهایم که رقم درستی حتی از شاخصهای اصلی نیز اعلام نمیشود و آمارهای متفاوتی بیان میشود و این امکان تصمیمگیری درست و نقد منصفانه را سلب میکند. این مساله مقدم بر سیاستگذاری است و بدون آن، امکان سیاستگذاری درست نخواهیم داشت».
موسوی اضافه کرد: «مساله عدم شفافیت نیز یکی از مهمترین مشکلات کشور است و متاسفانه بسیاری مسایل وجود دارد که ما از آن اطلاعی نداریم. یک فرد به عنوان شهروند جمهوری اسلامی حق دارد آمار و اطلاعات دقیق و درست در دست داشته باشد تا بتواند نقد کند».
نخست وزیر دوران دفاع مقدس با مقایسه گذشته و حال در مورد مساله شفافیت در اطلاعرسانی، به یک نمونه اشاره کرد و گفت: «در اواخر جنگ، نشریهای فرهنگی منتشر میشد. در آن زمان دیدم برخی از پیمانهایی که در مساله نفت میدهیم را میتوانم در آن نشریه بخوانم ولی به دست من به عنوان نخست وزیر نمیرسید. یعنی آنها اطلاع داشتند و بنده که مسوول بودم، نداشتم. الان وضع امروز را به نسبت آن شرایط مقایسه کنید و ببینید اطلاعات تا چه اندازه پیچیده به رمز و رازهایی شده است».
وی با اشاره به مشکلات اقتصادی اعم از تورم، بیکاری و مشکلاتی در زمینه تولید ناخالص ملی تصریح کرد: «ورود به تمام این مسایل زمانی مکانپذیر است که ابتدا این چارچوبهای اساسی خود را حل کرده باشیم. مشکل امروز ما در رابطه با به هم خوردن این چارچوبهاست. مساله کاهش سرمایه اجتماعی در جامعه فوقالعاده مهم است؛ چرا که اگر قرار باشد این مساله کاهش پیدا کند و مثلا رای آذربایجانیها که همیشه در راس دفاع از کشور و منافع ملی بودهاند روز به روز کاهش بیابد، این یک علامت است یعنی ما داریم از این جهت خسارت میبینیم».
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه بخشی از این مشکلات به مساله کرامت انسانی برمیگردد، خاطرنشان کرد: «در سند فرادستی چشمانداز 20 ساله به مسالهی کرامت انسانی به عنوان یک مفهوم حقوق بشری تکیه شده است. مسائلی نظیر اقتصاد صدقهای، سرمایههای اجتماعی را به شدت کاهش میدهد».
موسوی با اشاره به اداره کشور با وجود بودجهای اندک در زمان جنگ تحمیلی اظهار کرد: «بنده شهادت میدهم که آن معجزه در سایه این سرمایه اجتماعی امکانپذیر است، نه در شرایط دیگر. اگر در ملت ارزشها به همان اندازه توانمند شود ما از حداقلها میتوانیم حداکثرهایی بسازیم».
نخست وزیر دوران دفاع مقدس در ادامه گفت: «در حالی که ترکیه و بسیاری از کشورهای آسیایی و خاور دور، نزدیک به 20 سال تجربه رشد بالای 10 درصد دارند، ما با آن درآمدهای نفتی نمیتوانیم به مرز 8 درصد نزدیک شویم؛ در حالی که ما منابع عظیم، نیروهای تحصیلکرده و ارادههای قوی در این مملکت داریم ولی متاسفانه از اینها استفاده نکردهایم».
وی با انتقاد از پایین آوردن کرامت انسانی افراد در جامعه اظهار کرد: «در جایی میبینیم پول فرستادهاند و در جای دیگر آرد فرستاده شده است. من عکسی در یکی از سایتها دیدم که یک عده از بچههای روستایی ایستادهاند و درحالی که سر همه آنها رو به پایین است، یک نفر کف دست آنها پول میگذارد. آیا ما میخواستیم به اینجا برسیم؟ این همان فرد روستایی است که در شرایط جنگ، محصول و گوسفند خود را برای جبههها میفرستاد و حتی فرزند خود را هم برای قربانی میفرستاد. این بزرگترین مسالهای است که باید به دنبالش باشیم».
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: «ضمن اینکه باید به سمت تدوین سیاستهای منطقی اقتصادی و اجتماعی برویم، باید در جهت برگشت اعتماد مردم هم تلاش کنیم؛ چرا که آن موقع است که نظریات کارشناسی و انسانهای دلسوز سرازیر خواهد شد. در ابتدای انقلاب، تعداد افرادی که دکترای اقتصاد داشتند، با انگشتان دست قابل شمارش بود اما الان ما بالای هزار نفر دکترای اقتصاد در این کشور داریم که همگی انسانهای وطندوستی هستند و فقط کافی است بستری ایجاد کنیم که نظریات کارشناسی مطرح شود. در زمینه جامعهشناسی، مردمشناسی و علوم دیگر نیز همین وضعیت حاکم است».
موسوی با بیان اینکه مهمنترین کاری که دولت بعدی میتواند وعده بدهد این است که آیا میتواند از این ذخایر اجتماعی استفاده کند یا خیر؟ تاکید کرد: «اگر نتوانیم با این نیروی انسانی وسیع کار کنیم یقینا نخواهیم توانست کاری از پیش ببریم».
وی همچنین با اشاره به مشکلاتی در زمینه پیمانکاری پروژهها در کشور افزود: «یکی از کلیدهای اصلی رشد کشور، ایجاد پیمانکاریهای قوی، اصولی و مقتدر در کشور است که مورد حمایت نظام هم باشد».
بر اساس این گزارش، موسوی در ادامه این جلسه به کاغذ یادداشتی که در دست خود داشت اشاره کرد و در حالی که صحبتهای پایانی خود را به زبان ترکی بیان کرد، گفت: «یکی از دوستان گفته که کمی هم ترکی حرف بزن؛ من ترکی بلد هستم. در سال 1331 در سن حدودا 12 سالگی از تبریز آمدهام و این امر با ملی شدن صنعت نفت و مسایل مربوط به دکتر مصدق و آیتالله کاشانی و مشکلات مربوط به آن، همزمان بود و آن فضاها و ماجراها را به خاطر دارم».
وی با اشاره به آشنایی خود با زبان ترکی و مطالعه در این زمینه اظهار کرد: «باید بیشتر تمرین کنم تا در شهرهایی مثل تبریز و اردبیل بتوانم راحتتر به این زبان صحبت کنم».
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، زبان را یک پدیده زنده توصیف کرد و افزود: «به نظر من زبان یک پدیده و خارج از مسایل آمرانه است و نمیتوان این پدیده زنده را عوض کرد یا از بین برد. این زبان، قدمت، ادبیات و فرهنگی دارد و تک تک واژهها به اسطورههای گذشته اشاره میکند که در زبانهای دیگر نمیتوان پیدا کرد».
موسوی در پایان گفت: «به عنوان مثال اگر شعر حیدر بابای مرحوم شهریار به خوبی ترجمه شود هرکس این شعر را بخواند به لطافت آن پی میبرد. همه زبانها این ظرفیت را دارند، مخصوصا زبانهای دارای وسعت و قدمت. به همین دلیل من به این زبان علاقه دارم. البته همه زبانها چنین ظرفیتی دارند و ما نباید فکر کنیم اینگونه زبانها تهدید هستند بلکه فرصت و ذخیره برای ما به شمار میآیند».
اگر در نگاه ما درك مردم محدود باشد اما فراموش نكنيم خداي مردم داناي مطلق است
آنچه ایشان گفته اند به عینه قابل مشاهده است و از ایراد بسیاری مسائل صرف نظر کرده اند بیایید دست به دست هم دهیم تا ایرانی قانونمند داشته باشیم.