حمید درخشان در واکنش به قهرمانی قطر در جام ماتهای آسیا گفت: به نظر من تیم ملی قطر با شایستگی به عنوان قهرمانی رسید و برخلاف برخی اظهارنظرات معتقدم داوری هم مشکلی نداشت. در بازی فینال اگر داوری اشتباه هم میکرد VAR به اصلاح آن میپرداخت و نباید این قهرمانی را لوث کرد. قطریها در تورنمنت کافا ۴ گل از تیم ملی ایران خوردند، اما متوجه شدند با کارلوس کی روش به جایی نمیرسند. بلافاصله دست به تغییر زده و سراغ سرمربی اسپانیایی رفتند که دوباره قهرمان جام ملتهای آسیا شدند. متأسفانه ما ۸ سال تیم ملی کشورمان را به دست همین کارلوس کی روش سپرده بودیم و تازه به او نمیگفتیم بالای چشمت ابروست. هر کاری دلش خواست میکرد و فوتبال تهاجمیایران را به اتوبوس دفاعی تبدیل کرد. قطریها که در سطح پایین تری نسبت به ما قرار دارند، فوتبال فوق دفاعی کی روش را تحمل نکردند و نتیجه هم گرفتند.
حمید درخشان ضمن اشاره به درخشش معز علی و اکرم عفیف، یادآور میشود: من منکر درخشش این دو نیستم، اما شما سردار آزمون و مهدی طارمی را با این دو ستاره قطری مقایسه کنید. آیا طارمی و آزمون کمتر از این دو هستند؟ به نظرم هر دو از معز علی و اکرم عفیف بالاتر هستند. ما بازیکنان به مراتب باکیفیت تری نسبت به تیم ملی قطر داشتیم، اما متأسفانه نتوانستیم از داشتههای خود به خوبی استفاده کنیم. سردار و طارمی را کنار بگذارید و باز ما مهدی قایدی داشتیم که اگر در قطر بازی میکرد ستاره جام ملتها میشد. چرا از مهدی قایدی پس از درخشش در مرحله گروهی، در بازیهای حساس استفاده نکردیم؟ محمد محبی جلوی ژاپن ستاره بود، چرا در بازی با قطر نیمکت نشین شد؟
بازیکن اسبق تیم ملی، خاطرنشان میکند: من در خصوص برخی دستیاران امیرقلعه نویی و ضعف آنها حرف زدم که به بعضیها برخورد، اما باز تکرار میکنم، وظیفه یک دستیار چیست؟ دستیار باید دست سرمربی را در بزنگاه گرفته و به او کمک فکری و فنی کند. اگر قرار باشد همه کارها را سرمربی انجام دهد و به تنهایی تصمیم بگیرد، دیگر نیازی به کمک مربی ندارد. من باز تکرار میکنم تیم ملی ایران از لحاظ مهره و نفر یک سرو گردن از قطر و اردن بالاتر است، اما به فینال جام ملتهای آسیا نرسید. این مسئله جای تأمل زیادی دارد که چرا اردن بدون امکانات و حتی کمتر از ایران و نفراتی ضعیفتر به فینال میرسد و ایران نمیتواند؟ من به جرأت میگویم فقط ژاپن و کره جنوبی از لحاظ مهره و نفر هم سطح ما بوده اند و بقیه تیمها در حد ایران نبوده و نیستند.
حمید درخشان البته با نظر علیرضا بیرانوند مخالف است و این نسل را بهترین نمیداند و میگوید: نسل فوتبالی خوبی داریم، اما بهترین نیستند. بهترین نسلها را ما در گذشته داشتیم و قهرمان جام ملتها نشدیم و به فینال هم نرسیدیم. این نسل از بازیکنان خوبی تشکیل شده، ولی نمیتوانیم آن را بهترین نسل تاریخ فوتبال ایران یا بعد از انقلاب بخوانیم. در این صورت مفهوم تاریخ عوض میشود. فوتبال ما اعتماد به نفس خود را سالها از دست داده و به همین خاطر نمیتوانیم به فینال برسیم. یک بازی مقابل ژاپن فوق العاده ایم و یک بازی برابر قطر دچار اشتباهات بچگانه و ضعیف! این مسائل نشان دهنده مشکلات بزرگ و ماهوی در فوتبال ماست.
درخشان در مورد لزوم تغییر نسل در تیم ملی ایران نیز تصریح میکند: تغییر نسل اجباری و لازم است. جام جهانی ۲ سال و نیم دیگر برگزار میشود و اگر نخواهیم ۵ درصد این تیم را کنار بگذاریم، ۲ سال و نیم پیرتر و ضعیفتر میشویم. ما جوانان مستعد و توانمندی داریم که نیاز به توجه و حمایت دارند. من یک مثال ساده میزنم و آن هم محمد جواد حسین نژاد ۲۰ ساله از سپاهان است. او آینده خط میانی تیم ملی است و باید دعوت شود و جای بازیکن ارزشمندی مثل امید ابراهیمی که خداحافظی کرده را بگیرد. در مورد امید ابراهیمی هم باید به غیرت و شهامت او تبریک گفت. هافبک بی حاشیهای که هر موقع به تیم ملی دعوت شد با تمام وجود کار و بازی کرد. بعد از شکست مقابل قطر هم شجاعانه خداحافظی کرد و بی سروصدا رفت. تیم ملی نیاز به سربازهای جوانی دارد که امثال امید ابراهیمی را الگو قرار دهند. ما امثال حسین نژاد در این فوتبال کم نداریم که از درون دروازه تا نوک حمله میتوانیم آنها را پیدا کرده و به تیم ملی بیاوریم. تیم ایران نیاز به خون تازه دارد و این امر اجتناب ناپذیر است.
او در خصوص تمدید اتوماتیک وار قرارداد امیر قلعه نویی تا جام جهانی ۲۰۲۶ نیز میگوید: من شاید یک نظر دیگری داشته باشم و بگویم یک سرمربی بزرگ خارجی بیاوریم، اما این تصمیم فدراسیون فوتبال و قابل احترام است. فدراسیون حتما از عملکرد امیر قلعه نویی راضی بوده که چنین تصمیمیگرفته است و به هر حال نمیگویم مثل کی روش فرصت ۸ ساله بدهیم، ولی به مربی ایرانی هم اعتماد باید کرد. امیر قلعه نویی هم باید قدر این فرصت را دانسته و دست به جوانگرایی بزند. او باید تیمیتازه با افکار و انگیزههای جدید بسازد. این تیم فعلی نفرات بالای ۳۰ سال دارد که شاید خودشان مثل امید ابراهیمی دوست نداشته باشند خودخواسته خداحافظی کرده و میدان را برای جوان ترها باز کنند. این دسته باید بالاجبار بروند، چون این چرخه متوقف خواهد شد. انتظار همه ما از امیر قلعه نویی جوانگرایی است و این کار باید بدون واهمه و تعارف انجام شود وگرنه آینده فوتبال ایران به مخاطره خواهد افتاد.