پژمان بختیارینیا در گفتوگویی رسانهای اظهار کرد: روابط سالم و انسانی میان اعضای خانواده به خصوص رابطه والدین و فرزندان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و آن را اساس سلامت روانی اعضای خانواده در نظر میگیرند.
وی افزود: در مطالعات حوزه بهداشت روان و بررسی عوامل موثر بر سلامت روان افراد، بر تمام سالهای زندگی تاکید شده است، یعنی از پیش از تولد تا بزرگسالی و هر برهه از زندگی انسان، نقش مهمی در ارتقای سطح سلامت روان و پیشگیری از ابتلا به اختلالات روانی دارد.
بختیارینیا با بیان اینکه خانواده سالم و منسجم، محور سلامتی است، گفت: مراحل کودکی تا نوجوانی فرزندان، واجد نوعی رشدنایافتگی است که موجب میشود فرزندان در این سنین برای تامین سلامت روانی خود نیازمند حمایت والدین باشند و از این رو، سرنوشت و کارکرد بهنجار خانواده از یک سو به شیوههای فرزندپروری والدین و از سوی دیگر به میزان مهارتهای زندگی کسبشده توسط والدین ارتباط دارد.
وی خاطرنشان کرد: در صورتی که والدین، بزرگسالانی دارای بلوغ و سلامت روان باشند، سیستم خانواده به تعادل و هماهنگی مزین خواهد شد. نکته مهم دیگر، ظرفیت والدین برای فراهم کردن امنیت برای فرزندانشان است و به این بستگی دارد که آیا آنها خودشان از احساس امنیت کافی برخوردارند یا خیر؟ به عنوان مثال یک مادر باید به اندازه کافی از احساس امنیت برخوردار باشد تا بتوانند انرژی یکپارچه خود را برای مراقبت از نوزادش انتقال دهد و به طور قطع، او این احساس امنیت را از خانواده اولیه خود و همچنین در خانواده جدید خود کسب میکند.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز تصریح کرد: تعامل عاطفی مناسب با کودک از اولین لحظات بعد از تولد او، نقش مهمی در سلامت روانیاش دارد بنابراین پذیرش موجودیت کودک، اولین قدم در راستای به ثمر رساندن این واقعیت مهم است.
وی اضافه کرد: شیوههای نادرست در برقراری ارتباط عاطفی با فرزندان، منجر به کاهش اعتماد به نفس، وابستگی، افزایش استرس و اضطراب در فرزندان میشود. از مسائل مهم دیگر در ارتباط با سلامت روانی کودکان، رشد شناختی مناسب آنها است و برای رسیدن به این هدف، وظیفه مهم والدین فراهم کردن بستری مناسب برای ارتقای رشد شناختی فرزندان است. فراهم کردن فرصتها و تجارب جدید، بازیهای پرورشدهنده و برانگیختن حس کنجکاوی در کودکان، میتواند زمینهساز رشد شناختی مناسب آنان باشد.
بختیارینیا گفت: در نظر گرفتن قوانین و حد و مرزها در خانه توسط والدین برای حفظ ارزشها، نیازها و اهداف خانواده امری ضروری است. تعیین حد و مرزها در خانواده موجب ایجاد هماهنگی بین اعضای خانواده در راستای ارتقای سلامت روان آنها خواهد شد و از بروز نابهنجاریها جلوگیری خواهد کرد.
وی بیان کرد: خانوادههای سالم و کارآمد به گونهای اهداف خود را پیش میبرند که در شرایط بحرانی و نامساعد اجتماعی، اعضا از یکدیگر پشتیبانی و حمایت کنند و این هدف مهم زمانی محقق میشود که والدین و فرزندانی قوی از لحاظ داشتن مهارتهایی مثل ارتباط موثر، کنترل خشم، کنترل استرس، حل مساله، تابآوری، مهارت تفکر خلاق، مدیریت زمان و مهارت خودآگاهی، داشته باشیم.