شما شش عزیز، لالایی خواندید و ما هم خوب خوابیدیم!
مناظره اول تمام شده، بیش از ۴ساعت! کسی نمی‌داند دقیقا چقدر بیننده داشت، این متن هم بیشتر با اتکا به آرای موجود در شبکههای اجتماعی نوشته شده، این که مردم عادی (آن‌ها که فعال رسانه و شبکههای اجتماعی نیستند) چقدر درگیر مناظره دیشب شدند، سوالی‌ست که پاسخ روشنی برای آن نداریم! به هر حال در ادامه نگاهی سریع به آن چه که گذشت داریم.
از پورمحمدی شروع می‌کنیم، برخی می‌گویند او "ستاره" دیشب بوده است! مصطفی پورمحمدی به واسطه این که تنها روحانی این جمع است و سال‌ها پیش در مناصب حساسی گمارده شده بوده، ذاتا خیلی تحت توجه نبود، تا این که نوبت مناظره‌ها شده و تسلطش به بیان و آن "آن" ویژه‌اش او را در موقعیت برتر قرار داد، او به نسبت باقی کاندیدا‌ها موقعیت‌شناس و سخنور است، می‌داند کِی و کجا حمله کند، حمله دیشبش به زاکانی، به دل برخی نشست، حتی او را به کنایه "روحانی مناطق محروم" لقب دادند.
لحظه ویژه: آن زمان که گفت من حکم شهرداری قالیباف را با وجود انواع فشارها، امضا کردم.
زاکانی، اما شاید پر حرف و حدیث‌ترین کاندیدای دیشب بود، با اتکا به کاغذ حرف می‌زد، پریشان و متناقض بود، مجموعه مواضعش حداقل به دل طبقه متوسط نبود. در میان روزنامه‌نگاران که خیلی طعنه و کنایه رهسپارش شد، از پوششی تا چیز‌هایی بدتر، یکی نوشته بود، اگر بخواهم رای بدهم، شاید به انحلال دولت رای بدهم، اما به زاکانی اصلا!
لحظه ویژه: زمانی که در نقد رابطه با کشور‌های غربی گفت: کشور ترکیه هم عضو ناتو و WTO و هم FATF را اجرا کرده و هم کشور‌های اروپایی ۲۵۰ میلیارد دلار در آن سرمایه گذاری کردند، اما تورم آن ۷۰ درصد و ارزش پول ترکیه از ۵ لیر یک دلار، به ۳۲ لیر یک دلار رسیده است! البته او یک گاف عجیب داد و WTO (سازمان تجارت جهانی) را WHO (سازمان بهداشت جهانی) گفت و در مورد تورم ترکیه هم اغراق کرد.
پزشکیان را در توصیفش نوشتند که انگار آن ظرفیتی که اطرافش شکل گرفته را نمی‌شناسد، این که به هر حال بخش‌هایی از اصلاح‌طلبان او را کاندیدای خود می‌دانند و اصلا در لحظاتی از مناظره دیشب او در تیررس جلیلی و زاکانی و رفقا بود! به هر حال تناقض صحبت‌های او درباره برنامه هفتم توسعه، دیشب مورد توجه قرار گرفت، این ژست "وعده ندادن" هم کنایه رقبایش را به عهده داشت، این که در پاسخ به کاندیداهی فرعی، مثل زاکانی، واکنشی نداشت هم تمجید طرفدارانش را به دنبال داشت.
لحظه ویژه: در نقد صحبت‌های زاکانی در مورد ترکیه، از کیفیت جاده‌های ایران در قبل از انقلاب تعریف کرد.
قالیباف از دیشب چیزی برای خودش جمع نکرد، جز آن لحظاتی که خیلی عیان و عریان سعی می‌کرد تبلیغ کند که "به من رای بدهید" تاکیدش بر پروژه‌های عمرانی در زمان صدارتش بر شهرداری تهران، همان قالیباف همیشگی را نشانمان داد، جایی از مناظره یک لبخند معنادار تحویل پورمحمدی داد. باقی لحظات شوقی بود که برای رسیدن به صندلی ریاست‌جمهوری داشت. برخی به کنایه نوشتند که سیستم موجود واقعا یک ریاست‌جمهوری به قالیباف بدهکار است، مبادا او "محسن رضایی" شود!
لحظه ویژه: در حالی که مجلس یازدهم به ریاست خود قالیباف با تصویب قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران» مانع از اجرای دوباره برجام و رفع تحریم‌ها در دولت روحانی شد، در مناظره دیشب گفت: معتقدم حتما باید رفع تحریم را دنبال کنیم
سعید جلیلی مثل همیشه فقط مشغول جمله‌سازی با واژگان «بستر»، «ظرفیت»، «فرصت»، «اولویت» و نیز «این نکته بسیار مهم است» بود و بدون این کلمات، دیگر حرفی برای گفتن نداشت. صحبت‌های او به قدری برای عموم مردم نامفهوم بود که یک هیات کارشناسی باید فرمایشات ایشان را قابل فهم کند. صحبت جلیلی درباره اینکه مشکل کشور ما تحریم نیست هم مورد نقد کاربران قرار گرفته است.
لحظه ویژه: او شب گذشته حرف دلارزدایان را زد و گفت برای کنترل تورم باید به ریال حاکمیت داد. طرحی که حرفش در دو سه سال گذشته بار‌ها تکرار شده و به نظر تجربه موفقی نیست. ارزش واحد پول ایران نشان داده با هر تکانه سیاسی قابلیت تغییرات چند ده درصدی را به طور ناگهانی دارد. همچنین از جلیلی باید سوال کرد با وجود بازگشت احتمالی ترامپ به قدرت که چندان هم دور از ذهن نیست، چطور می‌خواهد ارزش ریال را حفظ کند؟!
قاضی‌زاده هاشمی: بیشتر از صحبت‌ها و برنامه‌هایش، پیراهن مشکی او که نشان می‌دهد هنوز عزادار شهادت رئیسی و همراهانش است مورد توجه قرار گرفت. هاشمی با حمایت ناشیانه از عملکرد رئیسی هم نشان داد هنوز به او وفادار است.
لحظه ویژه: او که سه سال پیش وعده حل مشکلات بورس در سه روز را داده بود، در پاسخ به انتقاد پزشکیان از او، همان حرف‌های تکراری را زد و از دادن پاسخ درست و مستدل طفره رفت.
