سرمقاله آفتاب یزد؛ پیام یک غیبت!

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله امروز 13 مرداد 88 آورده است:

غـیـبـت تـعـدادی از چهره‌های سـرشـناس به ویژه علی اکبر هاشمی رفـسـنـجـانی در جلسه تنفیذ ریاست جـمـهـوری مـحـمـود احـمـدی نـژاد، مــوضــوعــی نیسـت کـه بتـوان آن را کم اهمیت دانست. حتی تعدادی از نمایندگان مجلس که تلاش کرده‌اند خود را نسبت به این «غیبت» بی‌تفاوت نشان دهند، در اظهارنظر‌های خود از کلماتی استفاده کرده‌اند که عصبانیت آنها را به نمایش می‌گذارد و مشخص می‌کند این غیبت، بسیار مهم است.

خودداری کسانی مانند رفسنجانی از حضور در مراسم رسمی، ضمن بازتاب‌های کوتاه مدت در داخل و خارج، پیام‌های مهمی برای آینده دارد. عدم برخورداری دولت آینده از برخی همراهی‌ها در فرصت‌ها و تهدیدها، یکی از این پیام‌هاست، این در حالی است که در هفته‌های اخیر، بسیاری از اصولگرایان به حساسیت شرایط کشور اشاره کرده‌اند و با همین ادعا خواستار برخی چشم‌پوشی‌ها نسبت به حقوق واقعی یا احتمالی افراد شده‌اند. این توصیه‌ها، هم بر زبان امام جمعه موقت قم -که خود از منتقدان برخی مسائل می‌باشد- جاری شد و هم توسط تعدادی از نمایندگان مجلس.

بسیاری از این توصیه‌ها، به نحوی اکبر هاشمی رفسنجانی را مورد خطاب قرار می‌داد اما یک اطلاعیه منتسب به نمایندگان مجلس خبرگان- که هنوز تعداد دقیق امضا‌کنندگان آن مشخص نیست- به صورت صریح، خواستار مساعدت رفسنجانی برای عبور از شرایط فعلی شد. البته این اطلاعیه و سایر اظهارنظرهایی که در این مورد بیان شد بر ریشه برخی دلخوری‌ها، قهرها و کناره‌گیری‌ها اشاره نداشت. بسیاری از اظهارنظرهای اخیر، رفسنجانی و سایر منتقدان را به خویشتنداری نسبت به تضییع حقوق احتمالی دعوت می‌کرد و در بعضی از بیانیه‌ها و اظهارات تریبونی با یادآوری دشمنی‌های بیرونی و حساسیت‌های داخلی، از او خواسته می‌شد که برای کاهش هزینه‌ها، با جریان حاکم همراهی نماید. اما هیچ‌یک از کسانی که با ادعای حفظ نظام، گذشت رفسنجانی و سایر منتقدان از حقوق خود را خواستار شدند، به احمدی نژاد- که اظهارات و اقدامات او، ریشه بسیاری از دلخوری‌هاست- تـوصـیه‌ای نداشتند.

البته برای بسیاری از سیاستمداران، مشخص بود که احمدی نژاد حاضر به عقب نشینی از مواضع خود نیست. او در ایام پس از 22 خرداد، حداقل دو بار این ویژگی خود را به نمایش گذاشت که هر دو مورد، مرتبط با دیدگاه‌های رهبری بود. یک هفته پس از آنکه وزارت کشور و رسانه موسوم به ملی، با دستپاچگی و قبل از قطعیت نتایج انتخابات احمدی نژاد را به عنوان کاندیدای پیروز معرفی کردند او در محل دانشگاه تهران به صورت مستقیم اظهارات رهبری را شنید که بخشی از آن در خصوص «ادعای احمدی نژاد علیه رفسنجانی» و نیز زیر سوال بردن گذشته سی ساله نظام بود. کسانی که احمدی نژاد را به خوبی نمی‌شناختند تصور می‌کردند او با واکنش به موقع در برابر این اظهارات، بخشی از خطای تبلیغاتی خود را جبران خواهد کرد تا هم ادعاهای تبعیت بی‌چون و چرا از رهبری در عمل ثابت شود و هم زمینه رفع بعضی اختلافات، فراهم گردد. اما این اتفاق نیفتاد.

در فاصله کوتاهی از این ماجرا دستور رهبری در خصوص لغو حکم معاون اول رئیس جمهور، یک هفته به صورت بلا اقدام باقی‌ ماند تا بار دیگر بر همگان آشکار شود «احمدی‌نژاد علاقه زیادی دارد که حتی‌الامکان از مواضع خود عقب‌نشینی نکند؛ حتی اگر بر اشتباه بودن این مواضع، اجماع نسبی در خارج از حلقه مشاوران احمدی نژاد وجود داشته باشد.» در این میان، هاشمی رفسنجانی مانند بسیاری از مقاطع دیگر، هوشمندی خود را به نمایش گذاشت تا این خصلت رئیس دولت دهم را برای همگان آشکار سازد. سه روز قبل از مراسم تنفیذ، یکی از نزدیک‌ترین یاران رفسنجانی در گفتگو با یکی از روزنامه‌ها ‌احتمال حضور رفسنجانی در مراسم تنفیذ را اعلام کرد اما این حضور را به اصلاح مواضع احمدی‌نژاد نسبت به رفسنجانی مشروط نمود. قاعدتاً رفسنجانی و یار نزدیک او به خوبی می‌دانستند که علی‌رغم دیدگاه صریح ابراز شده توسط رهبری، احمدی‌نژاد حاضر نخواهد شد از موضع خود عقب‌نشینی کند ولذا به نظر می‌رسد خبررسانی از حضور مشروط رفسنجانی و مـراسم تـنـفیذ، تنها با این هدف صورت گرفته است که مشخص شود مطابق استانداردهای جدید اصولگرایی، توصیه به همراهی و همکاری، تنها بایستی توسط رقبا و منتقدان احمدی‌نژاد مورد توجه قرار گیرد و رئیس دولت در این زمینه، وظیفه‌ای برای خود قائل نیست!

مراسم تنفیذ، دیروز برگزار شد و احمدی‌نژاد تا روزی که رئیس دولت باشد نیازی به تکرار چنین مراسمی ندارد ضمن آنکه مراسم روز گذشته، آخرین مراسمی بود که رئیس دولت دهم در آن به عنوان «تنفیذ شونده» حضور دارد. اما او تا پایان دوره دولت دهم، مسئولیت اجرایی کشور را به عهده دارد و این نگرانی، بسیاری از افراد را آزار خواهد داد که ا گر او بر این خصلت نه چندان پسندیده، پافشاری کند سرنوشت تعامل او با شرکای حکومتی خویش چگونه خواهد بود؟ بی‌اعتنایی یاران ویژه احمدی‌نژاد به غیبت‌ هاشمی رفسنجانی، سید حسن خمینی، محمد خاتمی، مهدی کروبی، میرحسین موسوی، حسن روحانی، ناطق نوری و... در مراسم تنفیذ ، چیزی از اهمیت این غیبت نمی‌کاهد اما این مسئله می‌تواند بعد از مدتی فراموش شود.

در حالی که اصرار رئیس دولت بر تداوم روش‌هایی که موجب این دلخوری‌ها شد و در چهار سال گذشته، گاه فریاد و گاه طعنه‌زنی شرکای حکومتی او در مجلس و سایر نهادها را برانگیخت، موضوعی نیست که بتوان تاثیر آن بر سرنوشت آتی کشور را نادیده گرفت. پس کسانی که با ادعای دلسوزی برای نظام، رفسنجانی، موسوی، خاتمی و... را به گذشت از برخی حقوق خود تشویق می‌کردند اکنون وظیفه دارند توصیه‌های خود را با قدرت و قوت متوجه دست اندرکاران دولت دهم نمایند و اصلاح برخی خصلت‌ها و رفتارهای آنان را خواستار شوند.