سرمقاله اعتماد؛ سه نوع برخورد با یک پیشنهاد

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: روزنامه اعتماد در سرمقاله امروز 28 مرداد 88 آورده است:

پس از رخداد‌های روزهای پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری مساله رفتار با زندانیان در بازداشتگاه‌ها مهم ترین موضوع روز کشور به شمار می‌آید و در شرایطی که برخی از اصولگرایان مجلس هشتم آغاز کننده دفاع از حقوق بازداشت شدگان بودند شرایط پرمساله برخورد با بازداشت شدگان به جایی رسید که رهبر معظم انقلاب دستور تعطیلی بازداشتگاه کهریزک را صادر فرمودند و در همین اثنا سخنان غیررسمی ‌اما نزدیک به واقعیت در خصوص کشته شدن افراد بازداشت شده و بعضاً شکنجه آنها در زندان کهریزک در حال اوج گرفتن بود که به یکباره نامه محرمانه مهدی کروبی به‌هاشمی ‌رفسنجانی در خصوص پیگیری این مساله رسانه‌ای شد و پس از آن واکنش‌های تند بخش‌هایی از جریان حامی ‌دولت را به دنبال داشت و اما سوال اساسی که اینجا می‌تواند مطرح شود آن است که آیا پیش روی مخالفان سیاسی آقای کروبی همین یک راه وجود داشت؟ به نظر می‌رسد سه برخورد می‌توانست با این نامه صورت گیرد.

1- نسبت به نامه بی توجهی می‌شد، که در این صورت کمتر هزینه‌ای را هم جریانات سیاسی و هم نظام پرداخت می‌کرد.

2- با این نامه برخورد مثبت صورت می‌گرفت و جان کلام آقای کروبی مورد حمایت همه مخالفان قرار می‌گرفت و یکصدا خواستار تحقیق و بررسی این موضوع می‌شدند که در این صورت اگر احتمالات آقای کروبی و مدارک ایشان دال بر صحت موضوع بود که امری ارزنده حاصل این تحقیق و بررسی شده بود و با برخورد با خاطیان و عناصر خودسر دامن جمهوری اسلامی‌ توسط خود دلسوزان امام(ره) و جامعه روحانیت از چنین مساله‌ای پاک می‌شد و اگر برعکس، تحقیق و بررسی نشان می‌داد این احتمالات صورت نگرفته که باز هم افتخار آن از آن نظام و مسوولان آن می‌شد که حقوق مردم مورد توجه آنها بوده است.

3- همین برخورد افراطی اهانت آمیزی که با آقای کروبی انجام شد متاسفانه این راه هزینه‌های زیادی را دربرداشت. از یک طرف مخالفان نامه آقای کروبی به نوعی در مقام دفاع برآمدند که در ذهن هر مخاطبی این گونه متصور شد که آقایان اساساً نمی‌خواهند موضوع روشن شود و در پی آن ده‌ها اتهام دیگر بر آن متصور می‌شود و از سوی دیگر همراهی نکردن آقای کروبی در روشن شدن مساله باعث دشوار شدن آن و نامه‌های بعدی شده است که معلوم نیست طرفین تا کجا پیش خواهند رفت و اصل مساله به شکل ابهام آمیز همچنان در اذهان باقی می‌ماند. بنابراین اگر نمی‌توانستند از بین این سه راه کم هزینه ترین راه با بیشترین فایده را برگزینند، قطعاً جز راه سوم و همین برخوردهای تند نبود.

بی گمان کسانی که این راه را پیمودند و به جای همراهی با آقای کروبی به بیراهه رفتند و اتهامات ناروا را به این یار دیرینه امام(ره) نسبت دادند و از عبارت‌هایی چون تروریست استفاده کردند یا خواستار محاکمه آقای کروبی شدند ای کاش توجه داشتند که این اتهامات را به چه شخصیتی وارد می‌کنند که هویت همه مدافعان از نظام را زیر سوال می‌برند. همه مخالفان و مدافعان آقای کروبی با روحیه ایشان به خوبی آشنا هستند که حفظ نظام جمهوری اسلامی ‌برای ایشان اوجب واجبات است و یک گام هم در طول 30 سال عقب نشینی نکردند چه در آن هنگام که در مجلس دوم برای دفاع از حکم حکومتی حضرت امام(ه) در داستان 99 نفر سینه خود را سپر کردند و چه آن هنگام که در مجلس ششم رگه‌هایی از انحراف پیش آمده بود ایستادگی کردند و در حالی که از خاطرمان نرفته است برخی دوستان اصولگرا آن روز درمان مساله مجلس ششم را تعطیلی مجلس به شیوه‌های مختلف تئوری زنی می‌کردند، مدیریت مهدی کروبی توانست با کمترین هزینه نظام را از آن حوادث به سلامت عبور دهد که اگر درایت ایشان نبود هزینه تعطیلی مجلس معلوم نبود چه هزینه‌های دیگری را بر گرده جمهوری اسلامی‌حمل کند.

هر چند مقاومت و ایستادگی آقای کروبی هزینه‌های سنگینی را بر ایشان از سوی دوستان هم طیفش تحمیل کرد، از جمله عدم حمایت از ایشان در انتخابات نهم و دهم ریاست جمهوری.آری این همان مهدی کروبی است که تصمیم گیری‌های حال وی همواره با میزان و معیاری در جهت حفظ نظام صورت گرفته و از همین جهت گذشته و حال وی هیچ تفاوتی نکرده. اینک که خطر را برای جمهوری اسلام ی‌با تمام وجود مشاهده کرد طی تذکری به مسوولان خواستار بررسی و تحقیق احتمالی این فاجعه شده است.

پس شرایط حال آقای کروبی تغییر نکرده، ممکن است شرایط حال مخالفان ایشان تغییر کرده باشد اما آقای کروبی در مقام دفاع از نظام و حقوق شهروندی سکوت نکرده و برای عاری شدن دامن جمهوری اسلامی ‌اقدام به نامه نگاری کرد. وانگهی ظاهراً دوستان ذهن فراموشکار فربهی دارند که به یاد نمی‌آورند در همین هفته‌های اخیر بود که رهبری نظام حکم تعطیلی بازداشتگاه کهریزک را داد و هم اینک نیز مسببان آن در حال محاکمه هستند که قطعاً تعطیلی آن به نفع نظام شد نه به ضرر آن، پس چه شده است که برخی از دوستان و حامیان دولت بی محابا و خارج از انصاف و منطق اقدام به اتهام زنی علیه مهدی کروبی کرده اند؟،آیا تخطئه کردن بررسی و تحقیق در این مساله خود ترور شخصیتی جمهوری اسلامی ‌نخواهد بود؟ آیا کسانی که دم از محاکمه مهدی کروبی می‌زنند که البته ایشان بیش از نیم قرن است همواره برای دفاع از اسلام و انقلاب آماده شهادت است و باکی از این سخنان ندارد، محاکمه ایشان این گونه تلقی نخواهد شد که برخی در تقبیح از این جنایات برآشفته شده‌اند و به دفاع از آن می‌پردازند؟

و متاسفانه حوادث یکی پس از دیگری به جای اینکه فضای کشور را به سمت ثبات و آرامش پیش ببرد که قطعاً نقش حاکمان در دستگاه‌های اجرایی و نهادهای مقدسی مانند نماز جمعه و ائمه جمعه حائز اهمیت تر است، اما در اثر تندروی‌های کاذب و بیهوده دائماً به پیچیده تر شدن اوضاع دامن زده می‌شود.همه مخالفان که تریبون‌های نماز جمعه و برنامه 30/20 سیمای جمهوری اسلامی ‌و شبکه‌های رادیویی را در اختیار داشته‌اند نظرات خود را مطرح کرده‌اند و آقای کروبی در مقام دفاع از خود تاکنون اجازه نداشته است در یک برنامه تلویزیونی از خود دفاع کند. آیا این انصاف است و اساساً با کدام یک از معیارهای اصل جمهوریت و اسلامیت سازگاری دارد که یک طرف رسانه‌های ملی را در اختیار دارد اما یک طرف دیگر گاهی حتی از رسانه خصوصی خود نیز نمی‌تواند مواضع خود را اعلام کند و به همین دلیل روزنامه اعتماد ملی به دلیل پاسخ‌های آقای کروبی به مخالفانش توقیف شد.

آنگاه این شیوه مسدود کردن و محدود کردن اطلاع رسانی و بیان مواضع در چارچوب نظام جمهوری اسلامی‌بهانه به دست مدافعان حقوق بشر در خارج از کشور نخواهد داد و آیا این آب به آسیب دشمن ریختن نیست؟البته شاهد این بودیم که بسیاری از روزنامه‌ها بخش‌هایی از مصاحبه آقای کروبی را انتشار دادند اما در اوج مظلومیت مهدی کروبی در دفاع از کیان جمهوری اسلامی‌نتوانست از روزنامه اختصاصی خود بهره‌مند شود و پاسخ اتهامات را به اطلاع رساند.هر روزی که می‌گذرد اگر شیوه‌های متعادل و تعدیل کننده پیشگام نباشند رفتارهای تند و غیرعقلایی بیشتر مخرب و پرهزینه خواهد شد. از این رو هنوز هم دیر نشده، خوب است کمیته تحقیق و بررسی مجلس شورای اسلامی ‌با آقای کروبی ملاقات کرده تا در ابتدا آرامش جای آشفتگی را بگیرد و سپس در یک فضای آرام با برخورد منطقی به این مساله پرداخته شود که قطعاً از این رهگذر جز سود و منفعت چیز دیگری عاید جمهوری اسلامی‌نخواهد شد.