پیام دوستی چین به آمریکا و ترغیب ایران به دشمنی
در خبرها آمده شی جین پینگ رهبر چین در پیامی به مناسبت مراسم مهم سالیانه شام کمیته ملی روابط آمریکا و چین به گرمی از شراکت موفقیت امیز آمریکا و چین ستایش نموده و از آمریکا بعنوان دوست و شریک نام برده است. سال‌ها پیش رهبر انقلاب چین مائو تسه تونگ آمریکا را امپریالیست جهانخوار می‌نامید و مبتکر تئوری سه جهان بود که در آن زمان چین را در دسته جهان سوم تعریف می‌کرد.
مائوئیست‌ها در ده ۶۰ تا ۷۰ میلادی که روابط چین و روسیه به سردی گرایید کشور‌های جهان را به سه دسته تقسیم می‌کردند.
جهان اول دو ابرقدرت آمریکا و شوروی، جهان دوم کشور‌های پیشرفته اروپایی و جهان سوم مابقی کشور‌های جهان از جمله چین. مائو که انقلابی بزرگ را در چین رهبری و به پیروزی رسانده بود و امید زیادی در دل مردم کشور بزرگ چین ایجاد کرده بود، پس از پیروی با گرایش به استبداد و در پیش گرفتن مسیر دشمنی با غرب و محروم نمودن کشور از بسیاری استعداد‌ها از جمله یار دیرینش و معمار چین جدید تنگ شیائو پینگ میلیون‌ها چینی را گرفتار فقر و گرسنگی نمود. پس از مرگ مائو حزب به رهبری تنگ شیایوپینگ مسیر ترک تخاصم با آمریکا را در پیش گرفت و چین امروز حاصل آن تغییر سیاست است.
چین که سیاست‌هایش مبتنی بر اولویت جدی منافع ملی و مبارزه قاطع با فساد است تمایل ندارد که دیگر کشور‌ها مسیری که منجر به رشد و توسعه چین شده را انتخاب کنند. چین بخش اعظم دانش و تکنولوژی خود را با کپی کاری و یا سرقت علمی از غرب بدست آورده و سعی وافر در بومی سازی نموده، ولی با استفاده حق وتو در شورای امنیت و تولید انبوه کالای ارزان سعی در گسترش حیطه نفوذ خود و محروم نمودن کشور‌های تحت نفوذ از مسیر توسعه و ترقی دارد. در سخت‌ترین مناقشات بین المللی حداکثر تقابل چین با آمریکا رقابت اقتصادی و جنگ تعرفه‌ها است.
در حالیکه روسیه از نظر سیاسی بزرگترین متحد چین است در موضوع اکراین، چین اعلام بی‌طرفی نمود و کوچکترین بهانه برای اعمال تحریم توسط غرب ایجاد نکرد. کشور‌های چین ویتنام و کامبوج که دشمنان قدیمی آمریکا بوده اند امروز توسعه خود را مدیون گسترش روابط سیاسی و اقتصادی با غرب بویژه آمریکا می‌باشند. کمتر کسی است که نداند در جنگ ویتنام و آمریکا بیش از یک میلیون ویتنامی کشته شده اند و امروز آمریکا بزرگترین شریک تجاری ویتنام است. متاسفانه با بی تدبیری و غرب ستیزی بی پایه ایران را گرفتار در دام سیاسی و اقتصادی چین نموده اند. سیاستمداران چینی که تقریبا به تمام قطعنامه‌های تحریمی علیه ایران رای مثبت داده‌اند با سو استفاده از شرایط دشوار تحریمی ایران دامنه دام خود را گسترش داده و با ترغیب ایران به غرب ستیزی کشوری با عظیم‌ترین منابع نفت، گاز و منابع معدنی، بیش از ۷۰ درصد مردمش نیازمند کمک معیشتی گردیده‌اند.
امروز شاید شجاعت و میهن دوستی به شیوه تنگ شیائو پینگ نیاز حکمرانی در ایران است که دشمنی موهوم با غرب را به کناری نهاده و راه تعامل با دول پیشرفته را همچون چین در ۵۰ سال پیش در پیش گیرد. سیاستی که طی ۴۵ سال درآمد سرانه مردمش را ۵۰ برابر نمود، ۵۰۰ میلیون انسان را از زیر خط فقر خارج نموده و چین را در مسیر رشد و توسعه قرارداد.
