میزان وال پست و میلگرد بستر در ساختمان چه استانداردی دارد؟ در صنعت ساختوساز، که ایمنی و استحکام سازه حرف اول را میزند، توجه به جزئیات اجرایی و طراحی دقیق المانهای غیرسازهای، همانند المانهای سازهای، از اهمیت زیادی برخوردار است. در میان این جزئیات، وال پست و میلگرد بستر نقش کلیدی در تضمین پایداری دیوارهای غیرسازهای و افزایش مقاومت کلی ساختمان در برابر بارهای جانبی مانند زلزله و باد ایفا میکنند.
شاید در نگاه اول، این عناصر کوچک و فرعی به نظر برسند، اما در عمل، عدم توجه به طراحی و اجرای صحیح آنها میتواند به تخریبهای گسترده، خسارات مالی و حتی تلفات جانی در حوادث طبیعی منجر شود. آییننامهها و مقررات ساختمانی ایران، بر اهمیت و الزامات استفاده از این مهارها تاکید میکنند.
این مقاله، راهنمایی جامع و کاربردی برای محاسبه میزان والپست ساختمان و محاسبه میلگرد بستر ساختمان ارائه میدهد. ما به بررسی اصول طراحی، نکات کلیدی در انتخاب مصالح، و روشهای دقیق محاسبه این المانها خواهیم پرداخت.
برای استعلام قیمت وال پست یا محاسبه میزان وال پست و میلگرد بستر ساختمان خود با گوهرسازه تولید کننده و مجری انواع وال پست ساختمان تماس بگیرید.
وال پست، یا به عبارت دقیقتر "وادار"، المانهای قائم یا افقی هستند که برای مهار دیوارهای غیرسازهای در برابر بارهای خارج از صفحه (مانند بارهای ناشی از زلزله یا باد) به کار میروند. این دیوارها، هرچند باربری ثقلی ندارند، اما در صورت عدم مهار مناسب، میتوانند در حین زلزله یا بادهای شدید دچار فروپاشی شوند و خطرات جانی و مالی فراوانی را به بار آورند.
محاسبه والپست ساختمان فرآیندی مهندسی است که باید توسط مهندس سازه انجام شود. این فرآیند بر اساس آییننامههای طراحی لرزهای و بارگذاری باد صورت میگیرد و شامل گامهای زیر است:
o بار زلزله: نیروی زلزله وارده بر دیوار غیرسازهای از طریق تحلیل دینامیکی یا استاتیکی معادل بر اساس مشخصات سازه، منطقه لرزهخیز و نوع دیوار محاسبه میشود. مبحث ششم مقررات ملی ساختمان (بارهای وارد بر ساختمان) و استاندارد ۲۸۰۰ (آییننامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله) مرجع اصلی این محاسبات هستند. این نیرو به مساحت دیوار و جرم آن وابسته است.
o بار باد: نیروی ناشی از فشار باد بر دیوار نیز بر اساس سرعت مبنای باد در منطقه، شکلپذیری ساختمان و ضریب فشار باد محاسبه میشود. این نیرو به مساحت و ارتفاع دیوار بستگی دارد.
o انتخاب بار بزرگتر: برای طراحی والپست، نیروی بزرگتر حاصل از بار زلزله یا بار باد به عنوان بار طراحی در نظر گرفته میشود.
o حد مجاز طول دیوار مهارنشده: آییننامهها (مانند مبحث چهارم و هشتم مقررات ملی ساختمان) حداکثر طول مجاز برای دیوارهای بدون مهار را تعیین میکنند (معمولاً حدود ۶ متر). در صورت تجاوز از این طول، استفاده از والپست قائم الزامی است.
o حد مجاز ارتفاع دیوار مهارنشده: حداکثر ارتفاع مجاز برای دیوارهای بدون کلاف میانی نیز در آییننامهها مشخص شده است (معمولاً حدود ۳.۵ تا ۴ متر). در صورت تجاوز، والپست افقی (کلاف میانی) لازم است.
o فاصله بهینه والپستها: مهندس محاسب با توجه به ابعاد دیوار، بارهای وارده، و ظرفیت باربری مصالح والپست، فاصله بهینه و اقتصادی آنها را تعیین میکند. این فاصله باید به گونهای باشد که دیوار در برابر بارهای خارج از صفحه دچار خیز یا ترکخوردگی بیش از حد نشود.
o انتخاب پروفیل: بر اساس نیروی محوری و لنگر خمشی وارده بر والپست، مهندس محاسب مقطع مناسب (نبشی، ناودانی، قوطی) را انتخاب میکند. این انتخاب باید با توجه به ظرفیت باربری و ضوابط طراحی مقاطع فولادی (مانند مبحث دهم مقررات ملی ساختمان) صورت گیرد.
o جزئیات اتصال: طراحی اتصالات والپست به تیرها و ستونهای سازه اصلی (از طریق جوشکاری، پیچ و مهره یا استفاده از شاخکها و پلیتها) بسیار حیاتی است. این اتصالات باید به اندازهای قوی باشند که بتوانند نیروی وارده از دیوار را به سازه اصلی منتقل کنند. عدم اتصال صحیح والپست میتواند منجر به بیاثر شدن آن شود.

میلگرد بستر، عناصر فولادی نازکی هستند که در درزهای افقی ملات دیوارهای بنایی (آجری، بلوک سیمانی، سفالی) قرار میگیرند. این میلگردها به طور قابل توجهی مقاومت کششی و برشی دیوار را افزایش داده و از ترکخوردگیهای ناشی از نشستهای نامتقارن، تغییرات حرارتی و به خصوص بارهای جانبی جلوگیری میکنند.

محاسبه میلگردبستر ساختمان نیز باید توسط مهندس سازه انجام شود و بر اساس اصول طراحی دیوارهای بنایی و الزامات آییننامهای استوار است:
آییننامهها (مانند مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان) لزوم استفاده از میلگرد بستر را در دیوارهای بنایی، به خصوص در مناطق لرزهخیز، مشخص میکنند. این امر اغلب برای دیوارهای با طول و ارتفاع مشخص یا در شرایط خاص (مانند دیوارهای غیرمسلح) الزامی است.
o معمولاً میلگرد بستر در فواصل عمودی مشخص (مثلاً هر دو یا سه ردیف بلوک/آجر) قرار داده میشود. این فاصله باید به گونهای باشد که دیوار از مقاومت کافی برخوردار شود و ترکهای بزرگ در آن ایجاد نشود.
o در دیوارهای با ارتفاع زیاد، ممکن است نیاز به استفاده از میلگرد بستر در فواصل نزدیکتر باشد.
o قطر میلگردهای طولی در میلگرد بستر معمولاً بین ۴ تا ۶ میلیمتر است. مهندس محاسب با توجه به نوع دیوار، ابعاد آن و بارهای وارده، قطر مناسب را تعیین میکند.
o هنگام اتصال دو قطعه میلگرد بستر، باید طول همپوشانی کافی (overlap) در نظر گرفته شود تا انتقال نیرو به درستی انجام شود.
o در محل اتصال دیوارها به ستونها یا دیوارهای متعامد، میلگرد بستر باید به اندازه کافی در طول گوشه دیوار یا در ستون مهار شود تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل شود.