قطر می خواهد از شر الجزیره راحت شود
اين فشار آنقدر زياد بوده كه به گفته يك مقام بلندپايه قطري دولت قطر الجزيره را به فروش گذاشته است. اين در حالي است كه به اعتقاد دولت بوش يك شبكه تلويزيوني خصوصي در منطقه وضع را از اين بدتر خواهد كرد. اين مقام قطري كه نخواست نامش فاش شود، مي‌گويد: اخيراً اعضاي جديدي به هيأت تحريريه الجزيره اضافه شده‌اند كه وظيفه اصلي آنها يافتن بهترين راه فروش اين شبكه است. او مي‌گويد: «ما واقعاً دچار دردسر شده‌ايم و نمي‌دانيم چه كنيم. فشاري كه وارد مي‌شود فقط از سوي آمريكا نيست بلكه از سوي ديگر كشورها هم هست.» تخمين‌ها نشان مي‌دهد كه مخاطبان الجزيره بين 30 تا 50 ميليون نفر هستند و از اين نظر بسيار جلوتر از ديگر رقبايش قرار دارد. اما اين موقعيت به معناي سوددهي بالا نيست، تلويزيون الجزيره به يارانه دولت قطر متكي است و همه اين دلايل موجب شده كه قطر به فكر فروش اين تلويزيون طي يك سال آينده بيفتد.
برنامه‌هاي الجزيره بسياري از كشورها از آمريكا گرفته تا دولت‌هاي عربي چون مصر و عربستان را آزرده كرده است.
باتوجه به اين تعداد مخاطب و دردسرهاي پيرامون آن و سوددهي اندك، معلوم نيست چه كسي ممكن است خريدار الجزيره باشد يا چطور مالك جديد آن محتواي برنامه‌هاي آن را دچار تغيير مي‌كند. مقامات دولت آمريكا از صحبت آشكار درباره اين تلويزيون خودداري مي‌كنند چون نمي‌خواهند به تلاش براي سركوب آزادي بيان متهم شوند، به همين دليل درباره احتمال فروش آن هم صحبتي نكردند. اما بعضي از آنها اعتراف كردند كه فشار شديد آمريكا براين شبكه كه عدم دعوت از قطر براي شركت در نشست بررسي آينده دموكراسي در خاورميانه در تابستان گذشته در گرجستان، اوج اين فشار و نارضايتي بود، منشأ اتهامات مطرح شده عليه واشنگتن در سركوب آزادي بيان بوده است، آن هم در شرايطي كه بوش به كرات از آزادي و دموكراسي در منطقه حرف مي‌زند. بعد از جنگ عراق پاول و رامسفلد در تلويزيون الجزيره مصاحبه كرده‌اند اما چني و بوش تاكنون مصاحبه‌اي با الجزيره نداشته‌اند. وقتي دولت موقت عراق الجزيره را از اين كشور اخراج كرد، دولت بوش انتقادي نكرد و موضعي نگرفت. موضع دولت آمريكا در مقابل تلويزيون الجزيره بيشتر به مسأله تبليغات عمومي واشنگتن براي بهبود وجهه خود در ميان افكارعمومي جهان مربوط مي‌شود. بسياري از مسؤولان آمريكايي اعتراف مي‌كنند كه آمريكا در اين زمينه موفق عمل نكرده. دو سال پيش آمريكا يك شبكه تلويزيون عربي به نام الحره راه‌اندازي كرد اما مسؤولان دولت بوش مي‌گويند اين شبكه هنوز موفقيتي به‌دست نياورده است.
يكي از برنامه‌هاي الجزيره كه مورد انتقاد شديد آمريكا قرار دارد، پخش مرتب نوارهاي ويديويي پيام‌هاي اسامه بن‌لادن و همچنين پوشش خبري تلفات غيرنظاميان در عراق و به ويژه حمله به فلوجه است.
الجزيره درباره فلسطين هم به شيوه‌اي برنامه پخش مي‌كند كه مورد رضايت آمريكا نيست. «احمد منصور» يكي از خبرنگاران الجزيره است كه گزارش‌هاي جنجالي درباره تلفات غيرنظاميان در عراق تهيه و پخش كرده است.
گفته مي‌شود كه منصور از كار بركنار شده اما يكي از سخنگويان الجزيره در قطر مي‌گويد، اين موضوع صحت ندارد و او هنوز مشغول به‌كار است. بعضي از مقامات دولت بوش مي‌گويند، بحث درون دولت آمريكا درباره اينكه با الجزيره چه كنند، گاهي به نزاع و جدل كشيده مي‌شود، يك طرف فرياد مي‌زند كه بايد اين شبكه را تعطيل كرد و طرف ديگر مي‌گويد بايد براي بهبود برنامه‌هاي آن با اين شبكه همكاري كرد.
بعضي مي گويند واشنگتن بيش از حد روي الجزيره حساس شده چون گاهي تصاويري كه درباره عراق از الجزيره پخش مي‌شود در سي.ان.ان هم پخش شده است. اعضاي تيم بوش مي‌گويند گاهي خبرنگاران الجزيره بلافاصله بعداز يك انفجار در عراق در صحنه حاضر مي‌شوند و شايد از قبل از محل انفجار مطلع شده باشند. اما مقامات دولت بوش اخيراً اعلام كردند كه هيچ مدركي دال بر اثبات چنين اتهامي وجود ندارد و نبايد چنين اتهامي ديگر تكرار شود. مسؤولان الجزيره مي‌گويند مي‌داند كه واشنگتن به شدت از فعاليت اين شبكه ناراضي است اما هيچ يك از اتهامات مطرح شده را قبول نكرده و مي‌گويند، در كنار پخش گزارش‌هاي مربوط به عراق و تلفات جانبي غيرنظاميان، كنفرانس‌هاي خبري پنتاگون و شخص رامسفلد را هم پخش كرده‌اند. آنها مي‌گويند كه كاملاً مستقل و بي‌طرف هستند اما به بلندگوي آمريكا تبديل نخواهند شد.
امير قطر اخيراً با صدور فرماني خواستار تبديل شدن الجزيره به يك شركت تعاوني خصوصي شده كه توسط سهامداراني در جهان عرب اداره شود. بودجه الجزيره در سال گذشته 120 ميليون دلار بوده كه اين شامل يارانه 40 يا 50 ميليون دلاري دولت قطر هم مي‌شود. يكي از دلايل كمبود بودجه يا كمي سوددهي الجزيره اين است كه شركت‌هاي تجاري و بازرگاني از دادن آگهي به اين تلويزيون خودداري مي‌كنند چون از انتقاد و خشم دولت‌هاي عربي و آمريكا بيم دارند.
