تحریم بیشتر یا جنگ؟ کدام نشانهها را باید جدی گرفت؟
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب - فروزان آصف نخعی: برخی از نشانه ها درسیاست خارجی می تواند نمایانگر وجود بحران تلقی شود. بحران دارای شقوق مختلفی است که بی تردید عدم توجه به بخش های مختلف آن می تواند هرسیاستمداری را دچار سرگردانی وآشفتگی کند. مثلا در سیاست هسته ای ایران به تازگی وزیر امورخارجه عربستان سعودی اظهارات شگفت آوری کرده است که درجای خود درخورتامل است. از جمله در پی سفر هیلاری کلینتون به عربستان و پافشاریاش برای تحریم بیشتر ایران، عربستان خواستار راهحل فوری برای مسئله اتمی ایران شده است.
این موضع عربستان، از سوی شاهزاده سعود الفیصل، در کنفرانس خبری مشترک با هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا بیان شده است . او در این کنفرانس خبری گفت که بلندپروازیهای اتمی ایران تهدیدی علیه منطقه است که به جای تحریمهای بیشتر، اقدامات سریعتری میطلبد. به گفته وی؛ "تحریمها راه حلی دراز مدت هستند. اما ما این مسئله را کوتاه مدت میدانیم. به جای راه حلی تدریجی، به راه حلی فوری نیاز داریم." بر اساس برخی تفاسیر، منظور از راه حل کوتاه مدت، چیزی جز یک عملیات نظامی نیست.
هرچند کلینتون در همین کنفرانس خبری از عدم تهیه هرگونه طرحی برای حمله به ایران خبرداد، اما اظهارات وزیرخارجه عربستان سعودی دارای ابعاد مهم دیگری نیز هست. ابتدا این که این سخنان با حضور وزیرخارجه آمریکا ودریک کنفرانس خبری مشترک بیان شده است. سفرکلینتون به منطقه خلیج فارس درشرایطی صورت می پذیرید که آمریکا پیش ازاین سپرموشکی وناوگان دریایی خود را در کشورهای عرب منطقه و خلیج فارس تقویت کرده است.
علاوه براین اظهارات وزیرخارجه عربستان به مثابه آن است که ایران باید درسفرمنطقه ای کلینتون شاهد این دست از سخنان از سوی وزرای خارجه دیگر کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس باشد. اما آیا این سخنان به آن معنی است که یک جنگ محدود نظامی و یا یک حمله نامحدود ایران را تهدید میکند؟ این سوالی است که به شیوه برخورد ایران با مسئله هستهای و نحوه تعامل آن با غرب ، شورای امنیت سازمان ملل و آژانس انرژی هسته ای بازمی گردد. ولی موضوعی که سفرکلینتون را بیش از پیش حساس می سازد تنها قصد آمریکا برای ترغیب کشورهای منطقه برای موضع گیری علیه ایران نیست. بلکه دراین سفر کلینتون قصد دارد با ترغیب عربستان به افزایش تولیدنفت درشرایط بحرانی ، جلوی افزایش قیمت این ماده حیاتی را گرفته و اقتصاد چین که یکی از موتورهای اقتصاد بحران زده جهانی است را از شوک قیمتی برهاند. آیا این معامله ای است که چین با آمریکا درصورت حمله به ایران صورت انجام داده است ؟یا این توافق می تواند دست های چین را دریک تحریم دیگر علیه ایران درشورای امنیت سازمان ملل درکنار دیگر کشورها بالا ببرد؟ ناظران سیاسی با توجه به سخنان وزیرخارجه عربستان ، رویکرد تقویت تحریم ها را درشرایط کنونی مقرون به صحت می دانند. ولی آیا قرینه ای وجود دارد که راه حل اروپایی وآمریکایی دنیس راس که خواستار رفتن به سوی تحریم ها وفشارهای بیشتر برایران بدون اتکا به دیگر کشورهای حتی عضو شورای امنیت سازمان ملل بوده را به راه حل نظامی ارتقاء دهد؟ شاید اظهارات " کلینتون در سفر به ریاض، وتکرار مواضعش در قطر، با بیان اینکه نظامی ها بر عرصههای مختلف جامعه ایران مسلط شده اند، و این اظهار امیدواری کرد که رهبری دینی و سیاسی ایران اقتدار خود را مجددا بازیابد" بهانه اصلی برای تحریم یا جنگ آینده باشد ؟البته نگاهی درآمریکا وجود دارد مبنی براین که مک آرتوریسم که می رفت پس ازجنگ کره آمریکا را به دامن یک جنگ جهانی با چین بکشاند با هوشیاری ویلسون رییس جمهوری وقت آمریکا خنثی شد به این معنا که با برکناری ژنرال مک آرتور از فرماندهی ارتش آمریکا، واشنگتن دوره نظامی گری این کشور را پشت سرگذاشت . ولی این جا ایران است ومعلوم نیست که این انطباق سازی ها با شرایط ایران سازگاری دارد. این ها مسایلی هستند که آینده به آن ها جواب بهتری خواهد داد.
آفتاب - فروزان آصف نخعی: برخی از نشانه ها درسیاست خارجی می تواند نمایانگر وجود بحران تلقی شود. بحران دارای شقوق مختلفی است که بی تردید عدم توجه به بخش های مختلف آن می تواند هرسیاستمداری را دچار سرگردانی وآشفتگی کند. مثلا در سیاست هسته ای ایران به تازگی وزیر امورخارجه عربستان سعودی اظهارات شگفت آوری کرده است که درجای خود درخورتامل است. از جمله در پی سفر هیلاری کلینتون به عربستان و پافشاریاش برای تحریم بیشتر ایران، عربستان خواستار راهحل فوری برای مسئله اتمی ایران شده است.این موضع عربستان، از سوی شاهزاده سعود الفیصل، در کنفرانس خبری مشترک با هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا بیان شده است . او در این کنفرانس خبری گفت که بلندپروازیهای اتمی ایران تهدیدی علیه منطقه است که به جای تحریمهای بیشتر، اقدامات سریعتری میطلبد. به گفته وی؛ "تحریمها راه حلی دراز مدت هستند. اما ما این مسئله را کوتاه مدت میدانیم. به جای راه حلی تدریجی، به راه حلی فوری نیاز داریم." بر اساس برخی تفاسیر، منظور از راه حل کوتاه مدت، چیزی جز یک عملیات نظامی نیست.
هرچند کلینتون در همین کنفرانس خبری از عدم تهیه هرگونه طرحی برای حمله به ایران خبرداد، اما اظهارات وزیرخارجه عربستان سعودی دارای ابعاد مهم دیگری نیز هست. ابتدا این که این سخنان با حضور وزیرخارجه آمریکا ودریک کنفرانس خبری مشترک بیان شده است. سفرکلینتون به منطقه خلیج فارس درشرایطی صورت می پذیرید که آمریکا پیش ازاین سپرموشکی وناوگان دریایی خود را در کشورهای عرب منطقه و خلیج فارس تقویت کرده است.
علاوه براین اظهارات وزیرخارجه عربستان به مثابه آن است که ایران باید درسفرمنطقه ای کلینتون شاهد این دست از سخنان از سوی وزرای خارجه دیگر کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس باشد. اما آیا این سخنان به آن معنی است که یک جنگ محدود نظامی و یا یک حمله نامحدود ایران را تهدید میکند؟ این سوالی است که به شیوه برخورد ایران با مسئله هستهای و نحوه تعامل آن با غرب ، شورای امنیت سازمان ملل و آژانس انرژی هسته ای بازمی گردد. ولی موضوعی که سفرکلینتون را بیش از پیش حساس می سازد تنها قصد آمریکا برای ترغیب کشورهای منطقه برای موضع گیری علیه ایران نیست. بلکه دراین سفر کلینتون قصد دارد با ترغیب عربستان به افزایش تولیدنفت درشرایط بحرانی ، جلوی افزایش قیمت این ماده حیاتی را گرفته و اقتصاد چین که یکی از موتورهای اقتصاد بحران زده جهانی است را از شوک قیمتی برهاند. آیا این معامله ای است که چین با آمریکا درصورت حمله به ایران صورت انجام داده است ؟یا این توافق می تواند دست های چین را دریک تحریم دیگر علیه ایران درشورای امنیت سازمان ملل درکنار دیگر کشورها بالا ببرد؟ ناظران سیاسی با توجه به سخنان وزیرخارجه عربستان ، رویکرد تقویت تحریم ها را درشرایط کنونی مقرون به صحت می دانند. ولی آیا قرینه ای وجود دارد که راه حل اروپایی وآمریکایی دنیس راس که خواستار رفتن به سوی تحریم ها وفشارهای بیشتر برایران بدون اتکا به دیگر کشورهای حتی عضو شورای امنیت سازمان ملل بوده را به راه حل نظامی ارتقاء دهد؟ شاید اظهارات " کلینتون در سفر به ریاض، وتکرار مواضعش در قطر، با بیان اینکه نظامی ها بر عرصههای مختلف جامعه ایران مسلط شده اند، و این اظهار امیدواری کرد که رهبری دینی و سیاسی ایران اقتدار خود را مجددا بازیابد" بهانه اصلی برای تحریم یا جنگ آینده باشد ؟البته نگاهی درآمریکا وجود دارد مبنی براین که مک آرتوریسم که می رفت پس ازجنگ کره آمریکا را به دامن یک جنگ جهانی با چین بکشاند با هوشیاری ویلسون رییس جمهوری وقت آمریکا خنثی شد به این معنا که با برکناری ژنرال مک آرتور از فرماندهی ارتش آمریکا، واشنگتن دوره نظامی گری این کشور را پشت سرگذاشت . ولی این جا ایران است ومعلوم نیست که این انطباق سازی ها با شرایط ایران سازگاری دارد. این ها مسایلی هستند که آینده به آن ها جواب بهتری خواهد داد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
مقامات آمریکایی پیش از جنگ با طالبان و صدام تمامی حسابهای آنها را بلوکه کردن و آقای کولین پاور با همه کشورهای منطقه در تماس بود و چنین مطالبی نیز در رسانه ها منتشر می شد. ولی گوش صدام خریدار این تحرکات نبود.
آیا یادتان می آید که حتی ایران در لشگر کشی آمریکا به افغانستان و عراق حضور مستقیم داشت و به گفته رسانه های غربی سرداران سپاه دوشادوش ژنرالهای آمریکا علیه صدام و طالبان جنگیدند. آیا چنین همکاری های تنگاتنگ بدون گفتگو با بوش جنایتکار انجام گرفت؟
باور کنید راه حکومت داری که آقایان در پیش گرفته اند درست نیست. چون نه مردم را دارند و نه غرب و همسایه ها را.
آیا اگر زمان شاه بود و وزیر خارجه آمریکا به جای خلیج فارس خلیج می گفت شورتشو رو سرش پاره نمی کرد؟ چه رسد به خلیج عربی.
اینها باجهایی هستند که آمریکا به عربها می دهند تا همانند جنگ اول عربها را دور خود جمع کند و ترتیب ایران را بدهد.
همه کسانی که تعظیم اوباما در برابر ملک عبدالله پادشاه عربستان را دیدند او را مسخره و ضعیف فرض کردند ولی باور کنید این طور نیست او یک حقوق دان است و می داند نقطه ضعف دیکتاتورها چیست؟
و ی با این کارش دنبال اجماع جهانی علیه دشمنان خود است و ایران نیز یکی از این دشمنان است قطعا چین و روسیه نیز از دشمنان است ولی آمریکا با یک دست نه همه هندوانه ها را بلند می کند و نه بزرگترین آنها را بلکه از کوچکترین آغاز و به بزرگترین می رسد. حتما برای برداشتن کوچکترین از دشمنان بزرگتر نیز کمک می گیرد.