خلع سلاح افکار عمومی در برابر سونامی اقتصادی سال 89
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب - فروزان آصف نخعی: روزنامه ها را که ورق میزنم کمتر با مطالب کارشناسی شده مواجه می شوم ، علت چیست ؟ خبرگزاری ها اغلب با افراد وچهره های خاصی گفت وگو می کنند. در این میان سوال این است که درهمه این بحث جایگاه دانشگاه ونخبگان دانشگاهی کجاست ؟ چرا بحث های ریشه ای درباره مسایل مختلف جامعه ایران درحوزه مطبوعات وسایت ها کمتر مشاهده می شود؟ شاید اگر نقطه عزیمت بحث را به این سو ببریم که چرا یک خبرنگار دراین روزها کمتر موفق می شود دریک گفت وگوی تخصصی به طرح مسایل بپردازد بد نباشد. امروز دردنیای خبرنگاری این صحبت ها دیگر عادی شده است که بگذاریداین بحث را درشرایط دیگه ای انجام بدهیم. ازجمله به شخصی تلفن زدم ، به ایشان گفتم موضوع این است که چرا درفلان حوزه تا این اندازه دچار رکود شده ایم؟ درجوابم گفت به دلیل مسئله شغلی ام از پاسخ به این سوال معذورم. دیگری تماس می گیرد و می گوید من معذورم قراررا لطفا لغو کنید زیرا دراین شرایط درست نمی دانم نظر بدهم. اگر مطالب مطبوعات ایران را از نظرمحتوایی به تحلیل بنشینیم درخواهیم یافت که درحوزه تخصصی ، طرح مسایل به شدت نسبت به گذشته کاهش یافته واغلب به برخی موضوعات محدود شده است . اکنون نخبگان جامعه که به نحوی در ارتباط با سازمان ها ووزارتخانه های دولتی هستند به شدت از اظهار نظر درحوزه مطبوعات وسایت ها امتناع می کنند. هرچند قوه قضاییه درارتباط با رسانه‌ها وسایت ها روش بسیارملایمتری را درپیش گرفته است ، ولی میزان ارتزاق نخبگان از نهادهای دولتی منجر به یک خودسانسوری گسترده شده که می تواند این امر جامعه را از درون پوک ودرآستانه فروریزی قراربدهد. از این روشایسته است که مسئولان سه قوه دراین ارتباط به مصلحت سنجی پرداخته وراه بحث های کارشناسی نخبگان درحوزه عمومی از طریق مطبوعات را بیش از گذشته بازکنند. البته این فضا دردرجه اول با تغییررویکرد مبنایی از بینش امنیتی به بینش سیاسی در استخوان بندی سیاست های دولت میسر خواهد بود. معاون سياسي-امنيتي استاندار اصفهان طی اظهارنظری درباره جهت‌گیری کمیسیون های استانداری اصفهان گفته است که در حال حاضر بیشترین کمیسیون‌های استانداری استان اصفهان در حوزه امنیتی است و با توجه به شرایط کنونی کشور توجه ویژه‌ای به کمیسیون های دانشجویی معطوف می‌شود. آیا این گرایش فکری می تواند منجر به بحث های علمی درحوزه علوم انسانی و ارائه بحث های تخصصی وراهگشا دراین باره شود؟ ضمن آن که چارچوب علمی بحث های راجع به سیاه نمایی از مباحثی که می توانند به سیاه نمایی منجر نشوند نیز روشن نیست . از این رو آن چه نصیب جامعه درمهمترین حوزه های زندگی مردم می شود می تواند اطلاعاتی باشد که صحت وسقم آن از کمترین درجه اعتبار برخوردار است. دراین جا سوال مهمتری پیش روی ما قرار می گیرد وآن این که مخاطب واز منظر اقتصادی مصرف کننده دراین میان دارای چه حقوقی است ؟ مثلا آیا شهروندان وبه عبارتی مصرف کنندگان حق دارند بدانند میزان آلودگی آب تهران و...چیست؟ آیا مصرف کنندگان حق دارند بدانند سرنوشت قدرت پول آنان برای خرید کالاهای اساسی درسال آینده چه خواهد بود ؟ آیا مصرف کنندگان حق دارند بدانند براساس جداول ترکیبی آینده نگراقتصادی که اطلاعات آن ها توسط دولت محترم محرمانه اعلام شده است حیات اقتصادی شان درمعرض چه امواجی قراردارد؟این درحالی است که دکتر سبحانی درگفت وگو با ضمیمه روزنامه اعتماد اعلام کرده است که بودجه سال 89 پیامدهای اخلاقی واجتماعی و...شگرفی به جای خواهد گذاشت . به عبارت دیگر با سونامی پیش روی، مردم ، برای مقابله با آن از قبل خلع سلاح شده اند. آیا همه این ها به معنی انسداد رسانه ای وبرخورداری عده ای خاص از اطلاعات نیست؟ آیا این ها همه باعث نمی شود جامعه از اطلاعات اساسی محروم و آماده پذیرش هرنوع شایعه شده و رسانه های خارجی را به رسانه های داخلی ترجیح دهد؟ ودرنهایت آیا همه این ها باعث نمی شود که جامعه به تدریح از مباحث کارشناسی خالی شده، شهروندان از اطلاعات اساسی ودرنهایت تصمیم گیری نهایی فاصله گرفته و به آستانه فروریزی خانوادگی و... بروند؟ به نظر می رسد تجدید نظر درنحوه اطلاع رسانی به مردم از مهمترین تصمیم گیری های حیاتی ای باشد که غفلت ازآن پی آمدهای نابهنجاری را برجای خواهد گذاشت.
آفتاب - فروزان آصف نخعی: روزنامه ها را که ورق میزنم کمتر با مطالب کارشناسی شده مواجه می شوم ، علت چیست ؟ خبرگزاری ها اغلب با افراد وچهره های خاصی گفت وگو می کنند. در این میان سوال این است که درهمه این بحث جایگاه دانشگاه ونخبگان دانشگاهی کجاست ؟ چرا بحث های ریشه ای درباره مسایل مختلف جامعه ایران درحوزه مطبوعات وسایت ها کمتر مشاهده می شود؟ شاید اگر نقطه عزیمت بحث را به این سو ببریم که چرا یک خبرنگار دراین روزها کمتر موفق می شود دریک گفت وگوی تخصصی به طرح مسایل بپردازد بد نباشد. امروز دردنیای خبرنگاری این صحبت ها دیگر عادی شده است که بگذاریداین بحث را درشرایط دیگه ای انجام بدهیم. ازجمله به شخصی تلفن زدم ، به ایشان گفتم موضوع این است که چرا درفلان حوزه تا این اندازه دچار رکود شده ایم؟ درجوابم گفت به دلیل مسئله شغلی ام از پاسخ به این سوال معذورم. دیگری تماس می گیرد و می گوید من معذورم قراررا لطفا لغو کنید زیرا دراین شرایط درست نمی دانم نظر بدهم. اگر مطالب مطبوعات ایران را از نظرمحتوایی به تحلیل بنشینیم درخواهیم یافت که درحوزه تخصصی ، طرح مسایل به شدت نسبت به گذشته کاهش یافته واغلب به برخی موضوعات محدود شده است . اکنون نخبگان جامعه که به نحوی در ارتباط با سازمان ها ووزارتخانه های دولتی هستند به شدت از اظهار نظر درحوزه مطبوعات وسایت ها امتناع می کنند. هرچند قوه قضاییه درارتباط با رسانه‌ها وسایت ها روش بسیارملایمتری را درپیش گرفته است ، ولی میزان ارتزاق نخبگان از نهادهای دولتی منجر به یک خودسانسوری گسترده شده که می تواند این امر جامعه را از درون پوک ودرآستانه فروریزی قراربدهد. از این روشایسته است که مسئولان سه قوه دراین ارتباط به مصلحت سنجی پرداخته وراه بحث های کارشناسی نخبگان درحوزه عمومی از طریق مطبوعات را بیش از گذشته بازکنند. البته این فضا دردرجه اول با تغییررویکرد مبنایی از بینش امنیتی به بینش سیاسی در استخوان بندی سیاست های دولت میسر خواهد بود. معاون سياسي-امنيتي استاندار اصفهان طی اظهارنظری درباره جهت‌گیری کمیسیون های استانداری اصفهان گفته است که در حال حاضر بیشترین کمیسیون‌های استانداری استان اصفهان در حوزه امنیتی است و با توجه به شرایط کنونی کشور توجه ویژه‌ای به کمیسیون های دانشجویی معطوف می‌شود. آیا این گرایش فکری می تواند منجر به بحث های علمی درحوزه علوم انسانی و ارائه بحث های تخصصی وراهگشا دراین باره شود؟ ضمن آن که چارچوب علمی بحث های راجع به سیاه نمایی از مباحثی که می توانند به سیاه نمایی منجر نشوند نیز روشن نیست . از این رو آن چه نصیب جامعه درمهمترین حوزه های زندگی مردم می شود می تواند اطلاعاتی باشد که صحت وسقم آن از کمترین درجه اعتبار برخوردار است. دراین جا سوال مهمتری پیش روی ما قرار می گیرد وآن این که مخاطب واز منظر اقتصادی مصرف کننده دراین میان دارای چه حقوقی است ؟ مثلا آیا شهروندان وبه عبارتی مصرف کنندگان حق دارند بدانند میزان آلودگی آب تهران و...چیست؟ آیا مصرف کنندگان حق دارند بدانند سرنوشت قدرت پول آنان برای خرید کالاهای اساسی درسال آینده چه خواهد بود ؟ آیا مصرف کنندگان حق دارند بدانند براساس جداول ترکیبی آینده نگراقتصادی که اطلاعات آن ها توسط دولت محترم محرمانه اعلام شده است حیات اقتصادی شان درمعرض چه امواجی قراردارد؟این درحالی است که دکتر سبحانی درگفت وگو با ضمیمه روزنامه اعتماد اعلام کرده است که بودجه سال 89 پیامدهای اخلاقی واجتماعی و...شگرفی به جای خواهد گذاشت . به عبارت دیگر با سونامی پیش روی، مردم ، برای مقابله با آن از قبل خلع سلاح شده اند. آیا همه این ها به معنی انسداد رسانه ای وبرخورداری عده ای خاص از اطلاعات نیست؟ آیا این ها همه باعث نمی شود جامعه از اطلاعات اساسی محروم و آماده پذیرش هرنوع شایعه شده و رسانه های خارجی را به رسانه های داخلی ترجیح دهد؟ ودرنهایت آیا همه این ها باعث نمی شود که جامعه به تدریح از مباحث کارشناسی خالی شده، شهروندان از اطلاعات اساسی ودرنهایت تصمیم گیری نهایی فاصله گرفته و به آستانه فروریزی خانوادگی و... بروند؟ به نظر می رسد تجدید نظر درنحوه اطلاع رسانی به مردم از مهمترین تصمیم گیری های حیاتی ای باشد که غفلت ازآن پی آمدهای نابهنجاری را برجای خواهد گذاشت. گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
ناشناس
| 
۰۹:۵۱ - ۱۳۸۸/۱۲/۰۹
پاسخ
طرح احياء گزينش ابزاري براي بستن دهان متخصصان و كارشناسان و صاحب نظران بوده كه به شكل كامل سازماندهي شده از طريق مديريت كودتاي نظامي - فاشيستي تيم سپاه برنامه ريزي و عملياتي شده است 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید