پرسپولیس در شرایطی روز قبل مقابل النصر به یک تساوی دست یافت که با کسب پیروزی میتوانست با خیال راحت به مرحله بعد صعود کند، اما چنین نشد و مقابل تیم دوم النصر هم به تساوی رسید تا چشم انتظار، اما و اگرها باشد.
البته که نمیتوان از این واقعیت گذشت که هرچقدر النصر با نفرات نیمکت نشین خود مقابل پرسپولیس صف آرایی کرد، پرسپولیس هم در شرایط نرمال و طبیعی میتوانست حتی مقابل تیم اصلی النصر هم مقاومت کند و نتیجه را به دست بیاورد، اما بی تردید غیبت بازیکنانی نظیر اوستون اورونوف و وحید امیری و جای خالی بازیکنی، چون میلاد سرلک و حتی سعید صادقی باعث شد تا مجموع تیم روز قبل تنها سایهای از پرسپولیسی باشد که ۷۰ هزار نفر در استادیوم آزادی در انتظارش بودند.
در این میان حالا گزینههای زیادی در مورد متخلف اول وجود دارد. برخی مدیریت را در ایجاد این شرایط دخیل میدانند و برخی نیز مشکلات فنی را بزرگترین مشکل این روزهای پرسپولیس تلقی میکنند، اما واقعیت این است که این پرسپولیس از روح جنگجویی سالهای اخیرش فاصله زیادی دارد.
پرسپولیس در شرایطی روز قبل مقابل النصر بازی کرد که از بین ۲۰ بازیکن بزرگسال پرسپولیس (با احتساب اورونوف) ۵ نفر مصدوم هستند. به تمام اینها اصافه کنید که نفرات زیر ۲۳ سال پرسپولیس هم واقعا در شرایطی نیستند که سرمربی، چون کارتال هم به آنها اعتماد کند. حال ببینید پرسپولیس با همین اسکواد تیمی هر ۴ روز یک بار بازی کرده است و دیگر توانی بیش از این ندارد. موردی که کارتال نیز در نشست خبری بعد از بازی به آن اشاره کرد.
بازیکنان پرسپولیس چهار روز پیش در جدال خارج از خانه با سپاهان ۱۲۰ دقیقه بازی کردند. آن هم در شرایطی که به مدت ۳۷ دقیقه ۱۰ نفره بودند و ۴ روز قبلتر هم در ریاض به مصاف الهلال رفتند و پیش از الهلال نیز مصافهای سخت و سنگینی را با گلگهر و فولاد برگزار کرده بودند. آن هم با تیمی که اسکواد اصلی اش از بازیکنانی تشکیل شده که سالهای آخر فوتبال خود را سپری میکنند. اینها واقعیتهایی است که گویا کمتر کسی به آنها توجه میکند. در صورتی که این تیم مثل پایان لیگ پانزدهم به مربی مثل برانکو نیاز دارند که یک تغییر اساسی در عمق اسکواد این تیم بدهد.
نگاهی به ترکیب پرسپولیس بیاندازیم. حسین کنعانی زادگان، مرتضی پورعلیگنجی، ایوب العملود، میلاد محمدی، سروش رفیعی، مسعود ریگی، فرشاد احمدزاده، امید عالیشاه و سردار دورسون. این نفرات بالای ۳۰ سال ترکیب اصلی پرسپولیس در بازی دیروز مقابل النصر بودند. به معنای دیگر الکسیس گندوز و محمد خدابندهلو تنها بازیکنان ترکیب اصلی پرسپولیس بودند که زیر ۳۰ سال سن دارند. حال با این نگاه میتوان به این سوال مهم پاسخ داد که چرا بازیکنان پرسپولیس در دیداری که نیاز به پیروزی داشتند این همه آرام و خونسرد در زمین میدویدند و نشانی از تیم جنگندهای که میشناسیم نداشتند.
به هر روی این یک واقعیت بزرگ است که نباید نادیده گرفته شود. این که این تیم یک تیم پیر و فرتوت است و نیاز به کارتالی دارد که برانکو وار در پایان این فصل دست به یک دگرگونی کامل زده و تیم تازهای بسازد با نفراتی که حداقل در میدانی که نیاز به پیروزی دارند، در زمین راه نروند.