تیمی از محققان دانشگاه لوما لیندای کالیفرنیا با استفاده از این دانش پایه، مشغول بررسی این موضوع بودند که چه میزان غلظت از کاکائو میتواند به بهبود فعالیتهای ادراکی و سلامت هورمونی و قلبی-رگی منجر شود و مشخص شده که هرچه شکلات تلختر باشد، نتایج بهتر هستند.
در فاز نخست این تحقیقات دومرحلهای، از ۵ شرکتکننده خواسته شد که به مدت ۴۸ ساعت از مصرف تمام خوراکیهایی که آنتی اکسیدان بالا دارند پرهیز کنند. بعد از این در یک بازه ۸ روزه، شرکتکنندگان به مصرف روزانه ۴۸ گرم شکلات تلخ (با غلظت ۷۰ درصدی) پرداختند.
پس از این واکنش ایمنی و ژنی آنها از طریق نمونههای خونی با فاصله یک ساعت و نیز یک هفته از زمان مصرف شکلات تلخ مورد آنالیز قرار گرفت. محققان به پایش افزایش فعالیت سلولهای T، واکنش ایمنی سلولی و تحریک ژنهای مرتبط با سیگنالهای عصبی و ادراک حسی پرداختند که همگی میتوانند به هایپرپلازی منجر شوند؛ وضعیتی که در آن مغز بیشتر پذیرای حافظه عضلانی و یادگیری مهارتهای تازه است.
در مطالعه دوم، ۵ شرکتکننده مجدداً ۴۸ گرم شکلات تلخ (۷۰ درصد) مصرف کردند. سپس فعالیتهای مغزی آنها با قرار دادن الکترودهایی در ۹ نقطه از جمجمه و اندازهگیری واکنش الکتروانسفالوگرافی در ۳۰ و ۱۲۰ دقیقه پس از مصرف شکلات آنالیز شد. تیم محققان در نهایت شاهد افزایش فعالیت و انعطاف پذیری عصبی در بخشهای مرتبط با رفتارها و سلامت مغز بود.