در میان گزینههای متعدد موجود در بازار، از سنگهای سنتی گرفته تا کامپوزیتهای مدرن و چوبهای فرآوریشده، واقعاً کدام مصالح را میتوان بهعنوان بهترین برای نمای ساختمان در شرایط ایران معرفی کرد؟ پاسخ به این پرسش نیازمند بررسی دقیق ویژگیها، مزایا، معایب و تناسب هر یک از این مصالح با نیازها و محدودیتهای پروژههای ساختمانی در کشور است.
در ادامه به بررسی برخی از پرکاربردترین مصالح نما در پروژههای ساختمانی ایران میپردازیم:
ترمووود یا چوب ترمو که با فرآیند حرارتی پیشرفته مقاومت آن در برابر رطوبت، حشرات و آفتاب به شکل چشمگیری افزایش یافته، به دلیل زیبایی طبیعی منحصربهفرد، حس گرما، سبکی و عایق حرارتی مناسب، در نماهای ساختمانی به کار میرود. با وجود مزایایی، چون مقاومت بالا در برابر پوسیدگی و قارچ، این متریال معایبی نظیر هزینه نسبتاً بالا، نیاز به اجرای دقیق، تغییر رنگ تدریجی به خاکستری بر اثر تابش UV (که البته کنترلپذیر است) و آسیبپذیری در برابر ضربات شدید را نیز دارد؛ به همین جهت، تحقیق در مورد قیمت ترمووود شاخه ای پیش از اجرا برای برآورد هزینه ضروری است. محبوبیت ترمووود در ایران، بهویژه در ترکیب با مصالح دیگر مانند سنگ و آجر برای ایجاد نقاط کانونی گرم و طبیعی در نمای ساختمانهای مسکونی، ویلایی و تجاری، رو به افزایش است.
سنگهای طبیعی نظیر تراورتن، مرمریت و گرانیت به دلیل زیبایی، تنوع، دوام و حس استحکامی که به بنا میبخشند، از دیرباز در معماری ایران کاربرد فراوانی داشتهاند و معادن غنی کشور دسترسی به آنها را تسهیل کرده است. با وجود مزایایی، چون زیبایی منحصربهفرد و مقاومت بالا، این سنگها معایبی مانند وزن زیاد، هزینه نسبتاً بالا، نیاز به اجرای دقیق و اسکوپگذاری برای ایمنی، سرعت اجرای پایینتر و عایق حرارتی ضعیف نیز دارند. این مصالح، بهخصوص تراورتن به دلیل چسبندگی بهتر به ملات، به طور گسترده در نماهای ساختمانهای لوکس، اداری و تجاری، بهویژه در سبکهای کلاسیک و رومی در ایران استفاده میشوند.
آجر، مصالحی با قدمت طولانی و ریشهدار در معماری ایرانی، پس از مدتی کمتوجهی، اکنون شاهد بازگشتی قوی و خلاقانه در نماهای مدرن و سنتی است و انواع نسوز، رستیک، قزاقی و لعابدار آن با تنوع رنگ و بافت، امکانات طراحی گستردهای فراهم میکنند. این متریال به دلیل ایجاد حس گرمی و اصالت، سازگاری با اقلیم ایران، تنوع بالا و عایق حرارتی نسبتاً خوب مورد توجه قرار گرفته است، هرچند معایبی، چون سرعت اجرای پایینتر در روش سنتی، نیاز به اجرای دقیق، احتمال شوره زدن و وزن نسبتاً بالا نیز دارد. کاربرد آجر، که گاه با مصالحی، چون چوب و فلز ترکیب میشود، در پروژههای مسکونی، فرهنگی و تجاری که به دنبال هویت ایرانی یا ظاهری متفاوت و گرم هستند، رو به افزایش است.
پوششهای پایه سیمانی، که از اندودهای ساده مانند سیمان شسته تا پنلهای پیشساخته بتنی (نظیر بتن اکسپوز) و سیستمهای نوین GFRC را در بر میگیرند، گزینههای متنوع و غالباً اقتصادی برای نمای ساختمان به شمار میروند. این مصالح مزایایی، چون هزینه اولیه نسبتاً پایین، سرعت اجرای مناسب، قابلیت رنگپذیری و ایجاد بافتهای گوناگون، و مقاومت خوب در برابر آتش دارند، اما در مقابل، ممکن است ظاهری سادهتر داشته باشند، پتانسیل ترکخوردگی (در اندودها) و عایق حرارتی ضعیفی از خود نشان دهند و وزن بالایی (در پنلها) داشته باشند. در ایران، اندودهای سیمانی معمولاً در ساختمانهای با بودجه محدودتر یا به عنوان زیرکار کاربرد دارند، در حالی که بتن اکسپوز و پنلهای پیشساخته به طور فزایندهای در معماری مدرن و صنعتی مورد استفاده قرار میگیرند.
ورقهای کامپوزیت آلومینیومی، که از دو لایه آلومینیوم و یک هسته میانی (مانند پلیاتیلن یا مواد معدنی ضدحریق) تشکیل شدهاند، یکی از نمادهای معماری مدرن در دهههای اخیر به شمار میروند. این پوششها به دلیل مزایای برجستهای مانند وزن بسیار سبک، سرعت اجرای بالا به روش خشک، سطح صاف و یکدست، تنوع رنگی فوقالعاده و انعطافپذیری برای ایجاد فرمهای منحنی مورد توجه قرار گرفتهاند. با این حال، معایبی، چون آسیبپذیری در برابر ضربه و خراش، مقاومت کم در برابر آتش در مدلهای با هسته پلیاتیلن معمولی (که استفاده از آنها محدود شده)، حس مصنوعی، نیاز به درزگیری دقیق به علت انبساط و انقباض حرارتی و قیمت نسبتاً بالا نیز دارند. این ورقها در ایران به طور گسترده در نمای ساختمانهای تجاری، اداری، جایگاههای سوخت و برای بازسازی نماهای قدیمی استفاده میشوند، و اهمیت استفاده از انواع ضدحریق (FR) آن بسیار بالاست.
سرامیکهای پرسلانی، به عنوان نسل جدیدی از کاشیها با جذب آب بسیار پایین و مقاومت مکانیکی و شیمیایی فوقالعاده ناشی از پخت در دمای بالا، گزینهای عالی برای نما هستند و قابلیت تولید با طرحهای بسیار متنوع (مانند طرح سنگ، چوب یا بتن) را دارند. مزایای اصلی آنها شامل دوام بسیار بالا، مقاومت عالی در برابر یخبندان و مواد شیمیایی، ثبات رنگ، نگهداری آسان و امکان اجرای خشک (نمای تهویهشونده) یا با چسب است. از سوی دیگر، قیمت نسبتاً بالا، شکنندگی در برابر ضربات بسیار شدید، نیاز به زیرسازی دقیق و وزن قابلتوجه از معایب این متریال محسوب میشود. کاربرد سرامیکهای پرسلانی به دلیل دوام و زیبایی در پروژههای مدرن مسکونی، تجاری و اداری ایران رو به افزایش بوده و سیستم اجرای خشک آن به بهبود عملکرد حرارتی ساختمان نیز کمک میکند.
نماهای شیشهای (کرتین وال)، با استفاده از انواع مختلف شیشه (مانند سکوریت، لمینت و Low-E)، ظاهری مدرن و شفاف به ساختمان میبخشند و ضمن ایجاد ارتباط بصری با محیط بیرون و وزن نسبتاً سبکتر از مصالح سنتی، امکان استفاده حداکثری از نور طبیعی را فراهم میکنند. با این حال، این نماها معایبی، چون عایق حرارتی ضعیف (که منجر به اتلاف انرژی میشود)، هزینه بالا، نیاز به تمیزکاری مداوم، پتانسیل ایجاد خیرگی و گرمای زیاد در تابستان، نگرانیهای ایمنی و محدودیتهای قانونی در نسبت سطح شیشه به کل نما را نیز دارند. کاربرد عمده نماهای شیشهای در ایران در ساختمانهای بلندمرتبه اداری و تجاری است و در ساختمانهای مسکونی معمولاً به صورت محدودتر و در ترکیب با سایر مصالح به کار گرفته میشوند.