'خشم' سلامت رواني انسان را تامين مي‌كند
آفتاب‌‌نیوز : 
"مريم هوشيار" افزود: تا زماني كه خشم جنبه تخريبي نداشته و آگاهانه باشد و همچنين منجر به قطع ارتباط فرد با محيط اطراف نشود، در زندگي انسان‌ها ضروري است.
وي اظهارداشت: خشم نشانه، نماد و بخشي از زندگي است، نشانه‌اي كه پيامي با خود دارد و نمايانگر آزردگي خاطر، ضايع شدن حقوق و برآورده نشدن اميال و آرزوهاي انسان است.
هوشيار با بيان اين مطلب كه "باور كردن اينكه انسان هيچگاه عصباني يا خشمگين نشده باشد، دشوار است و حتي در برخي موارد بدون داشتن اين احساس نمي‌توان زندگي كرد"، گفت: خشم سرانجام منجر به ايجاد احساسي قوي مي‌شود و بايد از عملكرد آن در زندگي مطلع بود.
به گفته اين كارشناس علوم رفتاري، هنگامي كه فرد احساس بيهودگي، تهديد و بي‌احترامي مي‌كند و از مشاهده حالت يا عمل ديگران خاطره‌اي ناخوشايند در ذهنش تداعي مي‌شود و همچنين زماني كه به حقوق شخصي و مدني وي تعرض شود، احساس ناتواني، ترس و خشم مي‌كند.
وي ادامه داد: خشم يك ساز و كار دفاعي است، اگر چه گاهي با احساس خود پسندي، از كوره در رفتن، خود كم‌بيني و ضعف اعتماد به نفس و يا قضاوت غلط همراه مي‌شود.
هوشيار افزود: باتوجه به اينكه استفاده از برخي ساز و كارهاي دفاعي در كاهش تنش‌ها و براي سلامت روان مفيد است، خشم و نارضايتي نيز در برخي موارد ضروري است، اگر اين احساس وجود نداشت زندگي را آنطور كه بود مي‌پذيرفتيم و تلاشي براي بهبود آن و تحقق آرزوها انجام نمي‌داديم.
وي بروز خشم را عاملي در كاهش استرس ذكر كرد و گفت: بروز خشم در افراد به آزادي و اعتماد به نفس، قاطع بودن و جستجوي آنچه در زندگي بدنبال آن است، منجر مي‌شود.
به اعتقاد اين كارشناس علوم رفتاري، خشم را بايد در شرايطي بروز داد كه هدف مشخص باشد و ابراز آن وسيله‌اي براي رسيدن به هدف مطلوب و خواسته مورد نظر تلقي شود.
هوشيار تصريح كرد: گاهي خشم بصورت نمادين مانند بهانه‌جويي، ناسزاگويي و شوخي‌هاي نيشدار نيز بروز مي‌كند و همچنين ميل به تخريب، تهاجم و خشم، در تشكيل سلسله مراتب اجتماعي و استقلال يابي در موجوداتي كه بصورت گروهي زندگي مي‌كنند، نقش تعيين‌كننده دارد.
استاد دانشگاه آزاد اسلامي گفت: ناديده گرفتن مسايل عاطفي، باور نكردن ارزش‌هاي فرد و فعاليت بيش از حد، از ديگر علل بروز خشم درانسان است.
وي، نقش عوامل محيطي را در بروز خشم و عصبانيت مهم ذكر كرد و افزود: محيط خشن، وجود محرك‌هاي تنش‌زا و الگوهاي پرخاشگر، فرد را به انجام رفتارهاي پرخاشگرانه هدايت مي‌كند.
اين كارشناس خاطرنشان كرد: اثر منفي خشم و عصبانيت بر فرد و اجتماع بستگي به شدت خشم تيپ شخصيتي و آزادي‌هاي اجتماعي و فردي دارد.
"مريم هوشيار" افزود: تا زماني كه خشم جنبه تخريبي نداشته و آگاهانه باشد و همچنين منجر به قطع ارتباط فرد با محيط اطراف نشود، در زندگي انسان‌ها ضروري است. وي اظهارداشت: خشم نشانه، نماد و بخشي از زندگي است، نشانه‌اي كه پيامي با خود دارد و نمايانگر آزردگي خاطر، ضايع شدن حقوق و برآورده نشدن اميال و آرزوهاي انسان است.
هوشيار با بيان اين مطلب كه "باور كردن اينكه انسان هيچگاه عصباني يا خشمگين نشده باشد، دشوار است و حتي در برخي موارد بدون داشتن اين احساس نمي‌توان زندگي كرد"، گفت: خشم سرانجام منجر به ايجاد احساسي قوي مي‌شود و بايد از عملكرد آن در زندگي مطلع بود.
به گفته اين كارشناس علوم رفتاري، هنگامي كه فرد احساس بيهودگي، تهديد و بي‌احترامي مي‌كند و از مشاهده حالت يا عمل ديگران خاطره‌اي ناخوشايند در ذهنش تداعي مي‌شود و همچنين زماني كه به حقوق شخصي و مدني وي تعرض شود، احساس ناتواني، ترس و خشم مي‌كند.
وي ادامه داد: خشم يك ساز و كار دفاعي است، اگر چه گاهي با احساس خود پسندي، از كوره در رفتن، خود كم‌بيني و ضعف اعتماد به نفس و يا قضاوت غلط همراه مي‌شود.
هوشيار افزود: باتوجه به اينكه استفاده از برخي ساز و كارهاي دفاعي در كاهش تنش‌ها و براي سلامت روان مفيد است، خشم و نارضايتي نيز در برخي موارد ضروري است، اگر اين احساس وجود نداشت زندگي را آنطور كه بود مي‌پذيرفتيم و تلاشي براي بهبود آن و تحقق آرزوها انجام نمي‌داديم.
وي بروز خشم را عاملي در كاهش استرس ذكر كرد و گفت: بروز خشم در افراد به آزادي و اعتماد به نفس، قاطع بودن و جستجوي آنچه در زندگي بدنبال آن است، منجر مي‌شود.
به اعتقاد اين كارشناس علوم رفتاري، خشم را بايد در شرايطي بروز داد كه هدف مشخص باشد و ابراز آن وسيله‌اي براي رسيدن به هدف مطلوب و خواسته مورد نظر تلقي شود.
هوشيار تصريح كرد: گاهي خشم بصورت نمادين مانند بهانه‌جويي، ناسزاگويي و شوخي‌هاي نيشدار نيز بروز مي‌كند و همچنين ميل به تخريب، تهاجم و خشم، در تشكيل سلسله مراتب اجتماعي و استقلال يابي در موجوداتي كه بصورت گروهي زندگي مي‌كنند، نقش تعيين‌كننده دارد.
استاد دانشگاه آزاد اسلامي گفت: ناديده گرفتن مسايل عاطفي، باور نكردن ارزش‌هاي فرد و فعاليت بيش از حد، از ديگر علل بروز خشم درانسان است.
وي، نقش عوامل محيطي را در بروز خشم و عصبانيت مهم ذكر كرد و افزود: محيط خشن، وجود محرك‌هاي تنش‌زا و الگوهاي پرخاشگر، فرد را به انجام رفتارهاي پرخاشگرانه هدايت مي‌كند.
اين كارشناس خاطرنشان كرد: اثر منفي خشم و عصبانيت بر فرد و اجتماع بستگي به شدت خشم تيپ شخصيتي و آزادي‌هاي اجتماعي و فردي دارد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید