با پيشنهاد 20 ماده اي پاكستان به هند صورت مي گيرد
اعتمادسازي رقباي هسته اي
آفتاب‌‌نیوز : اكثر اين پيشنهادها به مسائل امنيتي مربوط مي شوند كه براي مردم و دولت هاي دو كشور و نيز جامعه بين المللي از بيشترين اهميت برخوردار است. پرهيز از انجام عمليات نظامي مشترك با كشور سوم در مناطق مورد مناقشه، تلاش براي كاهش نيروهاي نظامي طرفين در كشمير و پرهيز از ايجاد تنش در اين منطقه، در اين راستا مورد توجه طرف پاكستاني قرار داشته است. ايجاد رژيم كنترل استراتژيك نيز در همين خصوص مطرح مي شود.
طرف هندي نيز پيشنهادهاي جديدي را در اين خصوص مطرح كرده است. روابط بين نيروهاي مسلح دو كشور، ارائه جزئيات اطلاعات تكنيكي و گسترش روابط مردم دو كشور در اين راستا مورد تأكيد طرف هندي است. در عين حال، طرفين، كم كردن اختلافات دو كشور با استفاده از روابط مردم مناطق مورد مناقشه از جمله حل و فصل مناقشه جامو و كشمير را مورد تأكيد قرار داده اند.
در همين حال، ظاهراً مسأله اعلام آزمايش موشك هاي بالستيك دو كشور پيش از انجام آزمايش ها نيز قرار است در پايان اين مذاكرات مورد تأكيد قرار گيرد. در مقابل، دولت هند نيز پيشنهاداتي را براي گسترش زمينه هاي اعتمادسازي دوجانبه مطرح كرده است كه ارائه خدمات اجتماعي و روابط اقتصادي طرفين را شامل مي شود.
20 پيشنهاد پاكستان براي گسترش زمينه هاي اعتمادسازي در روابط با هند:
1) عناصر رژيم كنترل استراتژيك (SRR):
- حل و فصل مناقشه از طريق مذاكره هدفمند و مداوم.
- طرح و بحث در مورد معيارهاي كنترل هسته اي ايجاد و تعادل لازم در سطوح كارشناسي.
- استفاده از حداقل ميزان بازدارندگي.
- ادامه حفظ سلاح هاي هسته اي در سطح پايين.
- عدم به كارگيري عملي موشك هاي بالستيك هسته اي يا هيچ نوع موشك يا سيستم پرتاب ديگر.
- عدم تهيه و به كارگيري سيستم هاي موشك ضدبالستيك.
- اجتناب از رقابت امور در تسليحات هسته اي، موشك يا سلاح هاي متعارف.
- ادامه توقف آزمايش هاي هسته اي طرفين، همان گونه كه در بيانيه مشترك آلمان در 20 ژوئن 2004 مطرح شده است.
- بررسي عناصر پيشنهاد در مورد رژيم كنترل استراتژيك و گسترش آنها با استفاده از روش هاي اجرايي، در ملاقات وزراي خارجه و كارشناسان دو كشور.
2- بهبود روابط در مورد مسائلي مانند كشمير، سياچن، سيركريك و باگليهاردام.
3- نيروهاي مسلح متعارف و قدرت تسليحاتي و نظامي هند و نيز دستيابي به تسليحات و دكترين هايي كه هدف آنها به دست آوردن توانايي تهاجمي و مقابله اي است بايد از سوي هند مورد بررسي قرار گيرند و اين مسأله بايد تنها در حد دفاعي و براي حل اختلافات و ايجاد تعادل ميان نيروهاي مسلح هند و پاكستان مورد توجه قرار گيرد.
4- بررسي معيارهاي اعتمادسازي كنوني و ديگر مسائل مربوط به آن.
5) راه هاي مقابله با نقض حريم هوايي و مرزهاي آبي.
6) احياي قوانين مرزي در زمان پيش از شيملا.
7) اعلام عمليات و مانورهاي نظامي پيش از انجام آنها و عدم انجام مانورهاي نظامي مشترك با كشور سوم در مناطق مورد مناقشه.
8) افزايش تأثير و بالا بردن روابط موجود بين فرماندهان ارشد نظامي دو كشور.
9) عدم دستيابي يا به كارگيري سيستم هاي موشك ضدبالستيك.
10) ايجاد ارتباط بين زمينه هاي اعتمادسازي هسته اي و متعارف.
11) توضيح و تشريح موقعيت هاي تهديدآميز امنيتي كه مي تواند لزوم ارائه توجيه در مورد فعاليت هاي تسليحاتي غيرضروري و تنش زا را كاهش دهد.
12) عدم استقرار هميشگي نيروهاي تهاجمي در مرز پاكستان و هند.
معيارهاي اعتمادسازي مرتبط
13) عدم ايجاد مجدد پايگاه و مركز دفاعي در طول خط كنترل.
14) ماده 2 در ضميمه D موافقتنامه بين پاكستان و هند در مورد نقض حريم هوايي (آوريل 1991) بايد قيد شود و انجام پذيرد.
15) آتش بس فعلي، مورد احترام طرفين باشد و تقويت شود.
توقف كامل استفاده از سلاح هاي با كاليبر بيش از mm60 مورد تأكيد باشد.
16) صدور اجازه نظارت مؤثر از سوي UNMOGIP در هر دو سوي خط كنترل.
17) كاهش قابل توجه نيروها در كشمير
18) عدم اعزام مجدد نيرو به كشمير.
19) ملاقات هاي ماهانه درالدينگ، چاكوتي، صداباد و سيالكوت بين فرماندهان محلي.
20) چارچوب جامع و كامل براي بازگشت سريع مردمي كه سهواً از خط كنترل عبور كرده اند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید