آفتابنیوز : 
حضور در فضا، علاوه بر آنکه توانايي تکنولوژيک کشور را افزایش می دهد ، نشاندهنده توانایی های فناوری کشور نیز هست و ایران را به ابرقدرتی در منطقه تبدیل می کند، کاربرد مهم ديگر حضور در فضا نظارت يا ديدباني بر همسايگاني است که چند صد هزار نيروي نظامي و امنيتي آمريکا در آنها مستقرند. پس از پرتاب ماهواره سینا 1 اینک قرار است ماهواره مصباح 2 ماه ديگر در مدار زمين جاي گيرد. با اين حال ايران به داشتن اين 2 ماهواره که قابليت نظارت محدود بر کل خاورميانه را دارند قناعت نخواهد کرد.
گرچه مراسم مربوط به هفته جهاني فضا در ايران با تاخيري بيش از يک ماه نسبت به مراسم اصلي در ديگر نقاط جهان برگزار شد، اما اظهارات اخير مسئولان جمهوري اسلامي درباره برنامه هاي فضايي ايران، بارديگر نگاه رسانه ها را به خود جلب کرده است. اظهاراتي مرتبط با طرح هاي بلندپروازانه ايران در فضا، که باز هم برخي کشورها را بر مي انگيزد.
خبرگزاری اسوشیتدپرس ادعا کرده،ادامه فعاليت هاي اتمي و پيشرفت در برنامه هاي فضايي، در ظاهر ارتباطي با هم ندارند. اما وقتي سازمان فضايي ايران با سرعت هرچه تمام تلاش دارد از طريق ديگر کشورها به تکنولوژي مربوط به برنامه هاي ماهواره اي دست يابد، احتمال برقراري محدوديت هاي سياسي– اقتصادي عليه ايران بر سر فعاليت هاي اتمي اش، ممکن است دامان برنامه هاي فضايي را هم بگيرد.
به گزارش این خبرگزاری،جمهوري اسلامي، آمال و آرزوهاي فراواني در فضا دارد. حضور در فضا، علاوه بر آنکه توانايي تکنولوژيک کشور را به رخ مي کشد و ايران را به ابرقدرتي منطقه اي تبديل مي کند، کاربرد مهم ديگري هم دارد: نظارت يا ديدباني بر همسايگاني که چند صد هزار نيروي نظامي و امنيتي آمريکا در آنها مستقرند.
در ادامه اسوشیتدپرس در گزارش خود آورده، همين بلندپروازي هاي مقامات تهران، حساسيت ديگران را برمي انگيزد و آنها را به کاربرد نظامي برنامه هاي فضايي ايران مشکوک مي کند. به ويژه اسرائيل که موجوديت اش از سوي جمهوري اسلامي همچنان زير سوال است و موشک هاي شهاب 3 ايران با بردي معادل 2 هزار کيلومتر توانايي آسيب رساني به آن کشور را دارند.
با اين حال جمهوري اسلامي همه اتهام ها را رد کرده و هدف از توسعه برنامه هاي فضايي را، مالکيت ماهواره ها در فضا براي نظارت بر بلاياي طبيعي در سرزمين زلزله خيز ايران و بهبود سيستم هاي مخابراتي مي داند. این خبرگزاری اعلام کرده، موقعيت برنامه هاي فضايي و فعاليت هاي اتمي ايران را شبيه به هم ارزيابي مي کند: براي هر دو برنامه، تهران مي گويد اهداف صلح آميز و انساني دارد اما واشنگتن تکذيب مي کند و پيشبرد اهداف نظامي را برنامه اصلي جمهوري اسلامي مي داند.
محمدرضا موثقي نيا، يکي از مسئولان طرح هاي فضايي ايران معتقد است لحظه اي که کشورهاي غربي احساس کنند پيشرفت غير منتظره اي در علوم فضايي کرده ايم، محدوديت هاي فراواني بر ما تحميل مي شود. آقاي موثقي نيا مي گويد: ما به سرعت در حال دست يافتن به اهداف مان در فضا هستيم چون در غير اين صورت با تهديدهاي امنيتي، اقتصادي و سياسي مواجه مي شويم.
ايران يک ماه قبل با پرتاب نخستين ماهواره کوچکش به نام سينا- 1 از پايگاهي در روسيه، به چهل و سومین کشور صاحب ماهواره تبديل شد. گرچه ماهواره سينا- 1 ساخت روسيه بود اما دومين ماهواره ايران به نام مصباح، محصول مشترک مهندسان ايراني و يک شرکت ايتاليايي است. مصباح قرار است 2 ماه ديگر با پرتاب از پايگاه روسيه در مدار زمين جاي گيرد.
با اين حال ايران به داشتن اين 2 ماهواره که قابليت نظارت محدود بر کل خاورميانه را دارند قناعت نخواهد کرد. مسئولان ايران، هدف بعدي را تهيه پرتاب کننده اي داخلي و پيوستن به جمع 8 کشور قدرتمند در زمينه علوم فضايي اعلام کرده اند. از همين رو کار بر روي پروژه موشک شهاب 4 در حال انجام است. موشکي که بتواند ماهواره ايراني را در مدار زمين قرار دهد اما جزييات مربوط به زمان آمادگي اش هنوز مشخص نيست.
همچنين مشخص نيست که پيشبرد طرح هاي فضايي ايران به چه تکنولوژي يا دانش فني خارجي نياز دارد. اما واضح است که طي چند سال اخير شمار استادان و کارشناسان ايراني در دانشگاه ها و مراکز تحقيقاتي رو به افزايش گذاشته، مهندسان ايراني در چين، روسيه و ايتاليا درحال کسب دانش مربوطه هستند و جمهوري اسلامي، براي پروژه هاي فضايي اش طي 5 سال آينده، بودجه اي 500 ميليون دلاري اختصاص داده است.
آسوشيتدپرس مي نويسد: مقامات ايران در اعلام برنامه هاي خود، به استفاده آمريکا از توان فضايي اشاره مي کنند و خواهان دستيابي به چنين قابليتي براي حفظ امنيت خود هستند. اشاره آنها به زماني است که آمريکا پيش از حمله به افغانستان و عراق، موقعيت اين کشورها را با ماهواره هاي تجسسي اش زير نظر گرفت.
بايگاني