آفتابنیوز : 
نظام ایران طی 26 سال گذشته به سرکوب مخالفان خود وحمایت از تروریسم در کنار اجرای برنامه های محرمانه برای ساخت بمب اتمی ادامه داده است.
طی چند هفته اخیر بر همگان نمایان شد که تلاش های بین المللی برای متوقف کردن برنامه های هسته ایران بی نتیجه است ، واگر ما به سرعت وارد عمل نشویم ، ایالات متحده خود را رو در رو با یک بحران اتمی خواهد یافت.
ایران امروز یک تناقض بزرگ را تجربه می کند ، ساختار حکومتی که خواهان درگیر شدن با جهان است ومردمانی که خواهان پیوستن به جامعه جهانی می باشند ...
علتی که ما را بر آن داشته تا این موضع را بگیریم این است که می دانیم ایران موشک هایی در اختیار دارد که می تواند اسرائیل ، بخش هایی از اروپا ونیروهای آمریکایی مستقر در خاور میانه را مورد هدف قرار دهد، همچنین ظاهرا عبد القدیر خان دانشمند اتمی پاکستانی ساختار تئوری ساخت کلاهک های اتمی را در اختیار ایرانی های قرار داده است . کارشناسان کارکشته امور اران بر این باورند که تهران می تواند برنامه های هسته ای خود را بسرعت به سوی تولید مواد مورد نیز برای ساخت سلاح اتمی تغییر دهد.
تمامی کشورهای دمکراتیک جهان با این نظر موافق هستند که ایران مسلح به سلاح اتمی یک تهدید برای استقرار خاور میانه وصلح جهانی است.
دیدارهایی که بین امریکا وسی وچهار کشور شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی انجام گرفت باعث گرفتن تصمیمات وقطعنامه هایی شد اما اجماع وتوافقی نهایی در مورد پایان دادن به برنامه های ممنوعه ایران صورت نگرفت.
تعدادی از کشورهای عضو شورای حکام از بیم آنکه ایران کلا از معاهده منع انتشار تسلیحات اتمی خارج شود ، اجازه صدور قطعنامه ای علیه تهران را ندادند برخی از کشورها هم بیم آن داشتند که این اقدام آنها باعث تعلیق فروش انرژی توسط ایران یا حتی واکنش نظامی تهران گردد که هر دو مورد نیز بازتاب های خطرناکی در پی دارد.
در نوامبر گذشته آمریکا سعی کرد پرونده ایران را طبق قوانین بین المللی به شورای امنیت ارجاع کند ، زیرا بر اساس قوانین موجود هر کشور عضو سازمان ملل در صورت نقض تعهدات بین المللی خود باید به شورای امنیت ارجاع شود ، این در حالی است که ایران ده ها بار ونه یک بار ناقض تعهدات بین المللی بود.
البته دلیلی هم برای عدم ارجاع وجود دارد : روسیه وچین دو کشور عضو دائم شورای امنیت منافع استراتژیک وتجاری گسترده ای با ایران دارند ، واز اینرو آنها حتما اقدام به برهم زدن وجلوگیری از صدور هر نوع قطعنامه ای از سوی سازمان ملل علیه ایران خواهند شد.
به هر شکل ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت باعث برهم خوردن ساختار ائتلاف وپیمانی است که ما برای متوقف کردن برنامه های هسته ای ایران به آن نیازمندیم.
علیرغم آنکه ما باید همچنان مذاکرات خود را در چارچوب آژانس بین المللی انزژی اتمی با ایران که توانست اطلاعات ذیقیمتی در مورد برنامه های هسته ای این کشور در اختیارمان قرار دهد ، ادامه دهیم در عین حال باید از شرکای تجاری ایران هم بخواهیم که به جرگه ی تحریم کننده نظام تهران بپیوندند.
برای سال های متمادی آمریکا قانون مجازات را علیه ایران اعمال می کند ، بر اساس این قانون بسیاری از انواع سرمایه گذاری ها وکمک های بازگرانی به ایران ممنوع شد.
با توجه به اینکه ایران در لیست کشورهای حامی تروریسم است ، قانون آمریکا نیز رئیس جمهور را موظف به جلوگیری از کمک های چند جانبه به ایران در مجامع بین المللی کرده است. واز وی خواسته است تا تحریم هایی را علیه کشورهایی که اقدام به همکاری وکمک به تهران در چارچوب برنامه های هسته ای آن می کنند ، یا در بخش انرژی سرمایه گذاری می کنند ، اعمال کند.
امروز باید تلاش کنیم تا بقیه کشورها هم از ما الگو برداری کنند همچنین نباید انواع واقسام دیگری از تحریم ها به جز فروش غذا ودارو را هم مد نظر قرار دهیم.
همچنین باید برنامه وسیستمی چند ملیتی را برای تحریم علیه ایران ایجاد کنیم که بر اساس آن ایران نتواند به فن آوری هایی که در برنامه های هسته ای کاربرد دارد دست یابد واگر این سیستم در مراحل اولیه آن پاسخ گو نبود به تدریج درجه وحجم آنرا افزایش داده وتا مرز تحریم فروش تسلیحات به ایران واعمال تحریم بر کشورهایی که با ایران همکاری می کنند افزایش یابد.
علاوه بر آن می توان تحریم های اضافی همچون ایجاد قید وبندهای بیشتر بر واردات فن آوری های نظامی ایران اعمال کرد به طور مثال ماشین آلاتی صنعتی که می توان از آن استفاده های نظامی کرد نیز در چارچوب این اقدامات قرار گیرد.
ودست آخر اینکه مجموعه ای از تحریم ها را برای انزوای ایران وقانع ساختن مراکز تصمیم گیری آن جهت چشم پوشی از برنامه های هسته ایشان را به اجرا بگذاریم.
اما اگر تنها به مذاکرات در چارچوب آژانس بین المللی انرژی هسته ای اکتفا کنیم به طور حتم ایرانی ها دلیل قانع کننده ای برای ادامه مذاکره نخواهند داشت پس آمریکا موظف است که کاری علیه نظامی که کوره های آدم سوزی را زیر سئوال برد انجام دهد.