آفتابنیوز : 
گالن کارپنتر معاون موسسه کاتو و نویسنده گزارش در ابتدا به بررسی تاثیر بحران هستهای کرهشمالی بر پیشرفت اقتصادی آسیای جنوب شرق پرداخته و آورده است: «با توجه به این مساله قرار گرفتن برنامه هستهای پیونگ یانگ در دستور کار اجلاس آپک در هانوی تصادفی نبود. البته نگرانیها صرفا به دستیابی دولت کیم جانگ ایل به بمب اتمی ختم نمیشود و ممکن است بازیگران منطقهای دیگر از جمله ژاپن، کرهجنوبی و تایوان نیز تصمیم به پیمودن راه کرهشمالی بگیرند. این مساله قطعا باعث تضعیف زمینههای مناسب برای تجارت و سرمایهگذاری ایجاد خواهد کرد. محیط امنیتی در جنوب آسیا نیز میتواند بر اقتصاد منطقه تاثیرگذار باشد. قدرت گرفتن دوباره طالبان در افغانستان میتواند اقتصاد نوپای این کشور را تهدید کند و پروژههای اقتصادی مهم را متوقف سازد. جنگ عراق نیز میتواند تبعات مهم منطقهای به همراه داشته باشد. اگر اختلاف داخلی عراق به عنوان کاتالیزور برای درگیریهای شیعه و سنی در منطقه تبدیل شود نتایج مصیبت باری برای اقتصاد منطقه، دریای مدیترانه و اقیانوس هند به همراه خواهد داشت».
نویسنده در ادامه برنامه هستهای ایران را نیز در همین چارچوب قرار داده و مینویسد: ادامه پیشروی ایران در برنامه هستهایاش میتواند شروعی برای تکثیر هستهای در منطقه باشد. کشورهایی مثل عربستان سعودی در صورت دست یابی ایران به سلاح اتمی ساکت نخواهند نشست. اظهارات حسنی مبارک رئیس جمهور مصر در مورد نیاز کشورش به انرژی هستهای را در همین راستا میتوان تفسیر کرد.
این گزارش افزوده است: تلاشهای صورت گرفته برای حل مساله هستهای ایران نیز میتواند آثار منفی بر اقتصاد منطقه داشته باشد. اگر آمریکا و اروپا نتوانند روسیه و چین را برای اعمال تحریمهای وسیع اقتصادی علیه ایران متقاعد کنند باید شاهد تنش در روابط مسکو و پکن با واشنگتن باشیم. با توجه به اهمیت اقتصادی هر یک از این کشورها این تنش میتواند به بحران در اقتصاد جهانی منجر شود، از سوی دیگر اگر چین و روسیه در مقابل فشارهای آمریکا تسلیم شوند این سوال پیش میآید که ایران چگونه باید تحریمهای اقتصادی شدید را تحمل کند، ضمن اینکه قطع روابط اقتصادی کشورهایی که با ایران معاملات تجاری انجام میدهند بر اقتصاد آن کشورها تاثیر بدی خواهد داشت.
نویسنده در پایان به تاثیرات حمله نظامی آمریکا علیه ایران به عنوان راه کاری برای حل مساله هستهای تهران میپردازد. بویژه اینکه وی معتقد است احتمال متوسل شدن واشنگتن به اقدام نظامی علیه ایران بیش از کرهشمالی است. چون آمریکا نگران انتقال تسلیحات اتمی از سوی ایران به گروههای اسلامگرای افراطی است: «اما واقعیت این است که نتایج حمله به ایران بسیار ناگوار خواهد بود. میتوان پیشبینی کرد که اولین واکنش ایران بستن تنگه هرمز باشد. ناگفته پیداست که این امر تا چه اندازه میتواند در ایجاد بحران در بازارهای جهانی نفت موثر باشد».
کار پنتر در پایان نتیجهگیری میکند آینده اقتصادی آسیا به حل چالشهای امنیتی یاد شده بستگی دارد و حل مسالمت آمیز هر یک از این چالشها میتواند در پیشرفت اقتصادی منطقه موثر باشد.