مهدوی‌كيا: فوتبال ايران در حال نابودی است

آفتاب‌‌نیوز :  آفتاب: «مهدی مهدوی‌كيا» ملی پوش باسابقه فوتبال ايران كه اكنون در آلمان توپ می‌زند، با انتقاد شديد از وضعيت كنونی حاكم بر فضای ورزش و رفتار دست اندركاران، تماشاگران و مطبوعات كشور در اين زمينه هشدار داد فوتبال ايران در حال نابودی است و آينده‌ای برای آن وجود ندارد.

مهدوی كيا كه ساعاتی پس از اعلام استعفا و بركناری «محمد مايلی كهن» از سرمربيگری تيم ملی سخن می‌گفت، در مصاحبه‌ای با خبرنگار ايسنا در آلمان تاكيد كرد: «بايد مطبوعات، جامعه فوتبال و مسوولان دست به دست هم بدهند و در فضای كنونی كه دارد فوتبال ايران نابود می‌شود، به طرح مباحثی همچون تبانی، توهين و بی‌ادبی در فوتبال پايان دهند».

وی تصريح كرد: «فوتباليست و مربی در يک فضای آرام می‌تواند كار كند. ما نمی‌توانيم به دنبال مسائل حاشيه‌ای باشيم و بعد توقع داشته باشيم كه موفق شويم».

وی با ابراز تاسف شديد از فضای كنونی حاكم بر فوتبال ايران و اظهار نااميدی نسبت به آينده آن گفت: «...وقتی فوتبال ما فقط شده ادعای تبانی، بی‌ادبی و درگيری چطوری می‌شود كه اميدوار بود، شما وضعيت ورزشگاه‌ها را ببينيد. وقتی يک تماشاگر به خودش اجازه می‌دهد كه به راحتی به يک بازيكن و مربی فحاشی كند و ناسزا بگويد و هيچ اتفاقی هم نمی‌افتد، بايد به حال اين فوتبال تاسف خورد».

مهدوی‌كيا افزود: «باشگاه‌های ما پسوند فرهنگی دارند اما هيچ كاری انجام نمی‌شود. ما فقط داريم شعار می‌دهيم. روزنامه‌های ما از تبانی حرف می‌زنند، بازيكنان و مربيان ما بد اخلاقی می‌كنند، تماشاگران فحاشی می‌كنند. اين‌ها واقعا ناراحت كننده است. هيچ كس هم به فكر نيست و همه تنها شعار می‌دهند».

وی خاطرنشان كرد: «تبانی بحث بسيار زشتی است اما زشتی‌اش را در فوتبال ايران در دست داده و بدون اين كه چيزی ثابت شود همه از تبانی حرف می‌زنند. هر تيمی كه نمی‌تواند نتيجه بگيرد به جای پرداختن به مسائل فنی، مطالب ديگری را مطرح می‌كنند».

متن كامل اين گفت وگو را كه پس از تمرين شب گذشته اينتراخت فرانكفورت و ساعتها پس از موافقت فدراسيون فوتبال با استعفای مايلی‌كهن انجام شده است، پيش رو داريد:

* آقای مهدوی كيا، هر هفته ما برای مصاحبه با شما سوژه جذابی داريم. اين هفته هم كه در جريان هستيد؟

مگر چه اتفاقی افتاده است.

*اينكه فدراسيون فوتبال با استعفای مايلی‌كهن موافقت كرده است.

من نمی‌دانستم. مگر مايلی‌كهن استعفا كرد؟

* مايلی‌كهن بيانيه‌ای صادر كرد كه فدراسيون فوتبال آن را به استعفا تعبير كرد و مايلی‌كهن از تيم ملی كنار گذاشته شد.

من در جريان اين خبر نبودم. متاسفانه در شرايطی كه بايد برای سه بازی آينده تمام تمركزمان را بگذاريم و تمام نيروی مان را جمع كنيم، درگير مسائلی شده‌ايم كه خيلی عجيب است. در اين دو هفته اخير مطالبی را در روزنامه‌ها خوانده‌ام كه برای من و تمام كسانی كه از بيرون به فوتبال ايران نگاه می‌كنند، غير قابل باور است.

*آنقدر اتفاقات عجيب و غريب در فوتبال ايران افتاده كه واقعا نمی‌دانيم منظور شما كدام موضوع است.

من نمی‌دانم چطور می‌شود كه مسائلی نظير تبانی در فوتبال ايران مطرح می‌شود، در حالی كه هيچ اتفاقی نيفتاده، ما می‌بينيم برخی از روزنامه‌ها می‌نويسند كه احتمالا در فلان بازی تبانی می‌شود و در فلان بازی چه می‌شود. آخر من نمی‌دانم، مگر می‌شود هنوز اتفاقی نيفتاده چنين ادعايی داشت.

*در فوتبال ما عادت شده وقتی تيمی نتيجه نمی‌گيرد، يكسری مطالب مطرح می‌شود.

چنين مساله‌ای با هيچ عقلی جور در نمی‌آيد. وقتی يک مربی نمی‌تواند موفق بشود و تيمش قدرت غلبه بر يک تيمی را ندارد، نبايد چنين مسائلی را مطرح كند. ممكن است تبانی در همه جای دنيا رخ بدهد ولی تا وقتی ثابت نشده هيچ كس جرات ندارد از آن حرف بزند و از آن چيزی بنويسند ولی اينجا من نمی‌دانم چه اتفاقی دارد می‌افتد كه همه روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها از تبانی حرف می‌زنند. اين برای يک تماشاگر ذهنيت ايجاد می‌كند. وقتی روزنامه‌ها می‌نويسند كه احتمال دارد در يک بازی تبانی رخ بدهد، طبيعی است كه وقتی يک تماشاگر جوان می‌خواهد برود ورزشگاه، اگر يک بازيكن در طی بازی و با يک اشتباه معمولی توپ را به اشتباه وارد دروازه خودش بكند، در ذهنش جرقه می‌زند كه اين بازی يک تبانی بوده است.

*از شروع سال 88 نتايج تيم‌های ايران در مسابقات مختلف نااميد كننده بوده. شما به لحاظ فنی وضعيت را چطور می‌بينيد؟

بحث فنی در اين شرايط بی‌معنی است. من نمی‌توانم بحث فنی داشته باشم اما اخباری كه از ايران می‌شنوم تاسف بار است و با اين اوضاع آينده‌ای را برای فوتبال ايران نمی‌بينم.

*ما كه اميدواريم شرايط تغيير كند.

آخر چطور اميدواريد. وقتی فوتبال ما فقط شده ادعای تبانی، بی‌ادبی و درگيری چطوری می‌شود كه اميدوار بود، شما وضعيت ورزشگاه‌ها را ببينيد. وقتی يک تماشاگر به خودش اجازه می‌دهد كه به راحتی به یک بازيكن و مربی فحاشی كند و ناسزا بگويد و هيچ اتفاقی هم نمی‌افتد، بايد به حال اين فوتبال تاسف خورد. باشگاه‌های ما پسوند فرهنگی دارند اما هيچ كاری انجام نمی‌شود. ما فقط داريم شعار می‌دهيم. روزنامه‌های ما از تبانی حرف می‌زنند، بازيكنان و مربيان ما بد اخلاقی می‌كنند، تماشاگران فحاشی می‌كنند. اين‌ها واقعا ناراحت كننده است. هيچ كس هم به فكر نيست و همه تنها شعار می‌دهند. تبانی بحث بسيار زشتی است اما زشتی‌اش را در فوتبال ايران در دست داده و بدون اين كه چيزی ثابت شود همه از تبانی حرف می‌زنند. هر تيمی نمی‌تواند نتيجه بگيرد به جای پرداختن به مسائل فنی، مطالب ديگری را مطرح می‌كنند.

*اين تقريبا عادت شده كه در هفته‌های پايانی مسائلی از اين دست مطرح می‌شود.

من يک سوال دارم. مگر فقط ما هفته آخر داريم. مگر در ليگ‌های اروپايی بازی‌ها حساس نيست. پس چه می‌شود كه آنجا چنين مباحثی مطرح نمی شود ولی ما در ايران چنين حرف‌هايی می‌زنيم. به هر حال بحث تبانی در همه جای دنيا از جمله آلمان كه منظم‌ترين ليگ دنيا است اتفاق می‌افتد. من خودم چند سال پيش در يک بازی كه مشكوک به تبانی بود حضور داشتم. هرچند كه بعدها و پس از انجام تحقيقات فراوان مشخص شد كه داور آن بازی مشكوک سوت زده اما وقتی پس از پايان بازی در رختكن ما اعتراض كرديم و گفتيم كه داور مشكوک سوت زده، پس از آن مدير و مربی تيم فريادی بر سرما كشيدند و گفتند كه شما بازی بدتان را با داوری توجيه نكنيد. در فوتبال اروپا چنين اتفاقاتی می‌افتد اما در فوتبال ما به راحتی و قبل از اينكه اصلا بازی شروع شود ما از تبانی صحبت می‌كنيم. طرح چنين مسائلی غير از اينكه ذهن جامعه ورزش ما را درگير می‌كند و آرامش را برهم می‌زند چيزی ندارد. ديروز تيم باشگاهی‌مان در اين فضا از يک تيم قطری پنج گل خورد و فردا هم حتما نوبت تيم ملی است. متاسفانه با تمام احترامی كه برای رسانه‌ها قائل هستم اما برخی از آنها هم به اين فضا دامن می‌زنند.

* اما اگر چنين مسائلی توسط مربيان مطرح نشود، رسانه‌ها هم به آن نمی‌پردازند؟

بايد قبول كرد كه بعضی مطالب ارزش نوشتن ندارند. اگر مطالبی اين چنينی نشر نشود، طبيعی است كه مسائلی ديگر پشت آن مطرح نمی‌شود اما در اين دو هفته فوتبال ما تعطيل شده و برخی از روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها به مسائلی نظير تبانی و توهين و دعوا می‌پردازند.

* يعنی مقصر اصلی رسانه‌ها هستند.

من اين را نمی‌گويم. همه اين وسط مقصر هستند اما رسانه‌ها بايد چنين مسائلی را كنترل كنند. بايد فرهنگ سازی كنند. بعضی مطالب قابل نوشتن نيست. الان ما بايد تمام فكر و ذكرمان سه بازی مهم پيش رو باشد اما متاسفانه شما می‌گوييد مايلی‌كهن استعفا داده و حالا دوباره بايد از اول هر چيز را بسازيم.

*در اين شرايط چه كار می‌توان كرد؟

من يک بازيكن هستم و مسووليتی ندارم كه بخواهم بگويم چه كار كنيم اما بايد مطبوعات، جامعه فوتبال و مسوولان دست به دست هم بدهند. با جوی كه وجود دارد فوتبال ايران نابود می‌شود. بايد طرح مباحثی همچون تبانی، توهين و بی‌ادبی از فوتبال ايران جمع شود. فوتباليست و مربی در يک فضای آرام می‌تواند كار كند. نمی‌توانيم به دنبال مسائل حاشيه‌ای باشيم و بعد توقع داشته باشيم كه موفق شويم. بايد از يک جايی شروع كنيم. مسوولان بايد شرايطی را به وجود بياورند كه از اين فضا خارج شويم. من واقعا نمی‌فهم كه چطور می‌شود يک تماشاگر كه زحمتی برای فوتبال نكشيده به يک بازيكن كه سال‌ها جوانی‌اش را برای فوتبال گذاشته، بی‌احترامی كند و به خانواده او فحش ناموسی بدهد. آن تماشاگر خودش را جای آن بازيكن بگذارد آيا می‌تواند لحظه‌ای جای او باشد. كسی كه به ورزشگاه می‌آيد بايد جنبه برد و باخت داشته باشد. در همه جای دنيا تماشاگران حق دارند اعتراض كنند اما حق ندارند كه به بازيكنان فحاشی كنند. بازيكنی كه وارد زمين می‌شود، می‌خواهد كه تيمش برنده باشد و تلاشش را هم می‌كند. يک بار نتيجه دلخواه به دست می‌آيد، يک بار هم تيم می‌بازد اما دليل نمی‌شود كه بخواهيم توهين كنيم.

*اشاره شما به اتفاقی است كه بعد از بازی ايران و عربستان افتاد؟

آن يک نمونه‌اش است. در آن بازی همه بازيكنان تلاش‌شان را كردند اما بعد از بازی يک تماشاگر آمد و بد و بيراه گفت و هيچ كس هم كاری با آن نداشت. آمديم سه ملی پوش را محاكمه كرديم، اما با آن فردی كه فحش ناموسی داد، هيچ كس كاری نداشت. چطور يک تماشاگر می‌تواند در فاصله يک متری به بازيكن تيم ملی ناسزا بگويد. ما متاسفانه به دنبال علت نمی‌گرديم. خدا را شكر الان طوری شده كه همه يک دوربين دستشان است و از اتفاقات فيلم می‌گيرند و می‌شد به راحتی آن فرد را شناسايی كرد. حدود سی، چهل شاهد هم در آن صحنه بود اما هيچ كس نپرسيد كه اين آقا چه كسی بود. اين وظيفه مطبوعات است كه وقتی به كتک كاری يک ملی پوش می‌پردازند به علت درگيری هم بپردازند. علت درگيری آن آقا بود. كسی كه به خودش اجازه داد به ملی‌پوش كه تمام تلاش‌اش را كرده توهين كند.

*ظاهرا دل پری از اين اتفاقات داريد؟

واقعا ناراحت كننده است. من در روزنامه‌ها می‌خوانم كه فلان داور پس از قضاوت يک بازی گفت وگويی را انجام داده و گفته خانواده‌اش تهديد شده‌اند. واقعا من نمی‌دانم كه در فوتبال ايران چه خبر است.

*با اين شرايط چه قدر بايد اميدوار بود؟

ببينيد، فوتبال عربستان در يک برهه‌ای به مشكل برخورد وتنها چهار امتياز كسب كرد. آنها حرف نزدند وعمل كردند و آمدند ما رادر تهران شكست دادند اما ما چه كار كرديم. به جايی كه الان تمام نيروی مان را برای پيروزی برابر كره شمالی جمع كنيم، داريم عكس آن عمل می‌كنيم و كار به جايی رسيده كه تيم ملی باز بدون سرمربی شده است.