کارگردان «بانی و کلاید» درگذشت
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: «بانی و کلاید» فیلمی نبود که «آرتور پن» قصد ساختنش را داشته باشد، ولی وقتی سرانجام کارگردانی آن را پذیرفت، اطمینان حاصل کرد که خشونتی را که زوج قانون‌شکن دهه 1930 فیلم از خود نشان می‌دادند (که در نتیجه آن تیری شلیک می‌شود و قهرمان فیلم کشته می شود)، در فیلم عیان و آشکار باشد و به طور پنهانی نشان داده نشود.
به گزارش آسوشییتدپرس – آرتور پن در مصاحبه‌ای گفته بود: "من با خودم گفتم که اگر قرار باشد خشونت را نشان بدهیم، باید آن را صراحتا نشان بدهیم، و نشان بدهیم وقتی که کسی تیر می خورد چه اتفاقاتی به دنبالش رخ می دهد."
او می گفت که سبک فیلمسازی اش فقط زمانه حاکم را باز تاب می داده است: "پوشش تلوزیونی جنگ ویتنام خیلی خونین تر از آن چیزی بود که ما در فیلم نشان می دادیم."
آرتور پن یک روز پس از تولد 88 سالگی اش درگذشت و فیلم هایی را از خود به جا گذاشت – «بانی و کلاید» و «مرد بزرگ کوچولو» از جمله برجسته ترین های شان هستند؛ که تاریخ و سینمای آمریکا را سر و شکلی دوباره داد و اسطوره ها را در هم شکست و نماد علاقه یک نسل به غریبه ها بود.
«مولی پن»، دختر آرتور پن گفت: که پدرش به دلیل نارسایی قلبی درگذشت.
پن در ابتدا فعالیتش در تئاتر برادوی با به صحنه بردن نمایش هایی که جوایز «تونی» را برایش به ارمغان آوردند، به شهرت رسید و پس از آن در دهه 1960 به عنوان کارگردان فیلم نامش بر سر زبان ها افتاد.
فیلم های او در این دهه با الهام از آشوب های سیاسی و اجتماعی همان دوران ساخته می‌شد.
فیلم «بانی و کلاید» با آمیزه طنز و آشوب، علاقه مندان سینما را ترغیب می‌کرد تا با سارقان چپاولگر همذات پنداری کنند، در حالی که «مرد بزرگ کوچولو» فتح غرب را با حضور سرخپوستان به عنوان آدم‌های خوب، روایت می‌کرد.
آرتور پن: "جامعه‌ای اگر عاقل و خردمند باشد برای آن که بفهمد کجای کارش عیب و ایراد دارد، به آدم‌هایی که در آن جامعه هیچ‌گونه حس تعلقی ندارند، توجه نشان می‌دهد."
به گزارش آسوشییتدپرس – آرتور پن در مصاحبه‌ای گفته بود: "من با خودم گفتم که اگر قرار باشد خشونت را نشان بدهیم، باید آن را صراحتا نشان بدهیم، و نشان بدهیم وقتی که کسی تیر می خورد چه اتفاقاتی به دنبالش رخ می دهد."
او می گفت که سبک فیلمسازی اش فقط زمانه حاکم را باز تاب می داده است: "پوشش تلوزیونی جنگ ویتنام خیلی خونین تر از آن چیزی بود که ما در فیلم نشان می دادیم."
آرتور پن یک روز پس از تولد 88 سالگی اش درگذشت و فیلم هایی را از خود به جا گذاشت – «بانی و کلاید» و «مرد بزرگ کوچولو» از جمله برجسته ترین های شان هستند؛ که تاریخ و سینمای آمریکا را سر و شکلی دوباره داد و اسطوره ها را در هم شکست و نماد علاقه یک نسل به غریبه ها بود.
«مولی پن»، دختر آرتور پن گفت: که پدرش به دلیل نارسایی قلبی درگذشت.
پن در ابتدا فعالیتش در تئاتر برادوی با به صحنه بردن نمایش هایی که جوایز «تونی» را برایش به ارمغان آوردند، به شهرت رسید و پس از آن در دهه 1960 به عنوان کارگردان فیلم نامش بر سر زبان ها افتاد.
فیلم های او در این دهه با الهام از آشوب های سیاسی و اجتماعی همان دوران ساخته می‌شد.
فیلم «بانی و کلاید» با آمیزه طنز و آشوب، علاقه مندان سینما را ترغیب می‌کرد تا با سارقان چپاولگر همذات پنداری کنند، در حالی که «مرد بزرگ کوچولو» فتح غرب را با حضور سرخپوستان به عنوان آدم‌های خوب، روایت می‌کرد.
آرتور پن: "جامعه‌ای اگر عاقل و خردمند باشد برای آن که بفهمد کجای کارش عیب و ایراد دارد، به آدم‌هایی که در آن جامعه هیچ‌گونه حس تعلقی ندارند، توجه نشان می‌دهد."
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید