دلیل تورم‌ها همچنان بر گردن کارگران مظلوم
امروز برای نوشتن گزارشی در خصوص روز کارگر دست به قلم شدم تا اینکه به این خبر بر خوردم:
پورابراهیمی: تورم اخیر به دلیل افزایش حقوق کارگران است
رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس: با شرایط تورمی امروز، افزایش ۵۷ درصدی حقوق کارگران نیازی از آن‌ها را برطرف نمی‌کند.
پیش بینی ما این است که واحد‌های کوچک و متوسط حداقل ۲۵ درصد تعدیل نیرو خواهند داشت؛ این امر به افزایش بیکاری دامن خواهد زد.
تورمی که طی ۲-۳ هفته اخیر شاهد آن هستیم به دلیل عدم تصمیم صحیح و غیرکارشناسی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در تعیین نرخ پایه دستمزد است.
بهترین ظرفیت برای افزایش قدرت خرید، جلوگیری از افزایش تورم است.
پیش‌بینی ما این است که آقای رئیس جمهور نسبت به این موضوع تصمیم‌گیری مجددی را در دستور کار قرار بدهند.
احتمال دارد تعدیلاتی در طول هفته آینده مثل بازنگری در نرخ افزایش حقوق اعمال شود.
با یک حساب سرانگشتی یعنی آنچه مردم در این روز‌ها تحمل می‌کنند تقصیر کارگران است که با این وضعیت اجاره بها و هزینه‌های سنگین زندگی و شرایط ناهمگون پوشش بیمه‌ای و حقوق و... باید بار این مباحث را نیز به دوش بکشند.
پس از مطالعه این خبر برویم سر گزارشمان.
روز جهانی کارگر برابر با اولین روز از ماه می‌هر سال در تقویم میلادی و برابر یازدهم و یا دوازدهم اردیبهشت تقویم هجری شمسی است.
مناسبت اول می‌به عنوان روز کارگر به این لحاظ بوده که در روز یکم ماه می‌سال ۱۸۸۶ کارگران آمریکایی به دنبال عملی نشدن بهبود و تعدیل شرایط کار و عدم کاهش ساعت کاری به ۸ ساعت در روز، در خیابان‌ها تجمع کردند تا اعتراضات خود را به گوش مسئولین برسانند به دنبال این اعتراضات و پس از چهار روز اعتصاب کارگران بود که نیروهای پلیس با معترضین درگیر و تعداد زیادی از کارگران آمریکایی کشته شدند و به همین مناسبت هر ساله مردم کشور‌های مختلف مراسم یاد بودی برای کارگران کشته شده برگزار کردند و این امر منجر شد اول ماه می‌روز جهانی کار و کارگر به عنوان نماد مبارزه برای حقوق کارگران تبدیل شود.
هدف از این نامگذاری در واقع حمایت از حقوق قشر کارگر و تجلیل از زحمات و تلاش‌های کارگرانی است که فعالیت‌های آنان نقش موثری در تسریع روند سازندگی و توسعه جوامع دارد.
کارگران در همه جوامع اعم از جوامع توسعه یافته و در حال توسعه باید از جایگاه ویژه‌ای برخوردار باشند چرا که می‌توان آن‌ها را بازوان قدرتمند و عامل اصلی حرکت هر جامعه به سوی رشد و پیشرفت دانست و اگر توانمندی کارگران با قدرت فکر و اندیشه به کار گرفته شود نه تنها روند پیشرفت و توسعه دو چندان می‌شود بلکه شاهد جامعه‌ای فعال، پویا و نشاط هستیم.
بزرگداشت این روز در تقویم کشور ما هم که به طور معمول یازدهم و دوازدهم اردیبهشت است همانند دیگر کشور‌ها برگزار می‌شود و طبق قانون این روز برای کارگران تعطیل رسمی به حساب می‌آید و کارگران می‌توانند با دریافت حقوق از تعطیلات این روز استفاده کنند و یا با حضور در محل کار حقوق اضافه کار این روز را دریافت کنند، اما تجلیل از کارگاران نباید به یک روز خاص محدود شود و بیش از همه اقشار باید به فکر حقوق این قشر زحمت کش بود.
حال استان قم به عنوان یکی از شهر‌های کارگر خیز کشور است که در آن هفت شهرک صنعتی مهم وجود دارد که می‌توان به شهرک شکوهیه، الغدیر، چاپ و نشر و سلفچگان، محمودآباد، ثامن الائمه (ع) و قنوات و چهار ناحیه صنعتی مهم از جمله صنعتی خورآباد، دستجرد، سیرو و طغرود اشاره کرد و با این تعداد شهرک‌های صنعتی چیزی حدود ۲.۸ درصد صنایع کل کشور را به خود اختصاص داده است.
البته که موقعیت جغرافیایی و شاهراه مواصلاتی استان قم و دسترسی سهل به مسیر‌های ارتباطی زمینی، هوایی و راه آهن در کنار ظرفیت‌های شهرک‌های صنعتی در جذب کارگران موثر بوده، اما رشد صنعت ساختمان هم در این سال‌ها در تبدیل استان قم به شهری که با ۹ درصد بیکاری یکی از شهر‌های کارگر خیز کشور است بی تأثیر نبوده کارگرانی که بسیاری از آن‌ها غیر بومی و از اتباع هستند و با هدف تامین هزینه‌های زندگی خانواده شان سختی‌ها را به جان می‌خرند.
حال باید دید وضعیت کارگران که در این شرایط حساس اقتصادی بیش از همه زمان‌ها به تلاش آن‌ها در به حرکت در آوردن چرخ تولید و اقتصاد نیازمندیم چگونه است، کارگرانی که به عنوان سربازان جبهه اقتصاد باید بیش از همه زمان‌ها به صدای آن‌ها گوش کرد و روز کارگر هم بهترین زمانی است که باید با گوش کردن به صدای این قشر بزرگ جامعه وضعیت شغلی و مشکلات آن‌ها را بررسی کرد.
اگر چه هر ساله با بهانه‌هایی همچون افزایش قیمت نهایی محصولات تولیدی، نداشتن صرفه اقتصادی برای کار فرمایان، افزایش بیکاری و تعدیل نیرو افزایش چندانی در حقوق کارگران اتفاق نمی‌افتد، اما باید به یاد داشته باشیم که با توجه به افزایش تورم حقوق کارگران کفاف مایحتاج زندگی آن‌ها را نمی‌دهد و اگر چه که امسال افزایش حقوق کارگران رشد خوبی داشته، ولی با وجود این تورم روز افزون هنوز هم نمی‌توانند همه امکانات یک زندگی معمولی را داشته باشند.
در این بین هستند کار فرمایانی که با گرفتن قرارداد سفید امضا از کارگران این امکان را به خود می‌دهند که علاوه بر بیمه نکردن آن‌ها هر زمان که خواستند آنان را اخراج کنند و با توجه به فراوانی نیروی کار و هم‌خوانی نداشتن بین عرضه و تقاضای نیروی کار و عدم ثبات شغلی بسیاری از کارگران به دلیل تأمین حداقل نیاز‌های معیشتی خود و پیدا کردن شغل به دریافت حداقل حقوق بدون بیمه و مزایا نیز از کارفرمایان راضی هستند.
به همین منظور؛ روز جهانی کار و کارگر بهانه‌ای شد که با هدف شناخت مشکلات کارگران در استان قم به گفتگو با فعال رسانه‌ای حوزه کارگری بپردازیم.
صادق چهره قانی فعال رسانه‌ای حوزه کارگری در قم در گفتگو با خبرنگار ایسنا با ذکر این مطلب که مشکلات کارگران در قم بسیار بغرنج است گفت: از جمله مشکلات جامعه کارگری در قم، بحث بیمه کارگران است که متاسفانه بسیاری از کارگران و نیروهای کار در قم بیمه ندارند.
چهره قانی افزود: یکی از مشکلات مهم جامعه کارگری در قم، آن است که برخی از کار فرمایان حداقل حق بیمه را برای از سرباز کردن مساله بیمه کارگران خود پرداخت می‌کنند در حالی که حقوق شان بنابر تخصص و جایگاه شان بیشتر از حداقل بیمه است.
این فعال رسانه‌ای حوزه کارگری بیان کرد: از مشکلات مهم کارگران در قم می‌توان به حقوق ناچیز در قبال ساعت کاری بیش از ساعت کار قانونی است قطعا این ساعت‌های کاری مازاد مورد پسند هیچ کارگری نیست، ولی بنا به شرایط کار، مجبور هستند که این ساعات را سرکار باشند.
چهره قانی گفت: یکی از مسایل مهم جامعه کارگری در قم مساله ایمنی کارگاه‌های صنعتی است چنانچه در سال‌های اخیر شاهد بوده ایم حوادث مختلفی در فضای کارخانه‌ها و کارگاه‌ها در قم رخ می‌دهد که بسیاری از این حوادث به این دلیل است که ایمنی فضای کار رعایت نمی‌شود و کارگران درفضای نا ایمن فعالیت می‌کنند.
این فعال رسانه‌ای حوزه کارگری بیان کرد: از دیگر مشکلات کارگران در قم، مساله ایمنی کارگاه‌های ساختمانی است که متاسفانه برخی کار فرمایان به دلیل افزایش سرعت کار و کاهش هزینه فعالیت جدی در این زمینه ندارند.
پیش از عید گفته شد که افزایش حقوق کارگران قطعا باعث ایجاد تورم افسارگسیخته خواهد شد، ولی واقعا باید چه کرد؟ با تحت فشارگذاشتن کارفرما مشکلات حل می‌شود؟ قطعا خیر، زیرا کارفرما هم یا قیمت‌ها را افزایش می‌دهد تا در صورت عدم وجود مشکل، به کار ادامه دهد و یا کار را معلق می‌کند. همین دو نتیجه ساده به ما نشان می‌دهد که کار از این حرف‌ها گذشته است و باید فکری عاجل برای این دو راهی نا میمون اندیشید.
