در بند «د» تبصره ۲۰ لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ آمده است: سنوات خدمت مورد قبول برای بازنشستگی تمام مستخدمین مرد و زن دارای حداقل مدرک کارشناسی معتبر در مشاغل اختصاصی در تمام صندوقهای بازنشستگی اعم از لشگری و کشوری که در سال ۱۴۰۲ بازنشسته میشوند، در صورت اعلام نیاز دستگاه و رضایت مستخدم بدون رعایت شرط سنی به مدت دو سال افزایش مییابد.
آییننامههای اجرائی مورد نیاز این قانون در مواردی که مدت خاصی پیشبینی نشده است، حداکثر ظرف سه ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون تهیه میشود و به تصویب هیأت وزیران میرسد.
اجرای احکام مندرج در این قانون در خصوص احکام یکساله مربوط به سال ۱۴۰۲ بوده و سایر احکام دارای ماهیت دائمی تحت عنوان قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (۳) تا زمانی که توسط قوانین دیگر نسخ نشده، دارای اعتبار است. قانون برنامه پنجساله ششم توسعه تا زمان تصویب قانون برنامه هفتم توسعه و حد اکثر شش ماه پس از لازمالاجرا شدن این قانون تمدید میشود.
موضوع از دو دیدگاه قابل تامل است ، اولا این کار باعث کاهش استخدام ها و ایجاد اشتغال میشود، دوما بار مالی بالای ناشی از پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان را صرفا دو سال به تاخیر می اندازد.
خوشبحال پیر مردان شرکت ما که تمام سرمایه شرکت را برای پاداش آخر خدمت باید برای آنها جارو کرد و داد
... قانونگذاری که برگشت به کاربازنشستگان را به درستی ممنوع میکند وبعدبا هزار ماده وتبصره اصل قانون رابی اثر میکند-بیکاران واقعی بایدشرمنده خانواده باشند ازاون طرف تمام بازنشسته ها به کار اصلی خود مشغولند ... قانون گذار بی لیاقت