چندین سال است که پژمان جمشیدی تبدیل به پرفروشترین بازیگر سینمای ایران شده و مخاطب دیدنش روی پرده سینما را دوست داشته است. او در چند نمایش هم بازی کرده که جزو نمایشهای پرمخاطب بودهاند و البته که حضور او دلیل اصلی این استقبال بوده است. جمشیدی را حتی میتوان در تبلیغات ویدئویی و روی بنرهای شهری هم دید. با این تفاصیل او از ابتدای امسال ۴ فیلم روی پرده داشته و چند فیلم دیگر را هم در نوبت اکران دارد. در اکران نوروزی از او دو فیلم «دایناسور» و «کوکتل مولوتف» روی پرده رفت. دایناسور هفتمین همکاری مسعود اطیابی و پژمان جمشیدی پس از بخارست، دینامیت، سه گانه تگزاس و هتل با اطیابی است. امیر جعفری، حامد وکیلی، نگار فروزنده، سها نیاستی، یوسف تیموری، رضا ناجی و سوسن پرور با همان سبک و فرمول کمدیهای پیشین سازندهاش داستان مرد معتادی به نام رضا دایناسور است که برای فرار از اخراج مجبور است ارائه گواهی عدم اعتیاد ارائه دهد. او با روشهای گوناگون تلاش میکند تا آثار مواد را از بدنش پاک کند، اما در روز آزمایش اتفاقاتی میافتد که زندگی همه را به هم میریزد. فیلم دیگری که در اکران نوروز با بازی جمشیدی نمایش داده شد، کوکتل مولوتف ساخته حسین امیری دوماری بود که در آن در کنار مهدی هاشمی و احمد مهران فر قرار داشت و باری اولین بار در نقشی ظاهر شد که از خودش مسنتر بود. فیلم داستان روایت میکرد که عاشق ژیلاست و دوست دارد بچههای زیادی بیاورد و عاشق خانواده است، اما پدر ژیلا محجوب، (پژمان جمشیدی) با ازدواج این دو نفر مخالف است، چون فکر میکند پیروز کارهای خلاف و حرام انجام میدهد و با رژیم شاهنشاهی مخالف است پیروز از شدت بی پولی مسابقه بخت آزمایی شرکت میکند و برنده میشود، ولی ماجرای دیگری رقم میخورد. به جز این دو اردیبشهت ماه فیلم دیگری از پژمان جمشیدی اکران شد. «خانه ارواح» با کارگردانی کیارش اسدیزاده البته سالها پیش ساخته شده بود، اما اکران نشده بود. اسم فیلم هم اصلا «مجوز خروج» بود، اما پس از مدتی و در جریان اصلاحات مورد نظر سازمان سینمایی، عنوان آن به خانه ارواح تغییر کرد. این اثر در مدت ۵ سال توقیف ماند تا سرانجام با انجام اصلاحات و دریافت پروانه نمایش، اردیبهشت ماه وارد چرخه اکران شد. پس از چند سال توقیف، سرانجام در اردیبهشت ۱۴۰۴ به اکران عمومیدرآمد. این فیلم با فضایی مرموز و داستانی در دل دهه ۳۰ شمسی، تلاش میکند روایتی متفاوت از رازهای پنهان در یک خانه قدیمیو خانوادگی ارائه دهد.
به تازگی هم فیلم «جزایر قناری» اکران خواهد شد که پژمان جمشیدی در آن نقش یک مافیای مواد مخدر را دارد. فیلم ساخته عادل معصومیان است و از ۳۱ تیرماه روی پرده میرود.
اضافه بر این چهار فیلم او چند فیلم دیگر را هم در انتظار اکران دارد. از جمله کمدی «آنتیک» به کارگردانی هادی نائیجی و تهیهکنندگی محمود بابایی که در جشنواره سال گذشته نمایش داده شد و همینطور «شیشلیک» که سال ۱۳۹۹ ساخته شده است و تا حالا اکران نشده است. فیلم با متنی از امیرمهدی ژوله اولین ساخته کمدی محمدحسین مهدویان است و پژمان جمشیدی در کنار رضا عطاران در آن حضور دارد.
آیا تماشاگر همچنان پژمان جمشیدی را دوست دارد؟
با وجود این چهار فیلم و فیلمهای در پیش رو این سئوال مطرح میشود که آیا پژمان جمشیدی همچنان مثل قبل مورد علاقه تماشاگر است؟ تنها راه برای رسیدن به پاسخی تقریبی برای این سئوال نگاهی به آمار فروش فیلمهای اوست. فیلم «هتل» که از مهر ۱۴۰۲ تا تیرماه ۱۴۰۳ روی اکران بود، در چهار روز اول نمایش، حدود پنج میلیارد تومان فروش داشت و به صدر جدول فروش هفتگی رسید. در ماه اول اکران هم توانست بیش از ۸۰ میلیارد تومان بفروشد و در پایان اکرانش به رقم عجیب و غریب ۲۷۷ میلیارد تومان رسید. سومین قسمت از سه گانه «تگزاس» به کارگردانی مسعود اطیابی هم که از خرداد تا آبان ۱۴۰۳ روی پرده بود، ۲۴۹ میلیارد تومان فروش داشت. «صبحانه با زرافهها» هم فیلم دیگری از پژمان جمشیدی بود که از آبان ۱۴۰۳ تا اردیبهشت امسال اکرانش ادامه داشت. فیلم ساخته سروش صحت بود و با بازی پژمان جمشیدی، بهرام رادان، بیژن بنفشه خواه وهادی حجازیفر توانست ۱۲۱ میلیارد تومان فروش داشته باشد که رقم بسیار کمتری از فیلمهای قبلی جمشیدی بود. دایناسور هم که از اسفند سال گذشته تا ۲۵ تیرماه امسال روی پرده بود، ۱۵۱ میلیارد تومان فروش داشت که البته بسیار کمتر از رقمی است که با توجه به فروش فیلمهای پیشین اطیابی به خصوص هتل انتظار میرفت. کوکتل مولوتوف هم که در اکران نورزوی نمایش داده شد، فقط ۶۲ میلیارد تومان فروخت. خانه ارواح هم از روز ۱۷ اردیبهشت اکران شد و تا امروز و با گذشت سه ماه از اکران کمی بیشتر از ۲۷ میلیارد تومان بلیت فروخته است که حتی در مقایسه با «بی بدن» فیلم غیرکمدی مرتضی علیزاده که پژمان جمشیدی در آن نقش یک قاضی را داشت و ۴۶ میلیارد تومان در چهار ماه اکران فروش داشت، رقم کمتری است. این آمار شاید نشانگر این باشند که پژمان جمشیدی دیگر دلیل اصلی فروش یک فیلم نیست.