کمدی صددام ساخته پدرام پورامیری از دوم اردیبهشت ماه در سینماها اکران شد و همچنان روی پرده است. مرد عینکی ساخته کریم امینی، اما تنها یک ماه است که روی پرده است،، اما نسخه قاچاق هر دو فیلم در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود. در این بین وضعیت مرد عینکی به دلیل مدت کمی که روی اکران است، شکنندهتر به نظر میرسد. سازندگان این فیلم که همان گروه سازنده فسیل هستند، امید زیادی به تکرار موفقیت جادویی فسیل داشتند. اما حالا با وجود نسخه قاچاق این فیلم ممکن است فروش آن تحت تأثیر قرار بگیرد.
قاچاق فیلمهای اکران نشده یا توقیفی به هیچ وجه داستان جدیدی نیست. آخرین بار فیلمهای «برادران لیلا» ساخته سعید روستایی، «تفریق» به کارگردانی مانی حقیقی و «شب داخلی دیوار» ساخته وحید جلیلوند در تاریخهایی نزدیک به هم و در حالی که توقیف بودند، قاچاق شدند. پیش از آن هم نسخه قاچاق «سنتوری» داریوش مهرجویی در سال ۸۵ و در حالی که تلاشهای زیادی برای اکران آن در حال انجام شد، منتشر شد. هیچ گاه هم منبع قاچاق مشخص نشد. اما قاچاق این فیلمها چند فرق اساسی با ماجرایی که برای مرد عینکی و صددام اتفاق افتاده، دارد.
هیچکدام از این فیلمها در حالی که روی پرده بودند، قاچاق نشدند. از طرف دیگر نسخه قاچاق این فیلمها نسخهای با کیفیت بسیار خوب بود، در حالی که نسخه قاچاق صددام و مرد عینکی از روی پرده ضبط شده و مشخص است قاچاق کننده به نسخه اصلی فیلم دسترسی نداشته است. نکته بعدی این است که هیچگاه این اتفاق برای یک فیلم کمدی رخ نداده بود و تمام فیلمهایی که به شکل غیرقانونی منتشر شدند، فیلمهای اجتماعی بودند که برای اکران مشکل داشتند. به یاد بیاورید فیلم فسیل ۹ ماه روی پرده بود و در تمام این مدت طوری حفظ شد که هیچ نسخهای از آن به شکل غیرقانونی منتشر نشود. البته فیلم مارمولک از این قاعده استثناست. مارمولک کمال تبریزی دوم اردیبهشت سال ۱۳۸۳ به نمایش درآمد. اما با تمام تلاشهایی که برای ادامه اکران این فیلم پرسروصدا انجام شد، تنها تا ۱۷ اردیبهشت توانست روی پرده بماند و مخالفتها باعث شد سرانجام پایین کشیده شود. مدتی بعد از آن هم نسخه پردهای این فیلم با کیفیت پایین در ایران و خارج از ایران دست به دست شد.
به هر حال تمام اینها نمایانگر این است که علاوه بر مواردی که سرمنشأ قاچاق فیلم مشخص نیست، سینمای ایران از نبود نظارت بر حقوق مادی و معنوی دست اندرکارانش ضربه میخورد.