لیلا حاتمی در نشست خبری فیلم «زمانی در ابدیت» در ارتباط تلفنی گفت: ممکن است فوکوسی که من در بازیگری داشتم با فوکوس فیلم فرق کند، اما تمرکز من روی حالت مادر نسبت به فرزندش بود. این احساس شاید نوعی خیانت به بچه باشد، وقتی که حواس مادر جای دیگری است؛ در واقع حواسش به رابطه با پدر این بچه بود. این نکته برای من در فیلم جالب بود.
این بازیگر در نشست خبری فیلم در جشنواره جهانی فیلم فجر افزود: «زمانی در ابدیت» فیلم خاصی بود؛ نوعی تجربه که پیش از این با آن مواجه نشده بودم. از این نظر که همانقدر که غیرطبیعی بود، در یک بستر طبیعی رخ میداد و پیدا کردن این لحن سخت بود و برای من چالش ایجاد میکرد.
حاتمی تاکید کرد: من نگران اجرا نبودم، چون آن چیزی که قرار بود در اجرا اضافه شود به من کمک میکرد و شرایط را بهتر میکرد. اما خودِ تجسم اینکه محصول نهایی فیلم چطور خواهد شد سخت بود. معمولاً فیلمهای اینچنینی در فضایی غیرطبیعی رخ میدهند، اما این فیلم بستر کاملاً روزمره داشت و از این نظر برای من ریسکی بود که در آن موقعیت قرار بگیرم؛ تجربهای که قبلاً نداشتم.