کشف دی‌ان‌ای پنهان در دهان/ ارتباط احتمالی با بیماری لثه و سرطان
این عناصر ژنتیکی غول‌پیکر که تا پیش از این از دید محققان پنهان مانده بودند، ممکن است در تعیین سلامت انسان، تأثیر بر بیماری‌ها و ارائه بینش جدیدی به تحقیقات میکروبیوم نقش کلیدی داشته باشند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که «ایناکلز» در حدود ۷۴ درصد از جمعیت جهان وجود دارد.
«ایناکلز» چیست و چرا پنهان مانده بود؟
«ایناکلز» قطعاتی از دی‌ان‌ای هستند که در سلول‌های باکتریایی و خارج از دی‌ان‌ای اصلی آن‌ها وجود دارند. این عناصر به دلیل محدودیت‌های تکنولوژیکی و روش‌های معمول توالی‌یابی، که داده‌های ژنتیکی را تکه‌تکه می‌کنند، تاکنون کشف نشده بودند. اما محققان ژاپنی با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته و روشی نوآورانه برای حذف دی‌ان‌ای انسانی از نمونه‌های بزاق، توانستند برای اولین بار ژنوم کامل «ایناکلز» را بازسازی کنند. این کشف نشان داد که «ایناکلز» توسط باکتری استرپتوکوک سالیواریوس میزبانی می‌شود.
ویژگی‌های «ایناکلز» و تأثیرات احتمالی آن
اندازه متوسط «ایناکلز» حدود ۳۵۰ هزار جفت باز است که آن را به یکی از بزرگترین عناصر ژنتیکی خارج از کروموزوم در میکروبیوم انسانی تبدیل می‌کند. این ابعاد بزرگ به آن‌ها ژن‌های متعددی برای عملکرد‌های مختلف می‌دهد، از جمله مقاومت در برابر استرس‌های محیطی، ترمیم آسیب‌های دی‌ان‌ای و سازگاری با محیط دائماً در حال تغییر دهان.
این ویژگی‌ها به باکتری‌های حاوی «ایناکلز» کمک می‌کند تا به بقای خود ادامه دهند. محققان تخمین می‌زنند که از هر چهار نفر در جهان، سه نفر ممکن است حامل این عناصر ژنتیکی باشند.
پیامدهای کشف و تحقیقات آینده
این کشف یک مرز جدید در تحقیقات میکروبیوم می‌گشاید و به دانشمندان کمک می‌کند تا درک بهتری از نحوه استقرار و بقای باکتری‌های دهانی در بدن انسان پیدا کنند. پژوهش‌های آینده بر روی نقش «ایناکلز» در بیماری‌هایی مانند پوسیدگی دندان و بیماری‌های لثه تمرکز خواهند کرد. همچنین، سرنخ‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد «ایناکلز» می‌تواند به عنوان نشانگری برای بیماری‌های جدی مانند سرطان نیز عمل کند و راه را برای تشخیص زودهنگام هموار سازد.
