آثار مهران مدیری کلا حذف شد | پخش سریال ایرانی برای پانزدهمین بار
آی‌فیلم از همان زمانی که پخشش را در تلویزیون آغاز کرد سازوکارش به‌گونه‌ای ترسیم شد که تولیدات پرمخاطب در این شبکه دوباره پخش شود و مخاطبی که دوست دارد آثار پرمخاطب را دوباره ببیند، به سراغ این شبکه می‌رفت. آی‌فیلم بر همین مبنا همیشه از ۱۰ شبکه پرمخاطب بوده و در پنج سال اخیر پای ثابت پنج شبکه‌های پرمخاطب است و در چند آمار اعلام‌شده اخیر آی‌فیلم یا در صدر پرمخاطب‌ها قرار گرفته یا در رده دوم و سوم جا خوش کرده است.
اینکه دلیل جهش آی‌فیلم در چندسال اخیر چه بوده، مسئله این گزارش نیست و مسئله ما بررسی بیش از ۳۰۰ سریال است که از فروردین ۹۹ تا ۲۰ مهر ۱۴۰۴ در تلویزیون پخش شده‌اند.
در پنج سال و چند ماه اخیر ۱۰۵ سریال از آی‌فیلم ۲ مرتبه یا بیشتر پخش شده که نشان می‌دهد برخی تولیدات برای مسئولان و مخاطبان این شبکه ضریب بیشتری دارد و محتوا و مدل روایی آثار مخاطب را بیشتر جذب کرده. آثار قصه‌گویی که بیش از یک فصل اکران و پخش شده و دنبال‌دار بوده، بخش قابل‌توجهی از این دست آثار را تشکیل می‌دهند.
حدود ۳۰ اثر از این ۱۰۵ سریال دنباله هستند. تقریباً ۹۰ درصدشان ربطی به تولیدات قرن جدید ندارند، هرچند از سال ۱۴۰۱ تاکنون همچنان تولیدات دنباله‌دار ادامه داشته‌اند. تکرار شدن پخش برخی آثار در سال ۹۹ و دوره جدید مدیریت سازمان، نشان می‌دهد برخلاف تغییرات عمده‌ای که در عمده شبکه‌های تلویزیون با تغییر مدیریت دچار شده، شبکه آی‌فیلم به دلیل متکی بودنش به آرشیو چندان تفاوتی چه در میزان مخاطب و چه در میزان تولیدات پخش نداشته است. هرچند اگر کمی بازتر و گسترده‌تر نگاه کنیم برخی نام‌ها و کارگردان‌ها به‌مرور زمان از شبکه آی‌فیلم کنار گذاشته شده‌اند.
به‌عنوان‌مثال سریال‌های مهران مدیری از دایره پخش آی‌فیلم خارج شده یا اینکه مدل پخش سریال‌های دنباله‌دار، از تغییرات آی‌فیلم در سال‌های اخیر است. با تمام این اعداد و ارقام هنوز چند سؤال جدی هنگام اعلام شبکه آی‌فیلم بین دو شبکه پرمخاطب سیما سؤالات جدی‌ای را ایجاد می‌کند و به‌جای آنکه مایه خوشحالی باشد، از نگاه برخی کارشناسان ضعف سازمان تلقی می‌شود که صداوسیما به‌جای آنکه تولیدات فعلی‌اش پرمخاطب شود و شبکه‌هایی، چون ۲ و ۱ سریال‌هایی با میزان بازدید بالای ۱۰ هزار (در تلوبیون) پخش کنند، آی‌فیلم با تولیدات ۱۰ و ۱۵ سال قبل پرمخاطب می‌شود. شاید این پاسخ در میان بیاید که تولیداتی، چون مختارنامه در حال ساخت است و سریال‌هایی، چون موسی و سلمان در حال ساخته‌شدن هستند؛ اما سؤال جدی اینکه آیا تولیداتی، چون ستایش و فاصله‌ها و دوپینگ هم نمی‌شود دوباره ساخته شوند؟ آیا تولیدات چنین آثاری هم شدنی نیست؟
همچنان مخاطب در حال بالا و پایین کردن شبکه‌هاست و آخرین جایی که امکان دارد قدری از زمان خود را بگذارد برای تماشایش، آی‌فیلمی است که دنباله‌های پنج و ۱۰ ساله گذشته را پخش می‌کند؛ تولیداتی که تنها ۶ درصدشان مربوط به سال ۱۴۰۱ تاکنون است.
