امیر سعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد، در نامهای به دبیر کل سازمان ملل متحد، رئیس شورای امنیت و نماینده ویژه دبیر کل در امور کودکان و درگیریهای مسلحانه، پیرامون جنایات رژیم صهیونیستی علیه کشورمان تصریح کرد: هدف قرار دادن عامدانهی مناطق مسکونی، بیمارستانها، مراکز درمانی، آمبولانسها، غیرنظامیان، زیرساختهای انرژی، دانشمندان و تأسیسات هستهای صلحآمیز تحت پادمان آژانس بینالمللی انرژی اتمی، نقضی آشکار از حقوق بینالملل محسوب شده و مصداق جنایت جنگی، جنایت تجاوز و جنایت علیه بشریت است
متن این نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
متعاقب دستور دولت متبوعام و در ادامهی مکاتبات پیشین، از جمله نامهی مورخ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۵، بدینوسیله گزارش بهروزشدهای را که از سوی وزارت امور خارجهی جمهوری اسلامی ایران تهیه گردیده و مشتمل بر جزئیات تلفات و خسارات وارده ناشی از دوازده روز تجاوز نظامی گسترده و بیدلیل رژیم اسرائیل علیه حاکمیت و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران میباشد، به پیوست ارسال میگردد.
در ساعات اولیهی بامداد روز ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵، در حالیکه خانوادههای ایرانی در آرامش به سر میبردند، رژیم اسرائیل با اتکا به حمایتهای گستردهی نظامی، اطلاعاتی و سیاسی از سوی ایالات متحده و برخی کشورهای غربی، مبادرت به انجام حملات هماهنگ هوایی، موشکی و پهپادی علیه مناطق مسکونی، زیرساختهای غیرنظامی و تأسیسات هستهای صلحآمیز جمهوری اسلامی ایران نمود. این حملات کور و غیرقانونی، منجر به شهادت ۱۱۰۰ شهروند بیگناه از جمله ۱۳۲ زن و ۴۵ کودک، و مجروح شدن بیش از ۵۷۰۰ تن دیگر گردید.
این جنایات هولناک، نقضهایی فاحش از منشور ملل متحد، حقوق بینالملل، حقوق بینالملل بشردوستانه از جمله کنوانسیونهای ژنو و اسناد بینالمللی حقوق بشر نظیر اعلامیهی جهانی حقوق بشر و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی بهشمار میروند. تجاوز نظامی متعاقب ایالات متحده آمریکا در تاریخ ۲۲ ژوئن ۲۰۲۵، ابعاد این نقضها را تشدید نمود.
هدف قرار دادن عامدانهی مناطق مسکونی، بیمارستانها، مراکز درمانی، آمبولانسها، غیرنظامیان، زیرساختهای انرژی، دانشمندان و تأسیسات هستهای صلحآمیز تحت پادمان آژانس بینالمللی انرژی اتمی، نقضی آشکار از حقوق بینالملل محسوب شده و مصداق جنایت جنگی، جنایت تجاوز و جنایت علیه بشریت است.
گزارش پیوست، صرفاً گوشهای از رنج و آلام واردشده بر غیرنظامیان ایرانی، بهویژه زنان و کودکان، را منعکس میسازد و بر ضرورت فوری صیانت از حقوق بینالملل و پایان دادن به مصونیت عاملان چنین فجایعی تأکید مینماید.