شاید سعید روستایی پشت دوچرخه پریناز را گرفته باشد
پریناز ایزدیار این روز‌ها به دلیل اکران فیلم "زن و بچه" در کانون توجهات قرار گرفته. او پیش از این در فیلم "ملاقات خصوصی" به کارگردانی امید شمس بازی نسبتا خوبی را به نمایش گذاشته بود، فیلمی که تنها چند ماه پس از حوادث سال ۱۴۰۱ اکران شد، اما نتواست آنطور که باید توجه مخاطبان و منتقدان را جلب کند.
این تجربه شاید می‌توانست نقطه‌ی عطفی در کارنامه ایزدیار باشد، اما اکران آن در زمان حساسی قرار داشت و نتوانست فرصت‌های لازم برای دیده شدن را پیدا کند. بعد از آن، پریناز ایزدیار حضور پررنگی در سینما نداشت و به جز "صددام" فیلمی از او به گیشه نرسید. حالا و با اکران" زن و بچه"، به نظر می‌رسد که این بازیگر فرصتی دوباره برای درخشیدن یافته. یک فرصت طلایی برای پریناز تا قله را لمس کند.
سعید روستایی یکی از جلوداران سینمای اجتماعی طی یک دهه اخیر بوده. او با "ابد و یک روز" و "متری شیش و نیم" که اتفاقا با همکاری پریناز ایزدیار تولید شد، مخاطب آثار خود را پیدا کرد و با "برادران لیلا "سودای جهانی شدن داشت. پس به کن رفت و علی‌رغم ناکامی در کسب عناوین اصلی جشنواره، تا حدودی توانست سینمای خود را در سطحی جهانی عرضه کند.
ماجرای "زن و بچه" هم تقریبا همین شد. حتی روستایی بعد از اکران فیلمش در کن با انتقاد به رویکرد متولیان سینما در ایران گفت که فیلم قبلی خودش را هم روی پرده کن دیده بوده و از محدودیت‌ها سخن گفت. به هر حال خاصیت آثار روستایی همین است. سینمای اجتماعی از پس محدودیت‌ها و محرومیت‌های اجتماعی بیرون می‌آید.
به هر حال همکاری تازه روستایی و ایزدیار در "زن و بچه" فرصتی تازه برای هر دوست. آنها با "ابد و یک روز" و "متری شیش و نیم" اوج را تجربه کردند و البته "برادران لیلا" در این بین انگار کمی پایین‌تر ایستاده. حالا "زن و بچه" شاید ورق را دوباره برگرداند. طی روز‌های آینده همه چیز مشخص خواهد شد.
یکی از شاه‌نقش‌های پریناز ایزدیار که نقطه‌ی عطفی در کارنامه‌ی هنری و سینمایی این بازیگرِ در آن زمان ۲۹ ساله محسوب می‌شد. این درام ایرانی اولین فیلم کارگردانش سعید روستایی بود که با ساخته‌اش تمام نگاه‌ها را معطوف به خود کرد. ایزدیار با این فیلم فرصتی را که سال‌ها دنبالش بود را به دست آورد و با کاراکتری چندوجهی که باید غم‌وشادی و امیدو‌نامیدی را توامان نشان می‌داد خود را به اثبات رساند و مزدش را هم با سیمرغ بلورین گرفت.
پریناز ایزدیار در این فیلم با اتمسفر جاری در اثر همراه شده و بازی اش را با روح جاری در فیلم نامه هماهنگ کرده. در خدمت فیلم است و هر آنچه کارگردان می‌خواهد را اجرا می‌کند. باید بگوییم «هتریک» یک فیلم ساده و نسبتا ساکت است که ایزدیار هم بازی ساده و روانی در آن به‌نمایش می‌گذارد. زنی با احساس ناامنی مستمر که از درون و گذشته اش نشات گرفته و نتیجه‌اش را در عشقی که همواره با دلخوری و دلسردی همراه است نشان می‌دهد.
یکی از بهترین بازی‌های پریناز ایزدیار که مورد بی‌توجهی داوران جشنواره فجر قرار گرفت. این درام معمایی عاشقانه با در اختیار داشتن زوج ایزدیار محمدزاده که قبلا هم در «ابد و یک روز» با یکدیگر همکاری کرده بودند توانست نظر منتقدان و مخاطبان را به خود جلب کند و جایزه‌ی ویژه‌ی هیات داوران جشنواره فجر آن دوره را بگیرد. او احتمالا بهترین پریناز ایزدیار دوران حرفه‌اییش را در این‌کار به نمایش گذاشته است.
