آفتابنیوز : آفتاب: آیتالله سید حسین موسوی تبریزی در پاسخ به سوالی در مورد شیوه برخورد امام با بحرانها اظهار داشت: مواقع حساس را باید به دو قسمت تقسیم کرد در قسمت اول گاهی ممکن است که داخل نیروهای خودی مردم و نظام با دشمنی واحد مواجه شود مانند حملات عراق به ایران و یا انفجار حزب جمهوری اسلامی و نخست وزیری و ترور ائمه جمعه توسط منافقین. دسته دوم هم به وجود آمدن اختلاف در درون فرزندان و افراد خدمتگزار نظام است که به خصوص مدیریت امام در این دوره بسیار مهم است.
وی افزود: در حالت اول که با دشمن واحد داخلی یا خارجی مواجه میشدیم امام هرگز از خودشان ضعف و ترس نشان نمیدادند و با تمام اطلاعاتی که از دشمن داشتند و در عین کوچک نشمردن آن، طوری رفتار میکردند که رعب و وحشت در دل مردم نیفتد و بلکه بالعکس آرامش را ایجاد میکردند به طور مثال در حالی که نسل ما جنگی را به خود ندیده بود وقتی عراق با بمب باران فرودگاه جنگ را آغاز کرد نوعی وحشت نگرانی در همگان ایجاد شد اما امام به گونهای رفتار کرد که حتی نزدیکان ایشان که از جزییات حمله صدام اطلاع داشتند آرامش یافتند. زیرا ایشان فرموده بودند ”چیزی نشده است یک دوست سنگی را پرتاب کرده و رفته است و فرار کرده است“ لذا معتقدم پیروزی ایران در جنگ در همان روز اول بود زیرا آرامش جامعه حفظ شد و مدیریت صحیح اعمال شد وتا آخر جنگ امام هیچگاه احساس ضعف و خستگی نکردند بلکه به رزمندگان امید میدادند.
دبیر مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در ادامه گفت: رفتار امام در رابطه با مسائل داخلی هم اینگونه بود اگر از همه مسوولان آن زمان بپرسید همه خواهند گفت که هر مشکلی به وجود میآمد پس از چنددقیقه صحبت با امام آرامش و خاطره پیدا کرده و احساس میکردند که آن مشکل حل میشود و آرامش دادن به مدیران جامعه و لطف و احسان به آنها و توجه به نظرات و پیشنهادات آنها که توسط امام انجام میگرفت امیدبخش بود در عین حالی که ایشان درکارها نظارت کامل داشته است.
موسوی تبریزی تصریح کرد: در مواقعی که اختلاف طبیعی حتی میان طرفداران امام و انقلاب بوجود میآمد امام آنها را مدیریت میکردند و تا جایی که مفید بودند تشویق هم میکردند. لذا در آن زمان مجلس هم یک دست نبود و امام به آنها میفرمود ”چنین اختلافات اشکال ندارد بلکه لازم است اما تا جایی که باعث پیشرفت و سازندگی شود باید وجود داشته باشد.“
دادستان کل کشور در دوران امام با نقل بخشی از سخنان حضرت امام در جلد 21 صحیفه نور مبنی بر ضرورت وجود اختلاف سلیقهها و در عین حال حفظ دوستی صمیمیتها ادامه داد: ایشان اختلاف نظرات را در راستای پیشرفت کشور لازم میبیند زیرا جامعهای که انتقاد در آن نباشد سالم نیست و اگر اختلافات تبدیل به حذف شود باعث نابودی جامعه میشود همانگونه که قرآن کریم هم بر احتسام به حبل الهی تاکید کرده است و امام در عین اختلافات تلاش داشت جلوی حذف جریانات را بگیرند و روحانیون و دانشگاهیان و ... با همدیگر گفتوگو کرده و یکدیگر را تحمل کنند از سوی دیگر امام تاکید داشتندکه سخن جوانان گوش داده شود و به سوالات آنها در مورد دین پاسخ داده شود لذا اکنون باید به این مساله اهمیت دهیم تا به جوانان تهمت کفر و الحاد نزنیم.
وی با اشاره به اختلافات اوایل انقلاب مانند اختلافات شهید رجایی و بنی صدر، مجلس شورای نگهبان و... گفت: امام معتقد بودند در عین اینکه اختلافات نباید باعث حذف شود که بهترین یادگار ایشان در این مورد پاسخ ایشان به نامه آقای محمد علی انصاری بود که تصور میکنم آن نامه به اشاره دفتر امام نوشته بود. امام در پاسخ وی میفرماید که ”من میدانم همه جریانات دلسوز نظام و در مقابل دشمن هستند و میخواهند به نفع مردم کار کنند لذا بیان اشکالات از سوی هر طرف اشکالی ندارد.“
دبیر مجمع محققین و مدرسین حوزه قم ادامه داد: امام تا جایی که میتوانستند کمک میکردند تا هیچ گروهی حذف نشود به طور مثال در مجلس سوم که جوانان و نیروهای چپ وارد آن شدهاند عدهای از جریان راست که حذف شده بودند امام باز هم از حضور آنها از حاکمیت استفاده کرد و آیتالله یزدی را که تا بیش از آن در مجلس حضور داشت پس از آن انتخابات به شورای نگهبان فرستادند و یا اینکه در سال 67 ایشان در یک جا از ناطق نوری و در جای دیگر از آقای محتشمیپور تعریفو تمجید کرده و آنها را تایید میکند که این امر نشان میدهد امام میخواستند همه نیروهای دلسوز نظام با گرایشات مختلف حفظ شوند.
وی تاکید کرد: امروز هم به چنین روحیه نیاز وجود دارد تا همه علاقمندان امام و مدیرانی که میخواهند کشور را اداره کنند در صحنه حضور داشته باشند زیرا کشور را با تک صدایی نمیتوان اداره کرد.
موسوی تبریزی در پایان در پاسخ به اینکه مهمترین رکن مغفول ماندن اندیشه امام چیست گفت: ایشان میخواستند کشور را با همه دلسوزان اداره کنند اما اکنون با وجود نظارت استصوابی بسیاری از یاران ایشان حذف شدند و این روش تاکنون ادامه دارد تا جایی که عدهای میخواهند نزدیکترین یاران امام مانند آیت الله هاشمی رفسنجانی را از صحنه حذف کرده و خط امام را منزوی کنند.