مسجدجامعی: سیف‌الله داد معتقد به آزادی بود اما برای آزادی تبصره ایجاد نمی‌كرد

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: مراسم بزرگداشت سیف‌الله‌ داد پنجشنبه شب با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و هنر و دوستداران وی برگزار شد.

به گزارش پایگاه خبری فراکسیون خط امام(ره)مجلس، احمد مسجدجامعی در این مراسم طی سخنانی با اشاره به اینكه جای بسیاری از دوستان، همكاران و علاقه‌مندان سیف‌الله داد در این مراسم خالی است، گفت: داد آثار ارزشمندی را خلق كرد اما شخصیت وی بزرگ‌تر از آثار هنری وی بود. داد هنرمندی بود كه با همان نگاهی كه در فرهنگ ما نسبت به هنر وجود دارد با آن نگاه آمیخته بود. هنرمند از منش استوار برخوردار است و می‌تواند به گوهر وجود راه یابد و آن را تصویر كند.

مسجدجامعی با اشاره به تفاوت هنرمند و جادوگر گفت: ما در آثار اساطیری خود در قبال هنرمند جادوگر را داریم و در حالی كه هنرمند، هنرآ‏فرینی می‌كند، جادوگر تظاهر به خلق آثار بزرگ می‌كند.

وی با اشاره به آثار مشاهیری همچون فردوسی گفت: در داستان ضحاک در اثر پرحكمت فردوسی می‌بینیم كه هنر در آن دوره خار شد و جادوگر ارجمند؛ و راستی از جهان رخت بربست. جادوگر تسنع می‌كند و هنرمند در بیان مفهوم عالم تلاش می‌كند.

هنر خار شد، جادوئی ارجمند نهان راستی، آشکارا گزند

مسجدجامعی با اشاره به روش و رفتار سلوكی داد، گفت: داد به اخلاق اهل فتوت نزدیک بود و آن بیان مردانگی را متجلی می‌سازد. شخصیت داد در تمام گوشه‌های زندگی او متجلی بود و همین شخصیت بود كه مقدرات سینما را شكل می‌داد.

وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: داد معتقد به آزادی بود اما برای آزادی تبصره ایجاد نمی‌كرد تا خلاقیت حذف شود زیرا او به خلاقیت و آزادی فكر می‌اندیشید و منشی پاک و سالم داشت و با همین منش پاك و سالم می‌توانست همكاران را متقاعد كند تا به بعضی از حریم‌ها وارد نشوند.

مسجدجامعی ادامه داد: داد ظرفیت و توان بالائی برای گفت‌و گو و جمع بندی داشت. حوزه كار خود را به‌خوبی می‌شناخت و از همین‌رو در مناسبات خود با جامعه هنری فراتر از حد معمول عمل می‌كرد و به جای صدور بخشنامه‌ها و برخورد از موضع مدیریتی با آنها به تفاهم می‌رسید.

وی افزود: فرمان آرا نقل می كرد كه وقتی پس از سالها تصمیم به ساخت فیلمی گرفتم فیم‌لنامه "من از كیارستمی متنفرم" را به داد ارائه كردم و داد ساعت‌ها با من صحبت كرد تا من را از ساخت فیلم با توجه به فضای سوررئال اثر منصرف كند و سرانجام نیز توانست من را قانع كند. هر چند می‌گفت از دید من ساخت فیلم اشكال ندارد اما عملا من را منصرف كرد. پس از مدتی فیلم‌نامه "بوی کافور، عطر یاس" را دادم، به فاصله کوتاهی مرا خواست و زمینه تولید را فراهم ساخت.

مسجدجامعی به نمونه دیگری اشاره کرد و گفت ابوالحسن داوودی شاهد دیگری از این نحوه مدیریت داد را بیان می‌کند. داوودی می‌گوید من با گفت‌و گویی که با سیف‌الله داد داشتم به یک ممیزی کامل در فیلم خودم دست زدم و برای نخستین بار یک سکانس 15 دقیقه‌ای جذاب از فیلم خودم را حذف کردم.

ایشان ادامه داداین در حالی است که بیش از یک سال است حاضر به تغییرات جزئی در آخرین اثر خودم نیستم.

مسجدجامعی گفت: داد از این منظر مدیری مدنی است، آدم عزیزی است که بیش از آن که مدیر دستگاه اجرائی باشد همکار، همدل و رفیق جامعه هنری است واین صداقت و شجاعت به اعتماد متقابلی باز می گردد که بین او و تولیدکنندگان سینما و آثار ارجمند کشور وجود داشت.

عضو شورای شهر تهران ادامه داد: امروز مسأله آزادی به صورت یک حكم عام پذیرفته است اما آنقدر برای آن استثناء قائل می‌شوند كه از ظرفیت آزادی فاصله گرفته‌ایم. داد به اهل فرهنگ احترام می‌گذاشت و به جوهر آزادی كه انسان مشخص می‌كند، احترام زیادی قائل بود. نگاه او بر مبنای یک تنوع و تكثر بود كه به رونق و نشاط جامعه منجر می‌شد و همین نگاه باعث می‌شد تا ما یادگارها و آثار هنر خوبی ببینیم که در پیش‌خوان هنر ما قرار دارد.

وی با اشاره به حضور پررنگ شبکه های فارسی زبان درتامین برنامه اعم از سرگرم کننده یا سیاسی گفت: سیاست فرهنگی باید به صورتی باشد كه یک شبكه فارسی زبان نتواند ما را مورد هجوم قرار دهد و یا حتی ما در شبكه‌های رسمی و غیررسمی از ظرفیت و هنرهای دیگری تجلیل كنیم. در حالی كه در كشور ما آثاری مشابه و حتی فاخرتر از آن وجود دارد.

وی ادامه داد: اینكه امروز ما در برابر شبكه‌های فارسی دیگران ضعیف هستیم ناشی از ضعف خلاقیت و هنر ایرانی نیست بلکه نتیجه عدم تدبیر و سوءتدبیر در استفاده از ظرفیت‌های موجود است. باید به جامعه هنری و اصحاب فرهنگ و هنر اعتماد شود.

مسجدجامعی افزود: تولید فرهنگی بنا به ذائقه مخاطب شکل می‌گیرد و ذائقه مخاطب ایرانی با فرهنگ، هنر، اندیشه و عرفان ممزوج است لکن در غیاب آثار ارزشمند خلاء موجود را دیگران پر می‌کنند.

وی خاطر نشان کرد: یكی از ویژگی‌های داد اعتمادبه نفس و نگاه مستقل وی بود که بر اساس پرسش‌ها و پاسخ‌های بنیادین شکل می‌گرفت. او با چارچوب تقسیم بندی ساده، معمول و سیاسی و در عین حال خطرناک سیاه و سفید دیدن امور مخالف بود واز همین منظر از هنر و فرهنگ و اندیشه و سینما دفاع می‌کرد. نمی‌اندیشید و همیشه دغدغه دفاع از انقلاب، اسلام و ایران را داشت. او در زمانی كه سینمای دفاع مقدس مورد اقبال نمود، فیلمی ساخت كه بسیار پرفروش بود و یا در زمانی كه مسأله فلسطین بسیار حساس بود، فیلم بازمانده که از فاخرترین آثار سینمائی در باب مسأله فلسطین است را ساخت.

مسجدجامعی با اشاره به دقت نظر داد در توزیع امكانات و استفاده از بیت‌المال، گفت: داد بر خودش بیش از دیگران سخت می‌گرفت و در توزیع امكانات تفاوت قائل نبود. و در این راه برادر ، دوست و خودی و غیر خودی نمی شناخت. او هرگز پست و مقام را اسباب نان و نام نكرد. چه رسد به آنكه بخواهد معنویت، دین و انقلاب را اسباب نان و نام كند، شخصیت مدنی وی فارغ از پست و مقام بود.

مسجدجامعی ادامه داد: مرگ داد بسیار آموزنده بود. داد همیشه آماده رفتن بود و مرگ را قبل از مرگ تجربه کرده بود.

در اوج بیماری و درمان رفتاری آرام و آرام بخش داشت هر چند از شرایط عمومی جامعه دچار دگرگونی و نگرانی شده بود.

بر اساس این گزارش در ادامه این مراسم دعای كمیل قرائت شد و كلیپی درباره وی پخش شد.

در این مراسم هنرمندانی همچون بهمن فرمان‌آرا، ابوالحسن داوودی، عزیزالله حمیدنژاد، امیر اسفندیاری، علی‌اكبر ثقفی، حسین فرحبخش، منوچهر محمدی، علیرضا رئیسیان، سیدضیاء هاشمی، علی روئین‌تن، علیرضا شجاع نوری، احمد میراعلایی، و مدیرانی همچون سید صفدر حسینی وزیر اقتصاد دولت اصلاحات، سید محمد بهشتی،رئیس اسبق سازمان میراث فرهنگی، ایرجی و محمدرضا جعفری‌جلوه معاونین سابق وزارت ارشاد، سید احمد عزیزی نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی حضور داشتند.