آفتابنیوز : آفتاب - سرویس اقتصادی: در حالی که در 5 سال اخیر افزایش نقدینگی و چاپ پول رشد 400 درصدی داشته؛ هزینههای 5 ساله دولت بیش از 300 هزار میلیارد تومان بوده؛ حجم بدهیهای دولت به بیش از 130 هزار میلیارد تومان رسیده؛ اما روند اشتغالزایی و ایجاد شغل منفی بوده و طی 40 ماه گذشته تعداد شاغلین کشور بیش از 132 هزار نفر نیز کاهش یافته است.
مسئولان دولت نهم در توضیح چرایی فوریت اجرای طرح بنگاههای زودبازده به این موضوع اشاره میکردند که در سالهای بعد (منظور همان سالهای 1386 تا 1389)، کشور با ورود وسیع نیروی کار به بازار مواجه خواهد شد که ضروری است طرحهایی برای اشتغال این نیروها تنظیم شود.
جهرمی، وزیر وقت کار از ورود سالانه یک میلیون و 200 هزار نیروی کار جدید به بازار کار خبر میداد و مدعی بود که با ایجاد سالانه حداقل یک میلیون و 200 هزار شغل میتوان به کاهش نرخ بیکاری در کشور دست یافت.
امروز دیگر جهرمی در مسند کار ننشسته است، اما آمار نشان میدهد که طی 4 سال گذشته که قرار بود 4 میلیون و 800 هزار شغل جدید در کشور ایجاد شود، بلکه تعدادی شغل از مشاغل موجود کشور کاسته شده است.
بنا به آمار رسمی کشور، جمعیت فعال ایران در سال 1385 برابر با 23 میلیون و 466 هزار نفر اعلام و نرخ بیکاری، 11.3 درصد اعلام شد. مطابق این آمار در سال 1385 حدود 20 میلیون و 814 هزار شاغل در کشور وجود داشت.
به گزارش ایلنا، طبق آمار اعلامی از سوی مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری سال 1386 با 0.7 درصد کاهش نسبت به سال 85 به 10.6 درصد رسید. این نرخ در بهار سال 86 برابر 10.7 درصد، تابستان 9.9 درصد، پائیز 9.8 درصد و زمستان 11.9 درصد بود. با توجه به جداول بانک مرکزی که جمعیت فعال سال 1386 را 23 میلیون و 579 هزار نفر اعلام میکرد، مشخص است که 21میلیون و 103هزار نفر در این سال شاغل بودهاند.
سال 87؛ اشتغال عقبنشینی میکند اوایل سال 1388، مرکز آمار ایران نرخ بیکاری سال 87 کل کشور را 10.4 درصد اعلام کرد که نسبت به سال 86 کاهش نشان میداد. در این گزارش با اعلام نتایج طرح آمارگیری از نیروی کار در زمستان 1387 تصریح شده بود که بررسی نرخ بیکاری افراد 10ساله و بیشتر نشان میدهد 12.5 درصد از جمعیت فعال (شاغل و بیکار)، بیکار بودهاند. بررسی روند تغییرات این نرخ حاکی از آن است که این شاخص، نسبت به زمستان 1386 معادل 0.6 درصد و نسبت به پاییز 1387 حدود 3 درصد افزایش داشت. با احتساب جمعیت فعال در این سال؛ یعنی 22 میلیون و 892 هزار نفر معلوم میشود که 20 میلیون و 511 هزار شغل در روزهای پایانی سال 1387 وجود داشته است.
سال 1388؛ عقبنشینی دولت در برابر نرخ بیکاری گزارش مرکز آمار ایران درباره طرح آمارگیری نیروی کار در سال 1388 نشان میداد که از جمعیت فعال 23 میلیون و 840 هزار و 676 نفری کشور، 11.9 درصد برابر 2 میلیون و 839 هزار و 973 نفر بیکار بودند که نشان میداد 21 میلیون و 703 شغل در کشور وجود داشته است. به عبارتی در این سال تنها حدود 490 هزار شغل به مشاغل کشور افزوده شده و لذا نرخ بیکاری در کشور 1.5 درصد افزایش داشته است.
در تازهترین گزارش مرکز آمار درباره نرخ بیکاری در فصل بهار سال 1389 عنوان شده است که از جمعیت فعال 24 میلیون و 204 هزار و 201 نفری در ایران، 3 میلیون و 525 هزار و 640 نفر بیکار و 20 میلیون و 678 هزار و 551 نفر دارای حداقل یک ساعت کار در هفته بودهاند. این به این معناست که در 3 ماه نخست سال 1389 که قرار است طبق دستور شورای عالی اشتغال در این سال یک میلیون و 100 هزار فرصت شغلی ایجاد شود، نه فقط شغلی ایجاد نشده است بلکه 322 هزار و 152 شغل نیز از بین رفته است؛ یعنی برای دستیابی به اهداف دولت، باید در 9ماه باقیمانده، یک میلیون و 422 هزار شغل در کشور ایجاد شود که امری بسیار دشوار به نظر میرسد.
مقایسه آمار فوق در محدوده سالهای 1385 تا پایان بهار سال 1389 نشان میدهد که در سال 1386، تعداد 289 هزار شغل و در سال 1388، حدود 490 هزار شغل به مشاغل قبلی کشور افزوده شده و در سال 1387، 592 هزار شغل از مشاغل موجود از بین رفته و در 3 ماه نخست سال 1389 نیز 322 هزار شغل دیگر از دست رفته است. به عبارت دیگر از ابتدای سال 1386 تا ابتدای تابستان 1389، نه فقط شغلی افزوده نشده است، بلکه بیش از 135 هزار شغل نیز از دست رفته است. البته شکی نیست که تعدادی شغل طی این سالها ایجاد شده است، ولی از بین رفتن برخی مشاغل و تفاضل مشاغل ایجاد شده به مشاغل از بین رفته عدد 135 هزار شغل را نشان میدهد که فاجعهای برای کشور محسوب میشود.
کاهش 159 هزار شغل در بخش صنعت
مطابق آمار مرکز آمار ایران در پایان سال 1385، صنعت کشور با در اختیار داشتن 6 میلیون و 604 هزار و 909 فرصت شغلی سهم 31.7 درصدی در اشتغال کشور داشت. در پایان بهار سال 1389، بخش صنعت با در اختیار داشتن 6 میلیون و 446 هزار و 217 فرصت شغلی برابر با 31.2 درصد اشتغال کشور، نشان میدهد که نه فقط در این مدت شغلی در صنعت مازاد بر مشاغل از بین رفته ایجاد نشده است، بلکه تفاضل مرگ و میر مشاغل و مشاغل ایجاد شده تراز منفی 158 هزار و 692 را نشان میدهد که بیانگر بیماری مزمن کشور در بخش صنعت است. این آمار در حالی است که طی این سالها همواره بر رشدهای بالا در صنعت کشور تاکید شده است.
کاهش 100 هزارنفری کارگران بیمه شده از 85 تا 87 برخلاف آمارهای تبلیغاتی ایجاد 900 هزار شغل و رسیدن بیکاری به کمتر از 10 درصد در سال جاری، تعداد بیمه پردازان و کارگران بیمه شده کشور در سال 87 نسبت به سال 85 حداقل 100 هزار نفر کاهش یافته است. بر اساس گزارش دفتر آمار و محاسبات اقتصادی و اجتماعی سازمان تأمین اجتماعی و بانک مرکزی تعداد بیمه شدگان اجباری در پایان سال 87 حدود 6 میلیون و 600 هزار نفر بوده و که نسبته به رقم مدت مشابه سال 1385 حدود 100 هزار نفر کاهش یافته است که البته شواهدی همچون واردات بی رویه کالا و محصولات کشاورزی، کاهش تولید کالاهای استراتژیک و اساسی، قفل شدن منابع بانکی داخلی و خارجی به روی کارخانجات و صنعتگران و افزایش تورم داخلی و خارجی این ادعا را تایید میکند.