روزنامه جمهوری‌اسلامی: آقای رئیس‌جمهور هر جا را که خودشان قرار دارند رأس می‌دانند
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی به اظهارات محمود احمدی‌نژاد در گفت‌و گو با روزنامه ایران در زمینه جایگاه مجلس پاسخ داد.
این روزنامه در این یادداشت نوشته است:
آقای احمدی‌نژاد رئیس جمهور، در مصاحبه با روزنامه ایران گفته‌اند "بعضی‌ها استقلال قوا را فقط برای قوه مقننه و قوه قضائیه می‌خواهند. اتفاقاً قوه مجریه قوه اول کشور است. بعضی‌ها یک جمله حضرت امام را متعلق به زمانی که نظام ما پارلمانی بوده برجسته می‌کنند. آن زمان رئیس‌جمهور مسئول اداره کشور نبوده بلکه نخست‌وزیر مسئول اداره کشور بوده که از طریق مجلس انتخاب می‌شده است. آن موقع مجلس بالاترین بود. اکنون در قانون اساسی قوه مجریه بار اصلی اداره کشور را بردوش دارد و قوای دیگر باید کمکش کنند، ضمن اینکه در قوه مجریه، جایگاهی است به نام ریاست جمهوری. " (روزنامه ایران، شنبه 27/6/89).
منظور آقای رئیس‌جمهور از جمله‌ای که از حضرت امام خمینی برجسته می‌کنند جمله معروف "مجلس در رأس امور است" می‌باشد. بدین ترتیب، آنچه از مصاحبه آقای رئیس‌جمهور با روزنامه ایران که در سطور بالا نقل شده خواندید، بدین معنی است که اکنون دیگر مجلس در رأس امور نیست.
در زمان امام، قوه مجریه که به ریاست نخست‌وزیر اداره می‌شد، نخست‌وزیر توسط رئیس‌جمهور به مجلس پیشنهاد می‌گردید و با رأی اعتماد مجلس به ریاست دولت انتخاب می‌شد. با توجه به اینکه رئیس‌جمهور با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شد و نمایندگان مجلس نیز با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شدند، نخست‌وزیر توسط دو نهاد مهم که هر دو مستقیماً منبعث از آراء مردم بودند به ریاست دولت برگزیده می‌شد و به همین جهت از جایگاهی قوی‌تر از رئیس‌جمهور بعد از تجدیدنظر در قانون اساسی که فقط از یک جهت دارای پشتوانه مستقیم رأی مردم می‌باشد برخوردار بود.
در دوران حیات حضرت امام خمینی نیز قوه مجریه، به معنای مجموعه‌ی رئیس جمهور، نخست‌وزیر و هیأت دولت، مسئولیت اداره امور کشور را برعهده داشت و آنچه امروز برعهده قوه مجریه است در آن زمان نیز همین امور را برعهده داشت .
قوه مجریه به شخص رئیس‌جمهور اطلاق نمی‌شود. برخلاف نظر آقای رئیس جمهور، رمز فرمایش امام که فرمودند "مجلس در رأس امور است" در اینست که مجلس تصویب کننده قانون است و دو قوه دیگر یعنی قوه قضائیه و مجریه اجرا کنندگان آن هستند. علاوه بر این، مجلس مسئولیت نظارت بر اجرای قانون توسط دو قوه دیگر و حتی تحقیق و تفحص از آنها را نیز دارد.
علاوه بر اینها، اگر معیار در رأس امور بودن، انتخاب مستقیم توسط مردم است، کلیه نمایندگان مجلس با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شوند. بنابراین، مجلس در رأس امور است. مهمتر آنکه طبق قانون اساسی موجود مجلس و قوه قضائیه حق عزل رئیس‌جمهور را دارند درحالی که رئیس‌جمهور حق انحلال مجلس یا دخالت در قوه قضائیه را ندارد.
نوع سخن گفتن آقای رئیس‌جمهور نشان می‌دهد ایشان تصور می‌کنند هر جا خودشان قرار دارند، آنجا رأس است! بنابر این، حق اینست که ایشان یکبار بطور کامل قانون اساسی را بخوانند و با توجه به واقعیت‌های قانون اساسی سخن بگویند.
ضمناً توجه آقای رئیس‌جمهور را به فرموده رهبر معظم انقلاب که بعد از بازنگری قانون اساسی تأکید کرده‌اند: "همانطور که امام (رضوان الله علیه) فرمودند "مجلس در رأس امور است" (14/11/74 و 6/3/83) جلب می‌کنیم.
این روزنامه در این یادداشت نوشته است:
آقای احمدی‌نژاد رئیس جمهور، در مصاحبه با روزنامه ایران گفته‌اند "بعضی‌ها استقلال قوا را فقط برای قوه مقننه و قوه قضائیه می‌خواهند. اتفاقاً قوه مجریه قوه اول کشور است. بعضی‌ها یک جمله حضرت امام را متعلق به زمانی که نظام ما پارلمانی بوده برجسته می‌کنند. آن زمان رئیس‌جمهور مسئول اداره کشور نبوده بلکه نخست‌وزیر مسئول اداره کشور بوده که از طریق مجلس انتخاب می‌شده است. آن موقع مجلس بالاترین بود. اکنون در قانون اساسی قوه مجریه بار اصلی اداره کشور را بردوش دارد و قوای دیگر باید کمکش کنند، ضمن اینکه در قوه مجریه، جایگاهی است به نام ریاست جمهوری. " (روزنامه ایران، شنبه 27/6/89).
منظور آقای رئیس‌جمهور از جمله‌ای که از حضرت امام خمینی برجسته می‌کنند جمله معروف "مجلس در رأس امور است" می‌باشد. بدین ترتیب، آنچه از مصاحبه آقای رئیس‌جمهور با روزنامه ایران که در سطور بالا نقل شده خواندید، بدین معنی است که اکنون دیگر مجلس در رأس امور نیست.
در زمان امام، قوه مجریه که به ریاست نخست‌وزیر اداره می‌شد، نخست‌وزیر توسط رئیس‌جمهور به مجلس پیشنهاد می‌گردید و با رأی اعتماد مجلس به ریاست دولت انتخاب می‌شد. با توجه به اینکه رئیس‌جمهور با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شد و نمایندگان مجلس نیز با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شدند، نخست‌وزیر توسط دو نهاد مهم که هر دو مستقیماً منبعث از آراء مردم بودند به ریاست دولت برگزیده می‌شد و به همین جهت از جایگاهی قوی‌تر از رئیس‌جمهور بعد از تجدیدنظر در قانون اساسی که فقط از یک جهت دارای پشتوانه مستقیم رأی مردم می‌باشد برخوردار بود.
در دوران حیات حضرت امام خمینی نیز قوه مجریه، به معنای مجموعه‌ی رئیس جمهور، نخست‌وزیر و هیأت دولت، مسئولیت اداره امور کشور را برعهده داشت و آنچه امروز برعهده قوه مجریه است در آن زمان نیز همین امور را برعهده داشت .
قوه مجریه به شخص رئیس‌جمهور اطلاق نمی‌شود. برخلاف نظر آقای رئیس جمهور، رمز فرمایش امام که فرمودند "مجلس در رأس امور است" در اینست که مجلس تصویب کننده قانون است و دو قوه دیگر یعنی قوه قضائیه و مجریه اجرا کنندگان آن هستند. علاوه بر این، مجلس مسئولیت نظارت بر اجرای قانون توسط دو قوه دیگر و حتی تحقیق و تفحص از آنها را نیز دارد.
علاوه بر اینها، اگر معیار در رأس امور بودن، انتخاب مستقیم توسط مردم است، کلیه نمایندگان مجلس با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شوند. بنابراین، مجلس در رأس امور است. مهمتر آنکه طبق قانون اساسی موجود مجلس و قوه قضائیه حق عزل رئیس‌جمهور را دارند درحالی که رئیس‌جمهور حق انحلال مجلس یا دخالت در قوه قضائیه را ندارد.
نوع سخن گفتن آقای رئیس‌جمهور نشان می‌دهد ایشان تصور می‌کنند هر جا خودشان قرار دارند، آنجا رأس است! بنابر این، حق اینست که ایشان یکبار بطور کامل قانون اساسی را بخوانند و با توجه به واقعیت‌های قانون اساسی سخن بگویند.
ضمناً توجه آقای رئیس‌جمهور را به فرموده رهبر معظم انقلاب که بعد از بازنگری قانون اساسی تأکید کرده‌اند: "همانطور که امام (رضوان الله علیه) فرمودند "مجلس در رأس امور است" (14/11/74 و 6/3/83) جلب می‌کنیم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید