آفتابنیوز : آفتاب: با وجود اینکه سالهاست تنبیه بدنی در نظام آموزشی نوین شیوهای منسوخ محسوب میشود هنوز هم برخی معلمان کتکزدن را عاملی برای اصلاح میدانند. این در حالی است که بهکارگیری چنین رویه ای از سوی برخی معلمان منجر بهبروز حوادث تلخی در سالهای اخیر شده است.
تراژدی غمانگیز تنبیه بدنی دانشآموزان در مدارس این روزها پررنگتر شده است بهطوری که با گذشت 4 ماه از سال تحصیلی اخبار متعددی در مورد ضربوشتم دانشآموزان توسط برخی معلمان غیرمتعهد منتشر شده است.
در اردیبهشتماه سال 1387 در اهواز معلمی دانشآموز خود را بهدلیل دیر آمدن بر سر کلاس درس با سیم کابل برق تنبیه کرد بهشکلی که نخاع کمر این دانشآموز دچار آسیب جدی شد و این دانشآموز اهوازی در حالت اغما قرار گرفت و بعد از چندی نیز فلج شد.
معلم این دانشآموز به مراجع قضایی معرفی شد تا مراجع قانونی حکم قطعی را برای او صادر کنند. بعدها نیز عنوان شد که این معلم به دلیل فشارهای زندگی دچار عصبانیت شده و خشم خود را بر سر دانشآموز خالی کرده است.
با رسانهای شدن این موضوع، مسئولان وزارت آموزش و پرورش مجبور به واکنش شدند. عباس رهی مدیرکل ارزیابی به شکایات مردمی وزارتخانه عنوان کرد که "حدود یک میلیون و یکصد هزار معلم با فرهنگ و قومیتها و گرایشهای مختلف در سراسر ایران وجود دارند که رفتار و حتی تنبیه آنها با یکدیگر متفاوت است و ما نمیتوانیم به هرکدام از آنها جداگانه رسیدگی کنیم."
رهی در پاسخ به اینکه آیا قانونی در آموزش و پرورش وجود ندارد که با چنین معلمانی برخورد کند گفت: در این زمینه قانون وجود دارد و این دسته از معلمان بعد از رسیدگی به تخلفاتشان یا رای به اخراج آنها صادر میشود یا اینکه با تنزل گروه و ... مواجه میشوند.
پس از آن واقعه هرازچندگاهی از گوشهوکنار آموزش و پرورش خبر تنبیه دانشآموزان با انواع مختلف به گوش میرسید اما هیچکدام به دلخراشی خبر فلج شدن دانشآموز اهوازی نبود.
تا اینکه در سال تحصیلی جاری خبر مرگ دانشآموزش زاهدانی بر اثر ضربه کتاب سر معلم بر سر وی، بار دیگر نشان داد که نظام تربیتی و آموزشی کشورمان همچنان دچار نقصانهای جدی است و همچنان روشهای قدیمی و خطرناک تنبیه بدنی در بین معلمان مرسوم است.
معلم زاهدانی بهدلیل شیطنت دانشآموز با نوک کتاب بر سر وی میزند که او در کما رفته و پس از یک هفته بستری شدن در بیمارستان فوت میکند.
در حادثهای مشابه اما اینبار در مدرسه موسوی منطقه 17 تهران دانشآموزان توسط معاون مدرسه در زیر زمین مدرسه تنبیه میشدند تا آنجا که دانشآموزان از ترس وی حاضر به حضور در مدرسه نبودند.
اما این پایان ماجرا نبود، در یکی از مدارس منطقه 15 تهران نیز معلم درس هنر در جلسه دوم کلاس به 12 نفر از دانشآموزان بهدلیل همراه نداشتن وسایل خوشنویسی سیلی میزند با این توجیه که دیگر چنین کاری را تکرار نکنند.
اواسط آذرماه نیز در منطقه 5 تهران، معلمی دهان دانشآموز کلاس پنجمی را بهخاطر پرحرفی با چسب چسباند تا دیگر این دانشآموز هوس صحبت کردن در کلاس درس نکند.
در تازهترین مورد تنبیه بدنی دانش آموزان، در استان کهکیلویه و بویر احمد، معلم روستای منصورخانی دانشآموزی را که اتفاقا خواهرزاده وی هم بوده با خطکش مورد ضربوشتم قرار میدهد تا آنجایی که خط کش وی در هنگام برگشت به چشم وی اصابت میکند.
آیناز 7 ساله در اولین سال تحصیلی خود چشم راستش را با این تنبیه از دست داده و شاید به دلیل واهمه از مدرسه برای همیشه از تحصیل هم باز بماند.
بروز چنین اتفاقاتی در سال تحصیلی جاری نشان میدهد که برخی از معلمان به روشهای قدیمی برای تنبیه دانشآموزان اعتقاد دارند. معلمانی که به گفته وزیر آموزش و پرورش سردرمداران تحول بنیادین در آموزش و پرورش هستند و تا آنها نخواهند نظام آموزشی ما متحول نمیشود.
پاسخ وزیر آموزش و پرورش وزیر آموزش و پرورش در واکنش به اقدام معلم زاهدانی گفت: نباید یک یا دو مورد را به همه معلمان تعمیم دهیم ضمن اینکه ما نمیتوانیم رفتار همه معلمان را کنترل کنیم، بالاخره چنین اتفاقاتی هرازچندگاهی در گوشهوکنار کشور رخ میدهد.
حمیدرضا حاجی بابایی افزود: معلمان ما با شیوههای جدید، نوین، موثق و با عشق کار میکنند اما به هر حال در هر کشوری ممکن است اتفاقی بیفتد که مورد تائید کسی نیست و هرکس هم بشنود ناراحت میشود. نمیتوانیم در مواجه با چنین حوادثی برنامهریزی دقیق انجام دهیم اما وقتی این اتفاق میافتد ما را متاثر میکند و بیش از همه معلمان در سراسر کشور ناراحت میشوند.
نظر کارشناس مسائل آموزشی
شیرزاد عبداالهی کارشناس مسائل آموزشی در اینباره میگوید: در آییننامه انضباطی معلمان تنها این نکته آمده که معلمانی که دست به تنبیه بدنی دانشآموزان میزنند به هیأت تخلفات اداری منطقه معرفی شوند که در آنجا احکامی برای این معلمان صادر میشود که متناسب با تخلفی که مرتکب شدهاند نیست.
وی ادامه داد: این در حالی است که آموزش و پرورش باید تفکرات معلمان را اصلاح کند، چرا که هنوز هم درصدی از معلمان از تنبیه بدنی دانش آموزان به شکل ضمنی دفاع میکنند و باور دارند که این روش تنبیهی پاسخگو است.
این کارشناس مسائل آموزشی با بیان اینکه برخی از معلمان خود را با دانشآموز مقایسه میکنند، گفت: متاسفانه برخی از معلمان عنوان میکنند که چرا اگر از دانشآموزی خطایی بروز دهد رسانهها به آن نمیپردازند اما وقتی معلمی دانشآموزی را تنبیه بدنی میکند رسانهها نسبت به آن واکنش نشان میدهند.
عبدالهی تصریح کرد: شرایط یک معلم با متربی یکسان نیست و دانشآموز آمده تا در مدرسه علم و تربیت را با هم بیاموزد و در این راه ممکن است اشتباهاتی مرتکب شود که کاملا طبیعی است اما این خطا نباید از معلم سر بزند و باید با علم کافی در کلاس درس حضور یابد.
این کارشناس مسائل آموزشی با اشاره به اینکه در گزینش معلمان و کلاسهای ضمن خدمت هیچ آیتمی درباره روشهای تربیتی معلمان وجود ندارد و به روشهای تنبیه پرداخته نشده، گفت: یکی از مواردی که باید در طراحی سئوالهای گزینش معلمان به آن توجه شود این است که "شما بهعنوان معلم با دانشآموز خاطی چگونه برخورد میکنید؟" یا باید در کلاسهای ضمن خدمت روشهای تنبیه دانشآموزان خاطی را به معلمان بیاموزند که هم اکنون اینگونه نیست.
وی ادامه داد: معلمان ما در امور تربیتی بر اثر فهم شخصی خود و سلیقهای عمل میکنند و آموزشهای لازم را در این زمینه ندیدهاند در حالی که یک پزشک براساس مطالعات خود، بیماری یک فرد را تشخیص میدهد و برای او دارو تجویز میکند.