رهبران مخالفان در شرق لیبی گرد آمدند

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: رهبران قبایلی و سیاستمداران مخالف دولت در لیبی در شهر البیضاء، در شرق این کشور، تشکیل جلسه داده‌اند تا نشان دهند علیه سرهنگ قذافی جبهه‌ای متحد دارند.

تصاویری که شبکه تلویزیونی الجزیره روز پنجشنبه (24 فوریه)، پخش کرد، نشان داد که هیأت‌های مذکور در یک سالن تجمعات سخنرانی کرده‌اند و مردم شعار داده‌اند "طرابلس پایتخت ماست."

مصطفی عبدالجلیل، وزیر سابق دادگستری لیبی که در اعتراض به خشونت علیه تظاهرات ضد دولتی، استعفا داد، گفت با سرهنگ قذافی مذاکره نخواهد شد و خواستار کناره‌گیری فوری او شد.

در حالی که نیروهای مخالف سرهنگ قذافی در شرق لیبی منسجم تر می شوند، گزارش ها حاکی است که در برخی شهرهای غربی این کشور زد و خورد صورت گرفته است.

شاهدان عینی می گویند طرابلس، پایتخت لیبی، را ترس فراگرفته و این شهر از سوی سربازان و شبه نظامیان وفادار به رهبر لیبی به شدت محافظت می‌شود و به حومه پایتخت تانک اعزام شده است.

گزارشگر بی بی سی که در مرز لیبی و تونس مستقر است می‌گوید که وضعیت در غرب لیبی به نظر بسیار بی‌ثبات می‌رسد.

سیف الاسلام، یکی از پسران آقای قذافی، در تازه‌ترین اظهارتش انکار کرده که دولت پدرش به شهرهای لیبی حمله هوایی کرده است.

او همچنین آمار گزارش شده از تلفات در ناآرامی‌ها را اغراق‌آمیز توصیف کرد.

منطقه‌ای که تحت کنترل دولت سرهنگ قذافی قرار دارد به طور فزاینده‌ای کوچک‌تر می‌شود.

در حالی که فعالیت بسیاری از شرکت‌های نفتی لیبی تقریبا به حال تعلیق درآمده است، بهای نفت در بازارهای بین‌المللی به بالاترین حد خود از سال 2008 تاکنون رسیده است.


سیف الاسلام، یکی از پسران آقای قذافی، در تازه‌ترین اظهارتش انکار کرده که دولت پدرش به شهرهای لیبی حمله هوایی کرده است

هر بشکه نفت برنت در ساعات اولیه روز پنجشنبه با بهای 119 دلار 79 سنت معامله شد اما بعد به 116 دلار و هشتاد سنت کاهش یافت.

شرکت‌های نفتی - از جمله توتال - این هفته تمام یا بخشی از تولیدات خود در لیبی را به حال تعلیق درآوردند.

در همین حال، هزاران شهروند خارجی هنوز در تلاشند از طریق بنادر، فرودگاه‌ها و راه‌های زمینی از لیبی فرار کنند.

شاهدان عینی که از مرز لیبی و تونس، عبور می‌کردند به خبرنگاران گفته‌اند که شهرستان زواره در صد و بیست کیلومتری غرب طرابلس، به دست مخالفان دولت افتاده است و پلیس و سربازان از این شهرستان گریخته‌اند.

همجنین گزارش رسیده که در مصراته، سومین شهر بزرگ لیبی، نبرد رخ داده است. مصراته در دویست کیلومتری طرابلس قرار دارد.

تصاویر ویدیویی که روی اینترنت منتشر شده، نشان می‌دهد که شهرستانی در 50 کیلومتری غرب طرابلس به دست نیروهای مخالف دولت افتاده است.

در شهر بنغازی، در شرق لیبی، مردم محلی برای تحویل گرفتن سلاح که از قرارگاه‌های ارتش و پلیس به غارت رفته است، صف کشیده‌اند تا به آنچه نبرد طرابلس نام گرفته، ملحق شوند.

مقام‌های ارتشی در شرق لیبی می‌گویند در حمایت از معترضان، فرماندهی واحدها با یکدیگر متحد شده‌اند.

فرار از لیبی

هزاران نفر، که بسیاری از آنها مهاجران آفریقایی‌تبار هستند، برای فرار از لیبی با وانت‌های پر از اسباب واثاثیه به مرزهای زمینی این کشور هجوم آورد‌ه‌اند.

برایان ریچاردز، که از کارمندان شرکت‌های نفتی بریتانیا در لیبی بوده است، می‌گوید ظاهرا با هواپیمایی متعلق به رئیس‌جمهوری لهستان به ورشو منتقل شده است.

او وضعیت در فرودگاه طرابلس را آشفته توصیف کرد و گفت نه امکان رفتن به توالت وجود داشته نه غذایی برای خوردن وجود داشته است و مردم روزهاست که در این مکان در انتظار بوده‌اند.

او گفت: "ما روز سه شنبه از راه بیابان خود را به طرابلس رساندیم. وقتی وارد فرودگاه شدیم چیزی دیدیم که باور نمی‌کردیم. انتهای فرودگاه به خاطر انبوه جمعیت قابل رویت نبود."

جیم میور، گزارشگر بی بی سی در مرز لیبی و تونس، می‌گوید بیشتر سه تا 4 هزار نفری که روز چهارشنبه (23 فوریه)، از لیبی خارج شدند کارگران مهاجر اهل تونس یا مصر بودند و در میان آنها لیبایی دیده نمی‌شد.

او می‌گوید پاسداران مرزی لیبیایی دوربین‌ها و موبایل‌های مردم را ضبط می‌کردند تا از خروج تصاویر از داخل لیبی جلوگیری کنند.

در همین حال، دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا، عذرخواهی کرده است که دولتش برای خارج کردن شهروندان بریتانیایی از لیبی سرعت لازم را نداشته است.

آقای کامرون گفت بریتانیایی‌هایی که در فرودگاه طرابلس گرفتار بوده‌اند، دشواری‌های زیادی داشته‌اند.

او گفت از این بابت خیلی متاسف است و دولت از این تجربه درس گرفته است.

منتقدان، کندی دولت بریتانیا در واکنش به وضعیت شهروندان سردرگم این کشور در لیبی را با اقدامات سریعی که از سوی دولت‌های دیگر اروپایی انجام گرفته است، مقایسه کرده اند.

بسیاری از کشورهای اروپایی با اعزام هواپیماها و کشتی‌ها تخلیه شهروندان خارجی را انجام داده‌اند و این تلاش هنوز هم ادامه دارد.

اولین هواپیماهایی که از سوی بریتانیا برای تخلیه شهروندان بریتانیایی اعزام شد، چند ساعت قبل به لیبی رسید.

هجوم پناهجویان

کشورهای اروپایی که در جوار دریای مدیترانه قرار دارند، می‌گویند اگر وقایع در لیبی باعث شود تعداد متقاضیان پناهندگی به این کشورها به شدت افزایش یابد، ممکن است نتوانند هجوم پناهجویان را تاب بیاورند.

این کشورها از اتحادیه اروپا خواسته اند تا تدابیر ویژه‌ای را در نظر بگیرد.

وزرای کشور در اتحادیه اروپا امروز (پنجشنبه، 24 فوریه)، در بروکسل تشکیل جلسه می‌دهند.

شش کشور منطقه مدیترانه خواستار تعیین مکانیسمی شده اند که به آنها فرصت می‌دهد تعدادی از متقاضیان پناهندگی از لیبی را به دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا منتقل کنند.

در لندن، ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه بریتانیا، از جامعه بین‌المللی خواسته است به فشار آوردن بر سرهنگ قذافی ادامه دهند.

آقای هیگ روز پنجشنبه بار دیگر تاکید کرد بریتانیا خواهان آن است که کسانی که در لیبی دست به وحشیگری زده‌اند، پاسخ‌گوی اعمال خود باشند.

تعیین آمار تلفات در ناآرامی‌های اخیر در لیبی امکان‌پذیر نبوده است اما دیدبان حقوق بشر می گوید گزارش‌های موثقی که به دست این گروه رسیده، حاکی است که 300 نفر تاکنون کشته شده‌اند.

فدراسیون بین‌المللی برای حقوق بشر این آمار را هفتصد نفر اعلام کرده است.

یک پزشک فرانسوی که در بنغازی کار می کرده (ژرارد بوفه)، به بی بی سی گفت در این شهر تلفات دست کم 2 هزار نفر بوده است.

سفیر حسن نیت

در همین حال، سازمان ملل متحد می‌گوید تواقفنامه‌ای را که بر اساس آن عایشه، تنها دختر رهبر لیبی، سفیر حسن نیت این سازمان شده بود، لغو کرده است.

مارتین نسیرکی، یکی از سخنگویان سازمان ملل، روز پنجشنبه (24 فوریه)، گفت، دلیل این اقدام، سرکوب خشونت بار مخالفان دولت در لیبی توسط نیروهای معمر قذافی است.

سازمان ملل عایشه قذافی را به عنوان سفیر حسن نیت برای لیبی انتخاب کرده بود تا اهداف این سازمان را در مورد مبارزه با فقر در این کشور پیگیری کند و پیش ببرد.

سازمان ملل همچنین می‌خواسته از طریق عایشه و با دادن این عنوان افتخاری به او، برای موضوعات حساس فرهنگی در لیبی مانند بیماری ایدز و خشونت علیه زنان چاره‌جویی کند.

عایشه قذافی در تلویزیون لیبی گفت که شنیده است دیگر سفیر حسن نیت برای کشورش نیست اما درک نمی‌کند که چرا سازمان ملل چنین تصمیمی را گرفته است.