نماینده اقلیم کردستان: ایران به مطالبات کردها پاسخ دهد
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: در روزهای اخیر موضوع پژاک و مسأله اعطای زمین از سوی حکومت اقلیم کردستان به این گروه و همچنین درگیری‌های ایران با این گروه یکی از مهم‌ترین اخبار رسانه‌های ایران بوده است.
به گزارش آفتاب، سایت دیپلماسی ایرانی، با ناظم دباغ، نماینده حکومت اقلیم کردستان عراق درباره این مسائل گفت‌وگویی انجام داده است که به شرح زیر است:
بحثی که اخیرا در مورد این که حکومت اقلیم کردستان زمین در اختیار پژاک قرار داده چیست؟
این سوالی است از مسئولین جمهوری اسلامی سوالی باید پرسید. یک فرد نظامی جمهوری اسلامی ایران سخنرانی کرده و گفته که آقای بارزانی 300 هزار هکتار زمین در اختیار پژاک قرار داده است. اولاً یک فرمانده نظامی بیش از هرکس دیگری باید بر مساحت زمین دقیق‌تر باشد. 300 هزار هکتار چه قدر می‌شود؟ هر هکتار ده هزار متر مربع است ؟ 300 هزار هکتار زمین مساحت یک شهر بسیار بزرگ است. کدام مسئول عراقی چنین اختیاری دارد که این مساحت زمین را ناگهان به یک گروه بدهد. این جای تعجب دارد که این مقام نظامی این قدر به مساحت و رقم بی‌توجهی می‌کند و عددی می‌گوید که حتی در رقم مشخص است که درست نیست. اگر گفته شود یک روستا به پژاک داده است قابل درک است ولی 300 هزار هکتار اساساً امکان پذیر نیست. یعنی جمعیت پژاک این قدر زیاد است؟ اگر این قدر جمعیت دارند چرا با آنها مذاکره نمی‌کنید؟ چرا مشکلاتشان را حل نمی‌کند. فقط یک انسان بی‌سواد می‌تواند چنین رقمی را اعلام کند.
مسأله دوم این که در مورد حضور پژاک در مرز بین ایران و اقلیم کردستان، ایران از هر کسی مطلع‌تر است که چطور این گروه در آن منطقه مستقر شده است. ما از ابتدا تاکنون از حضور این گروه در این منطقه رضایت نداشته‌ایم. زمانی که پ. ک. ک و پژاک در منطقه حضور پیدا کردند صدام بر سر کار بود و عراق در اختیار او بود. بنابراین این‌گونه نبوده که کردها آنها را در این منطقه بپذیرند که حالا زمین بیشتری در اختیار آنها قرار دهند.
نکته بعدی این که یکی از مشکلاتی که ما در رابطه با پژاک داریم مسأله گلوله‌باران و آتش توپخانه ایران است. در شرایط و زمان‌های مختلف از طرف جمهوری اسلامی ایران به گلوله‌باران مناطق مرزی اقدام می‌شود. متاسفانه تاکنون در حملات توپخانه‌ای که صورت گرفته بیشتر مردم غیر‌نظامی در دهات و روستاهای منطقه صدمه دیده‌اند. ما این گلوله‌باران را که منجر به مصدوم شدن افراد غیر‌نظامی شده محکوم کرده‌ایم و از مسئولین جمهوری اسلامی ایران خواسته‌ایم که این آتش توپخانه‌ای متوقف شود. جمهوری اسلامی دلیل این اقدام را حضور پژاک اعلام می‌کند. آیا این منطقی است که در این شرایط ما زمین بیشتری در اختیار این گروه قرار دهیم تا منطقه وسیع‌تری از اقلیم کردستان مورد حلمه توپخانه‌ای ایران قرار گیرد؟
به هر حال پژاک به عملیات‌‌هایی دست می‌زند و ایران در جهت جلوگیری از این عملیات‌ها این کار را انجام می‌دهند؟ چه راه‌حل دیگری وجود دارد؟
چه بخواهیم چه نخواهیم، اپوزیسیون کرد جمهوری اسلامی ایران در منطقه حضور دارد. آنها حتما هم مطالبات سیاسی دارند و هم مطالبات غیر‌سیاسی. ما نه فقط ایران بلکه به طور کلی به دنبال این هستیم که کشورهایی که کردها در کشورهای آنها حضور دارند، مشکلات مردم خود و خصوصا کردها را به نحوی حل کنند که مطالبات مردم از مطالبات گروه‌های سیاسی جدا شود. اگر این اتفاق بیفتد این گروه‌ها که ادعا می‌کنند به خاطر مطالبات مردمی قربانی می‌دهند طرفداران کمتری خواهند داشت و به مرور شرایطی به وجود می‌آید که امکان فعالیت مسلحانه را از دست خواهند داد.
در اقلیم کردستان گروه‌های غیر از پژاک نیز حضور دارند. گروه‌هایی مثل دموکرات و کومله و ... ولی توافقاتی که در زمان جنگ ایران و عراق با هم کردیم این بود که این گروهک‌ها نتوانند از مرز اقلیم کردستان به جمهوری اسلامی ایران حمله کنند یا از اقلیم کردستان وارد خاک ایران شوند و فعالیت مسلحانه انجام دهند. آنها می‌توانند فعالیت‌های اجتماعی و حتی سیاسی خود را داشته باشند و تا این زمان به این توافق پایبندی دارند و منطقه آرام است. فقط پژاک است که دست به این اقدامات می‌زند.
این تفاوت چه دلیلی دارد؟
پژاک چنان که اشاره شد از اثرات حضور پ ک ک در منطقه بود. چرا که پژاک شاخه‌ای از پ ک ک است. حضور پ ک ک در شرایطی بوده که منطقه دست صدام حسین بود. من نمی‌توانم این موضوع را اشاره کنم ولی در مورد شرایط حضور پ ک ک در این منطقه می‌توانم بگویم ایران بهتر از ما می‌داند که چرا پ ک ک در این منطقه مستقر شد. و نظر ما را به خوبی در مورد پ ک ک و حضورش در منطقه می‌داند. بعد از این که پ ک ک در این منطقه مستقر شد بعد از چند سال خصوصاً بعد از زندانی شدن عبدالله اوجالان انشعاب کرد. وقتی او زندانی شد پ ک ک از شعار کردستان بزرگ دست برداشت. این اتفاق موجب تکه‌پاره شدن پ ک ک شد و به گروه‌های ترکیه، عراق، سوریه و ایران تجزیه شد. به دلیل برخی مسائل گروه سوریه فعال نیست که چرایی آن جای سوال دارد.
گروه ترکیه به نام پ ک ک، گروه ایران به نام پژاک و گروه عراق به نام «پارت چاره سه ر» کرد فعالیت می‌کنند. اینها در مجموع به نظر من یکی هستند. کردهای ایران یعنی پژاک در پایگاه کردهای ترکیه یعنی پ ک ک حضور دارند. یعنی این‌گونه نیست که پژاک گروهی باشد که در شرایطی ما به آن اجازه داده باشیم که در آن منطقه فعالیت کنند.
شما به عنوان راه‌حل به برآورده شدن مطالبات اشاره کردید. این مطالبات چیست؟
مطالبات این گروه در وهله اول مطالبات سیاسی است. ولی در این مطالبات سیاسی برنامه‌های اجتماعی و اقتصادی فرهنگی نیز ارائه می‌کند. وقتی جمهوری اسلامی به این مطالبات در چارچوب آزادی، دموکراسی، بهبود وضعیت اقتصادی، اجازه فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی، پاسخ دهد مطالبات مردم برآورده می‌شود و مردم احساس می‌کنند دولت پاسخ‌گو هست. این کار موجب می‌شود که وقتی پژاک اعلام می‌کند چنین کارهایی را انجام می‌دهد مردم به آن توجهی نکنند، چرا که خود دولت این کار را انجام می‌دهد.
آفتاب: در روزهای اخیر موضوع پژاک و مسأله اعطای زمین از سوی حکومت اقلیم کردستان به این گروه و همچنین درگیری‌های ایران با این گروه یکی از مهم‌ترین اخبار رسانه‌های ایران بوده است. به گزارش آفتاب، سایت دیپلماسی ایرانی، با ناظم دباغ، نماینده حکومت اقلیم کردستان عراق درباره این مسائل گفت‌وگویی انجام داده است که به شرح زیر است:
بحثی که اخیرا در مورد این که حکومت اقلیم کردستان زمین در اختیار پژاک قرار داده چیست؟
این سوالی است از مسئولین جمهوری اسلامی سوالی باید پرسید. یک فرد نظامی جمهوری اسلامی ایران سخنرانی کرده و گفته که آقای بارزانی 300 هزار هکتار زمین در اختیار پژاک قرار داده است. اولاً یک فرمانده نظامی بیش از هرکس دیگری باید بر مساحت زمین دقیق‌تر باشد. 300 هزار هکتار چه قدر می‌شود؟ هر هکتار ده هزار متر مربع است ؟ 300 هزار هکتار زمین مساحت یک شهر بسیار بزرگ است. کدام مسئول عراقی چنین اختیاری دارد که این مساحت زمین را ناگهان به یک گروه بدهد. این جای تعجب دارد که این مقام نظامی این قدر به مساحت و رقم بی‌توجهی می‌کند و عددی می‌گوید که حتی در رقم مشخص است که درست نیست. اگر گفته شود یک روستا به پژاک داده است قابل درک است ولی 300 هزار هکتار اساساً امکان پذیر نیست. یعنی جمعیت پژاک این قدر زیاد است؟ اگر این قدر جمعیت دارند چرا با آنها مذاکره نمی‌کنید؟ چرا مشکلاتشان را حل نمی‌کند. فقط یک انسان بی‌سواد می‌تواند چنین رقمی را اعلام کند.
مسأله دوم این که در مورد حضور پژاک در مرز بین ایران و اقلیم کردستان، ایران از هر کسی مطلع‌تر است که چطور این گروه در آن منطقه مستقر شده است. ما از ابتدا تاکنون از حضور این گروه در این منطقه رضایت نداشته‌ایم. زمانی که پ. ک. ک و پژاک در منطقه حضور پیدا کردند صدام بر سر کار بود و عراق در اختیار او بود. بنابراین این‌گونه نبوده که کردها آنها را در این منطقه بپذیرند که حالا زمین بیشتری در اختیار آنها قرار دهند.
نکته بعدی این که یکی از مشکلاتی که ما در رابطه با پژاک داریم مسأله گلوله‌باران و آتش توپخانه ایران است. در شرایط و زمان‌های مختلف از طرف جمهوری اسلامی ایران به گلوله‌باران مناطق مرزی اقدام می‌شود. متاسفانه تاکنون در حملات توپخانه‌ای که صورت گرفته بیشتر مردم غیر‌نظامی در دهات و روستاهای منطقه صدمه دیده‌اند. ما این گلوله‌باران را که منجر به مصدوم شدن افراد غیر‌نظامی شده محکوم کرده‌ایم و از مسئولین جمهوری اسلامی ایران خواسته‌ایم که این آتش توپخانه‌ای متوقف شود. جمهوری اسلامی دلیل این اقدام را حضور پژاک اعلام می‌کند. آیا این منطقی است که در این شرایط ما زمین بیشتری در اختیار این گروه قرار دهیم تا منطقه وسیع‌تری از اقلیم کردستان مورد حلمه توپخانه‌ای ایران قرار گیرد؟
به هر حال پژاک به عملیات‌‌هایی دست می‌زند و ایران در جهت جلوگیری از این عملیات‌ها این کار را انجام می‌دهند؟ چه راه‌حل دیگری وجود دارد؟
چه بخواهیم چه نخواهیم، اپوزیسیون کرد جمهوری اسلامی ایران در منطقه حضور دارد. آنها حتما هم مطالبات سیاسی دارند و هم مطالبات غیر‌سیاسی. ما نه فقط ایران بلکه به طور کلی به دنبال این هستیم که کشورهایی که کردها در کشورهای آنها حضور دارند، مشکلات مردم خود و خصوصا کردها را به نحوی حل کنند که مطالبات مردم از مطالبات گروه‌های سیاسی جدا شود. اگر این اتفاق بیفتد این گروه‌ها که ادعا می‌کنند به خاطر مطالبات مردمی قربانی می‌دهند طرفداران کمتری خواهند داشت و به مرور شرایطی به وجود می‌آید که امکان فعالیت مسلحانه را از دست خواهند داد.
در اقلیم کردستان گروه‌های غیر از پژاک نیز حضور دارند. گروه‌هایی مثل دموکرات و کومله و ... ولی توافقاتی که در زمان جنگ ایران و عراق با هم کردیم این بود که این گروهک‌ها نتوانند از مرز اقلیم کردستان به جمهوری اسلامی ایران حمله کنند یا از اقلیم کردستان وارد خاک ایران شوند و فعالیت مسلحانه انجام دهند. آنها می‌توانند فعالیت‌های اجتماعی و حتی سیاسی خود را داشته باشند و تا این زمان به این توافق پایبندی دارند و منطقه آرام است. فقط پژاک است که دست به این اقدامات می‌زند.
این تفاوت چه دلیلی دارد؟
پژاک چنان که اشاره شد از اثرات حضور پ ک ک در منطقه بود. چرا که پژاک شاخه‌ای از پ ک ک است. حضور پ ک ک در شرایطی بوده که منطقه دست صدام حسین بود. من نمی‌توانم این موضوع را اشاره کنم ولی در مورد شرایط حضور پ ک ک در این منطقه می‌توانم بگویم ایران بهتر از ما می‌داند که چرا پ ک ک در این منطقه مستقر شد. و نظر ما را به خوبی در مورد پ ک ک و حضورش در منطقه می‌داند. بعد از این که پ ک ک در این منطقه مستقر شد بعد از چند سال خصوصاً بعد از زندانی شدن عبدالله اوجالان انشعاب کرد. وقتی او زندانی شد پ ک ک از شعار کردستان بزرگ دست برداشت. این اتفاق موجب تکه‌پاره شدن پ ک ک شد و به گروه‌های ترکیه، عراق، سوریه و ایران تجزیه شد. به دلیل برخی مسائل گروه سوریه فعال نیست که چرایی آن جای سوال دارد.
گروه ترکیه به نام پ ک ک، گروه ایران به نام پژاک و گروه عراق به نام «پارت چاره سه ر» کرد فعالیت می‌کنند. اینها در مجموع به نظر من یکی هستند. کردهای ایران یعنی پژاک در پایگاه کردهای ترکیه یعنی پ ک ک حضور دارند. یعنی این‌گونه نیست که پژاک گروهی باشد که در شرایطی ما به آن اجازه داده باشیم که در آن منطقه فعالیت کنند.
شما به عنوان راه‌حل به برآورده شدن مطالبات اشاره کردید. این مطالبات چیست؟
مطالبات این گروه در وهله اول مطالبات سیاسی است. ولی در این مطالبات سیاسی برنامه‌های اجتماعی و اقتصادی فرهنگی نیز ارائه می‌کند. وقتی جمهوری اسلامی به این مطالبات در چارچوب آزادی، دموکراسی، بهبود وضعیت اقتصادی، اجازه فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی، پاسخ دهد مطالبات مردم برآورده می‌شود و مردم احساس می‌کنند دولت پاسخ‌گو هست. این کار موجب می‌شود که وقتی پژاک اعلام می‌کند چنین کارهایی را انجام می‌دهد مردم به آن توجهی نکنند، چرا که خود دولت این کار را انجام می‌دهد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید